Przyjechał wójt

Justyna Kowalczyk jak zwykle wstanie wczesnym świtem. Około siódmej czeka ją godzinny rozruch. W tym czasie jej trener Aleksander Wierietielny będzie już patrzył w niebo i starał się przewidzieć pogodę.

Od tego zależy przygotowanie nart, szczególnie dobór smarów, tak ważny w pierwszej części dystansu, gdy zawodniczki będą pokonywać trzy pętle po 2,5 km techniką klasyczną.

W tym sezonie Polka wygrała jedne zawody Pucharu Świata na tym dystansie, na olimpijskiej trasie w Whistler (Kanada), ale tam najlepsze nie startowały.

Kowalczyk lubi bieg łączony i może liczyć w sobotę na jeszcze głośniejszy doping polskich kibiców, szczególnie tych z rodzinnych stron. Są tu jej rodzice i znajomi, jest wójt gminy Mszana Dolna, są też kibice z innych regionów kraju. Ogromny transparent z napisem „Kasina Wielka” i biało-czerwone flagi na pewno będą się wyróżniać, choć Norweżki i Finki też nie mogą narzekać na brak dopingu.

Dzień przed kolejnym startem Polki trener Wierietielny testował narty, a Kowalczyk trenowała. Łyżwą biegała po raz pierwszy od kilku dni. Bieg łączony kończy długi finisz po płaskim terenie. Najlepiej radzą sobie w takich sytuacjach Włoszki, Marianna Longa i Arianna Follis oraz liderka Pucharu Świata Finka Aino-Kaisa Saarinen, która w wieku 30 lat zdobyła tu pierwszy medal mistrzostw świata i to od razu złoty. Widać, że jest w wielkiej formie, więc być może powtórzy osiągnięcie swej rodaczki Virpi Kuitunen, która dwa lata temu w Sapporo zdobyła trzy złote medale i jeden brązowy.

Taktyka jest prosta. Trener Wierietielny będzie jeszcze przed startem powtarzał Justynie Kowalczyk, że nie może szarpać, tylko biec równo i spokojnie. Polka wystartuje w pierwszej linii, z numerem drugim (jedynkę ma Saariinen) i byłoby dobrze, gdyby w czołówce przybiegła do strefy zmian.

Na trasie jest sporo podbiegów, więc w końcowej części dystansu będzie okazja, by przypuścić ostateczny atak. Oby tylko nie za wcześnie.

Kiedy Kowalczyk minie linię mety, prawie dziesięć kilometrów dalej, w Jested, skoczkowie przygotowywać się już będą do kwalifikacji przed pierwszym konkursem na średniej skoczni.

Wiatr i gęsty śnieg nie pozwolił im trenować w czwartek wieczorem, więc nie wiadomo, czy pozwoli i w sobotę. Wczoraj też sypało od rana, ale na szczęście już tak nie wiało.

Tak naprawdę wciąż nie wiadomo, kogo na co tu stać. Raz daleko skoczy Szwajcar Andreas Kuettel, innym razem Czesi i Słowak. Kart nie odkryli jeszcze Austriacy, ale byłoby dziwne, gdyby Gregor Schlierenzauer, lider Pucharu Świata, nagle stracił formę.

Wszyscy podkreślają, że skocznia jest trudna technicznie, inna niż wszystkie. – Bula jest tak wysoka, że trzeba zdecydowanie podwyższyć tor lotu w pierwszej fazie. Nie wiem, czy każdego będzie na to stać. Kto nie ma mocnego wybicia, może mieć problemy – mówi Apoloniusz Tajner, prezes Polskiego Związku Narciarskiego.