Niektórzy mówili, że finał w Monte Carlo już się odbył, bo niemal każdy mecz Djoković – Nadal zwykle zasługuje na takie określenia. Ten sobotni też chyba zasłużył, choć wynik nie wygląda okazale dla Hiszpana. Walka była jednak twarda do końca, wymiany naprawdę intensywne, niekiedy podrywały widzów na nogi. Pech Nadala – grał zupełnie dobrze, ale jego wielki rywal wciąż jest w znakomitej formie.
Tylko start Serba był powolny, Novak przegrywał 0:2, ale gdy wszedł na właściwe obroty, nie było sposobu, by go zatrzymać. Ani w wymianach zza końcowej linii, ani w obronie, ani w ataku lider rankingu światowego nie miał słabości. Zasłużył na wszelkie komplementy, także te od rywala.
– Myślę, że chwilami grałem zupełnie nieźle, byłem w stanie grać na równi z niezwykle trudnym przeciwnikiem, ale gdy poczułem odrobinę zmęczenia, gdy piłki leciały bliżej środka kortu, od razu widać było różnicę. Z Novakiem nie da się wygrać bez maksymalnego wysiłku. Ogólnie jednak, nie byłem daleko, tylko on cały czas grał wspaniale. Muszę mu pogratulować, za to jak gra i jak wygrywa niemal każdy mecz od startu sezonu – mówił Rafael Nadal.
Wciąż niezniszczalny Djoković jest już zatem blisko czwartego zwycięstwa z rzędu w turniejach z cyklu ATP Masters 1000 (licząc z ubiegłorocznym jesiennym turniejem w paryskiej hali Bercy), blisko wielu innych statystycznych osiągnięć potwierdzających jego tegoroczne przewagi. Nadalowi pozostaje wciąż dodatni bilans spotkań z Serbem: 23-20, ale różnica, jak widać, jest już nieduża.
Drugim finalistą został Tomaš Berdych, pokonał Gaela Monfilsa 6:1, 6:4 w 67 minut, Francuzi przeżyli zawód, bo ich tenisista zupełnie nie przypominał tego natchnionego sportowca z meczu z Rogerem Federerem.
