WTA Finals w Rijadzie. Iga Świątek ma nowe baterie

Korespondencja z Rijadu
Jeszcze trzy tygodnie temu można było odnieść wrażenie, że bateria wiceliderki światowego rankingu jest na wyczerpaniu. 24-latka wygrała turniej w Seulu, ale później – kiedy zamieniła Koreę Południową na Chiny – doznała porażek z Emmą Navarro (4:6, 6:4, 0:6) oraz Jasmine Paolini (1:6, 2:6). To był moment, gdy najwyraźniej dopadło ją znużenie sezonem, a brak czasu na spokojny trening zaczął wyjątkowo doskwierać. Spotkanie z Włoszką było dla Polki już 76. w sezonie.

Świątek musiała złapać oddech i wcisnąć reset. To się udało, a z Keys wyszła na kort po blisko czterech tygodniach przerwy. – Potrzebowałam takiego spokojnego czasu, żeby poukładać kilka rzeczy w mojej grze. Granie przez cały czas nie jest najlepszym pomysłem. Może trochę przesadziliśmy z planem, np. występując w Seulu. Ten okres bardzo się przydał – mówi.

WTA Finals. Iga Świątek zadowolona z serwisu

Nikt ze światowej czołówki nie rozegrał w tym roku tylu meczów, co Polka, ale to nasza tenisistka na tle Keys sprawiała wrażenie tej świeżej. Amerykanka, dla której sobotnie spotkanie było pierwszym singlowym występem od porażki w pierwszej rundzie US Open, długimi momentami wyglądała na korcie na zagubioną, jakby nie czuła tempa, a jej grze brakowało rytmu. Świątek, gdyby mówiła o sobie, stwierdziłaby zapewne, że jest „lekko zardzewiała”.

Sama zadbała tymczasem, żeby naoliwić własne tryby. Przyleciała podobno do Rijadu jako druga spośród wszystkich uczestniczek turnieju i zyskała kilka dodatkowych godzin treningu, aby oswoić się z grą w hali na wyjątkowo szybkich kortach. Niektóre zawodniczki ostrzegały, że „piłki latają tam jak szalone”, ale akurat Świątek w sobotnie popołudnie dogadywała się z nimi doskonale.

Czytaj więcej

Tenis

Fortuna leży na korcie w Rijadzie. Miliony dla najlepszych tenisistek

Iga Świątek zaczyna w sobotę rywalizację w ostatnim turnieju WTA w tym roku. Do Arabii Saudyjskie...

Polka zwyciężyła 6:1, 6:2, a w strefie wywiadów oznajmiła, że wszystko się w jej grze zgadzało. Można więc chyba stwierdzić, że wzięła pełny rewanż na Keys, bo po porażce w półfinale Australian Open (7:5, 1:6, 6:7) pokonała Amerykankę zarówno w Madrycie (0:6, 6:3, 6:2), jak i teraz w Rijadzie. Dzięki temu, że ich pierwszy i ostatni pojedynek dzieliło dziesięć miesięcy, spotkanie można uznać za swego rodzaju klamrę sezonu, podczas którego grę naszej tenisistki rozwijał Wim Fissette.

– Zdecydowanie poprawiła serwis. Chodzi nie tylko o prędkość, ale także kierunek, zwłaszcza przy drugim podaniu. Mam też wrażenie, że szybciej przejmuje inicjatywę, jest trochę bardziej agresywna – mówi o Polce Keys. – Szybkość mojego serwisu na pewno wzrosła – potwierdza Świątek i dodaje: – Jestem też zadowolona z tego, jak poprawiłam grę na szybkich nawierzchniach.

Dlaczego Iga Świątek czuje się, jakby miała 40 lat?

Polka jest najmłodszą zawodniczką w dziejach tenisa, która pięć razy z rzędu zakwalifikowała się do WTA Finals. Wydaje się, że jest już w tourze weteranką i niektórzy mogą zapomnieć, że ma dopiero 24 lata. – Sama o tym czasem zapominam i czuję się, jakbym miała 40. Życie w tourze jest bowiem intensywne. Mam za sobą sześć sezonów, a czasami wydaje mi się, że jestem w nim od dekady. Ten czas był jednak efektywny, co mnie cieszy – nie kryje nasza tenisistka.

