Andżelika Kerber mistrzynią US Open

Nie było powodów, by narzekać na finał kobiecy – Andżelika Kerber po dobrym dwugodzinnym spotkaniu pokonała na Arthur Ashe Stadium Czeszkę Karolinę Pliskovą 6:3, 4:6, 6:4.

Nowa mistrzyni w pocie czoła wykuła drugi wielkoszlemowy sukces w tym roku (i w karierze). Podobnie jak w Australian Open przechodziła trudne chwile – w Melbourne zaczęła od obrony piłki meczowej już w pierwszej rundzie – w Nowym Jorku największą presję poczuła w finale.

Wysoka, świetnie serwująca Czeszka zrobiła wiele, by publiczność długo przeżywała emocje. W trzecim secie to ona pierwsza zdobyła gem przy serwisie rywalki, prowadziła i była znacznie bardziej bojową tenisistką.

Dziś do znanych zalet mocnego tenisa Andżeliki Kerber dodać należy jednak siłę ducha. – Zobaczyliście to: jeśli nawet traci gema serwisowego, nigdy się nie poddaje. Zawsze była wojowniczką, ale teraz znacznie bardziej wierzy w siebie. Nie chce przegrywać, chce decydować o wyniku po własnych akcjach. Większa wiara we własne umiejętności jest dla niej najważniejsza – mówił trener Torben Beltz.

Zwycięstwo Kerber to także jego zasługa, pierwszy dostał podziękowania, gdy tenisistka wspięła się do loży gości, wyściskała bliskich i mogła spokojnie wrócić na krzesełko, zakryć twarz ręcznikiem, by po cichu pochlipać ze szczęścia.

– Tak, spłakałam się trochę, ale to z powodu ciśnienia, jakie towarzyszyło mi w minionych miesiącach. To zwycięstwo ma wyjątkową wartość. Droga do niego zaczęła się właśnie tutaj w 2011 roku. Ten turniej wielkoszlemowy jest dla mnie naprawdę specjalny – wyjaśniała mistrzyni.

Pięć lat temu Andżelika Kerber przyleciała do Nowego Jorku jako 92. tenisistka na świecie. Wzbudziła jedną z największych sensacji tamtego czasu, dotarła do półfinału, w którym przegrała w trzech setach z Samanthą Stosur. Potem miała kolejne znaczące osiągnięcia, stopniowo poprawiała swoje miejsce w hierarchii, dotarła do pierwszej dziesiątki świata, ale dopiero w 2016 roku potrafiła powtórzyć, następnie przewyższyć sukces sprzed pięciu lat.

Jest co wyliczać: dwa tytuły wielkoszlemowe (poza siostrami Williams na takie wyczyny w ostatniej dekadzie stać było tylko Justine Henin), finał Wimbledonu i igrzysk olimpijskich – słowem Puszczykowo rządzi, jeśli spojrzeć na sprawę od polskiej strony. Niemcy przypominają, że czekali na kobiecy tytuł w Nowym Jorku od 1996 roku, czyli od czasów Steffi Graf.

Zwycięstwa Kerber potwierdzają opinię, że warto cierpliwie pracować i czekać na nagrodę w dojrzałym sportowo wieku. Pani na Puszczykowie została bowiem najstarszą tenisistką, która pierwszy raz została numerem 1 na świecie (pobiła Jennifer Capriati w tej materii o trzy lata). Andżelika ma 28 lat.

Na pytanie, jak długo pozostanie liderką rankingową, śmiałych odpowiedzi na razie nie ma wiele. Wśród zabierających głos była Martina Navratilova, która powiedziała: – Myślę, że to nie jest zmiana warty, ale z pewnością zawężenie pola wyboru.

Dobre wrażenie pozostawiła po sobie także druga finalistka. Przed US Open 2016 Pliskova nigdy nie przeszła trzeciej rundy Wielkiego Szlema. W finale zagrała z dużą swobodą (niektórzy sądzili nawet, że za dużą), zwycięstwa nad Venus i Sereną Williams uzasadniały jednak taką postawę, tak samo jak bardzo groźny serwis. Czeszka jest tegoroczną liderką WTA Tour pod względem liczby zagranych asów.