Granerud coraz bliżej wygania Turnieju Czterech Skoczni. Zawody przenoszą się do Tyrolu

Dwa konkursy w Niemczech to dwa wyraźne zwycięstwa Graneruda, dotychczasowe wydarzenia nie dają żadnego powodu, by szukać słabych stron norweskiego lidera. Skacze powtarzalnie, pięknie i daleko. Nawet jeśli wciąż znosi go odrobinę w prawą stronę zeskoku, to sędziowie nie traktują tej odchylenia jako błędu.

W konkursie noworocznym widzieliśmy kopię zdarzeń z inauguracji – najpierw najlepszy skok w pierwszej serii (o pojedynku Graneruda ze Stefanem Hulą mówić raczej nie należy), potem potwierdzenie dominacji w serii finałowej – najdłuższy skok (142 m), najwyższa nota.

Rola polskich skoczków w Garmisch-Partenkirchen z pewnością nie była marginalna, ale jednak drugoplanowa. W serii KO poza Hulą wszyscy wygrali pojedynki, lecz nie były one w żaden sposób solą rywalizacji. Bardziej liczyło się, to, że Dawid Kubacki w pierwszej serii popełnił błąd przy wybiciu. Potrafił polecieć daleko, ale kilka punktów do najlepszych stracił. Lepiej od lidera PŚ skoczyli nie tylko Granerud, ale Anze Lanisek i Piotr Żyła.

W pierwszej dziesiątce pojawił się także Kamil Stoch, ale jego start w turnieju służy raczej odzyskiwaniu pewności siebie i korektom poprawiającym stabilność skoków. Wydaje się, że ten plan jest realizowany pomyślnie, tak sugerują uśmiechy skoczka po zakończeniu konkursów w Oberstdorfie i Ga-Pa oraz opinie trenera.

Główne emocje trener Thomas Thurnbichler przeżywa jednak po skokach Kubackiego i Żyły. W niedzielę miał dla reportera Eurosportu dwojaki przekaz: sam konkurs noworoczny trzeba oceniać pozytywnie, w końcu trzech Polaków w pierwszej dziesiątce zawodów to jest sukces. Jednak nie tylko austriacki trener Polaków patrzy przede wszystkim na rywalizację turniejową, a w niej, kilka szans na dogonienie, a przynajmniej na ograniczenie strat do norweskiego lidera, Kubacki i Żyła stracili.

W serii finałowej do skoku Kubackiego przyczepić się nie można, tym razem to Żyła spóźnił odbicie i pozostała mu ambitna walka w powietrzu o każdy metr, udana tylko częściowo.

Po skokach w Ga-Pa widać dwie istotne zmiany w klasyfikacji turnieju: Kubacki znalazł się przed Żyłą i przewaga Norwega nad resztą stawki znacząco wzrosła. Nad Kubackim wynosi 26,8 pkt, co można przeliczyć na prawie 15-16 m w długości skoku, Żyła ma stratę 40,1 pkt, Lanisek – 51,4. Mówiąc inaczej, w Innsbrucku i Bischofshofen Granerud musiałby mieć wyjątkowego pecha, by wypuścić z rąk Złotego Orła.

Z marzeniami o wygranej, pierwszej od 2002 roku, ponownie muszą się pożegnać Niemcy. Wprawdzie Karl Geiger skacze solidnie, a Andreas Wellinger wreszcie wraca między najlepszych, lecz mimo udanych prób, do liderów nieco im brakuje.

Turniej, mimo wiosennej pogody, dotarł sprawnie do półmetka. W Bawarii, nawet bez bieli śniegu wokół, wzbudził dawne emocje. W części austriackiej powinno być podobnie, przede wszystkim dlatego, że miejscowi skoczkowie choć nie są na szczytach klasyfikacji, to coraz mocniej atakują pozycje liderów. Jeśli Stefan Kraft słabnie – Manuel Fettner, Jan Hoerl, Daniel Tschofenig lub Michael Hayboeck są w stanie go skutecznie zastąpić, zwłaszcza na swoich skoczniach.