Polka przez tych sześć lat grała w 30 singlowych finałach i zdobyła 25 tytułów. Jest też brązową medalistką igrzysk olimpijskich w Paryżu oraz drugą najlepiej zarabiającą zawodniczką w dziejach tenisa. Teraz – nawet kończąc rok na drugim miejscu w światowym rankingu, z trzema tytułami – i tak pobije zapewne swój sezonowy rekord zarobków z 2022 r. (9,87 mln dol.).

Czytaj więcej

Tenis

Wim Fissette, trener Igi Świątek, dla „Rzeczpospolitej": Zawsze celem jest rozwój

Iga Świątek jest uparta, ale tak mają wszyscy najlepsi, bo to ważne, aby sobie ufać i być pewnym...

To pokazuje, że tenis kobiet pod względem finansowym jest w miejscu lepszym niż kiedykolwiek, ale wyższe premie niosą też obciążenia. Dziś każda zawodniczka z czołówki musi wziąć udział w czterech imprezach wielkoszlemowych, dziesięciu turniejach WTA 1000 oraz sześciu WTA 500, a nieobecności oznaczają punktowe kary. Polka nie kryje, że taki sezon jest zbyt długi i intensywny, więc w kolejnym regulaminem przestanie się przejmować.

– Zagrałam w tym sezonie tyle, ile mogłam wcisnąć w kalendarz i mam wrażenie, że w niektórych turniejach mogłam spisać się lepiej. Brakowało jednak czasu na przygotowania. Czułam się też znużona graniem. A świeżość się przyda. Powinniśmy nie zważać na zasady dotyczące obowiązkowych turniejów, tylko myśleć bardziej o sobie, żeby tenis miał dla nas sens – mówi.

Świątek do takich wniosków z pewnością zmotywowała wiwisekcja własnego organizmu, ale trudno było też nie dostrzec, że chociażby Aryna Sabalenka ominęła w tym roku dwa turnieje rangi WTA 1000, a te spod szyldu WTA 500 zaliczyła tylko trzy. Białorusinka łącznie rozegrała przed wylotem do Rijadu sześć meczów mniej niż nasza tenisistka, a spośród uczestniczek WTA Finals na tle 24-latki wyróżnia się zwłaszcza Keys, która na kort wychodziła tylko 50 razy.

Zapas paliwa w baku Amerykance nie pomógł, bo to Polka przyleciała na ten niemal finał sezonu – eliminacje Billie Jean King Cup (14-16 listopada) przed wypełnionymi trybunami hali w Gorzowie Wielkopolskim będą już wisienką na torcie – jako jedna z faworytek. Drugą jest z pewnością Sabalenka, choć Białorusinka WTA Finals jeszcze nigdy nie wygrała.

Niewykluczone, że ma w dłoni karty silniejsze niż kiedykolwiek, a sukces potwierdziłby, że odrobiła w tym sezonie lekcję. Sabalenka zaczęła przecież rok od dwóch przegranych wielkoszlemowych finałów, a po tym w Paryżu przepraszała jeszcze Coco Gauff za lekceważące komentarze podczas konferencji prasowej. – Na zawsze zapamiętam te mecze i będę sobie powtarzać: „Ok, tym razem nie pozwolę sobie na to, żeby stracić przez emocje kontrolę” – deklaruje.

Iga Świątek po meczu z Madison Keys. „To była rozgrzewka”

Tytułu w Rijadzie broni Gauff, ale to sztuka niełatwa, skoro po raz ostatni dokonała tego w 2014 r. Serena Williams. WTA Finals w 53 edycjach doczekał się 27 zwyciężczyń, a w pięciu poprzednich edycjach do finału docierało dziesięć różnych zawodniczek. Dobrej passy nie mają też liderki światowego rankingu, skoro ostatnią, która sięgnęła po tytuł, była w 2019 r. Ashleigh Barty.