4:0 z Gruzją, czyli futbol nie jest logiczny

To był najmniej logiczny mecz w historii reprezentacji Polski. Za kilka miesięcy wszyscy wspominać będą tylko niesamowitą końcówkę i najszybszy hat-trick w historii polskiej piłki – Robert Lewandowski zdobył trzy gole w cztery minuty, przy czym dwie bramki zdobył w doliczonym czasie gry. Tymczasem spotkanie z Gruzją obfitowało w nerwowe momenty.

Trzy gole Lewandowskiego był nie tylko najszybszym hat-trickiem w historii biało-czerwonych, ale także drugim w dziejach eliminacji Euro. Szybszy był tylko Turek Arif Erdem w 1999 roku. Na czołówkach światowych serwisów medialnych napastnik Bayernu Monachium usunął w cień nawet hat-trick Cristiano Ronaldo zdobyty w równolegle rozgrywanym meczu z Armenią. Kapitan reprezentacji ma w tej chwili już siedem zdobytych w eliminacjach bramek i został liderem klasyfikacji strzelców. Drugi jest zawodnik reprezentacji Anglii i Arsenalu – Danny Welbeck.

Wymiaru symbolicznego nabrała druga z bramek Lewandowskiego. Padła po tym jak z szybką kontrą wyszedł wprowadzony po godzinie gry, przy burzy braw 56 tysięcy kibiców zgromadzonych na Stadionie Narodowym, Jakub Błaszczykowski. Niechęć między tymi dwoma piłkarzami, do niedawna kolegami klubowymi z Borussii Dortmund, już jakiś czas temu przestała być tajemnicą. Na boisku jednak zawsze potrafili ze sobą współpracować. I tym razem Lewandowski fantastycznym strzałem głową wykorzystał podanie Błaszczykowskiego. Gdy strzelec z asystentem padli sobie w objęcia było wiadomo, że oto fotoreporterzy mają okazję, której zepsuć nie mogą.

Mecz z Gruzją to kolejny dowód, a być może nawet dowód koronny – na przewrotność futbolu. Lewandowski miał kapitalne okazje na samym początku meczu. Gdyby wtedy je wykorzystał, reprezentacja Nawałki uniknęłaby nerwowej końcówki. Tymczasem napastnik Bayernu, który na dziesięć takich sytuacji wykorzystuje dziewięć – obie swoje szanse z początku meczu zaprzepaścił.

Do pewnego momentu jednym z najsłabszych na boisku był Arkadiusz Milik. W pierwszej połowie, gdyby nie oddał strzału z dystansu, wiele osób mogłoby się zastanawiać czy w ogóle zawodnik Ajaksu wyszedł na boisko. Był całkowicie niewidoczny, a całą pracę w ofensywie wykonywali Lewandowski z Kamilem Grosickim i Sławomirem Peszką.

Tymczasem Milik nie tylko asystował przy dwóch z trzech bramek Lewandowskiego, ale to przede wszystkim jego przepiękny strzał lewą nogą zza pola karnego dał Polakom prowadzenie po nieco ponad godzinie gry.

Bramka padła w idealnym momencie. Nieskuteczność Polaków w pierwszej połowie nie powodowała nerwowych reakcji i raczej wszyscy zgromadzeni na stadionie zdawali sobie sprawę z tego, że gol dla biało-czerwonych jest tylko kwestią czasu. Co bardziej nerwowi pożegnali co prawda schodzących na przerwę przy bezbramkowym remisie zawodników Nawałki gwizdami, ale była to zdecydowana mniejszość. Początek drugiej połowy jednak już optymistyczny nie był, a po głowach zebranych na stadionie zaczęły krążyć przysłowia o niewykorzystanych sytuacjach.

I gdy ta nerwowość z trybun zaczęła przenosić się na piłkarzy, Polacy pokazali dlaczego trener Adam Nawałka tak wielką wagę przykłada do ćwiczenia stałych fragmentów gry. Polacy krótko rozegrali rzut rożny, Krzysztof Mączyński podał do Milika, a ten lewą nogą huknął z 25 metrów zdobywając przepiękną bramkę.

Patrząc na suchy wynik trudno w to uwierzyć, ale jeszcze w 85. minucie drżeliśmy w wynik. Polacy po golu zamiast dobić przeciwnika, postanowili wlać w jego serce nadzieję. Całkowicie oddali pole gry. Gruzini, którzy przez ponad godzinę nie stworzyli sobie żadnej dogodnej okazji, zaczynali poczynać sobie coraz śmielej.

Nerwowo reagował też Adam Nawałka, chociaż oczywiście na koniec wyszło – znowu, który to już raz w tych eliminacjach – na jego. Selekcjoner ściągnął z boiska rozgrywającego niezły mecz Kamila Grosickiego, przesunął Milika na skrzydło, a do środka pola wprowadził Tomasza Jodłowca. Tym samym w naszej drużynie – w meczu z pozbawioną już szans na awans Gruzją, rozgrywanym u siebie, przy prowadzeniu 1:0 – mieliśmy trzech defensywnych pomocników, z których żaden kreatywnością nie grzeszy.

I to w tym ustawieniu – znów nielogicznie – reprezentacja, a konkretnie Lewandowski, strzeliła trzy gole w cztery minuty. Zanim jednak do tego doszło, serca wszystkich na Narodowym zadrżały. W 88. minucie w nasze pole karne wpadł Giorgi Nawalowski i oddał potężny strzał, który minął rozpaczliwie rzucającego się Łukasza Fabiańskiego, ale na jego i nasze szczęście zatrzymał się na poprzeczce.