Mistrzostwa świata piłkarek ręcznych. Ładne porażki już były

W teorii mistrzostwa świata są łatwiejszym turniejem niż Euro, a tam przed rokiem Polki zajęły bardzo dobre dziewiąte miejsce. Na Starym Kontynencie właściwie wszyscy potrafią grać w piłkę ręczną, a na mundialu zawsze można trafić na jakąś egzotyczną drużynę, która dostała się na imprezę w imię popularyzacji dyscypliny, a poziom sportowy prezentuje raczej średni.

Tak właśnie było w pierwszym meczu z Chinami, który Polki wygrały 36:20. Rywalki przyjechały do Holandii tylko dzięki dzikiej karcie, bo w mistrzostwach Azji były dopiero piąte. Jeszcze twardszą lekcję piłki ręcznej dały Tunezyjkom Francuzki, które zwyciężyły 43:18. Zaskoczeń nie było, obie europejskie drużyny mają wywalczyć awans do zasadniczej fazy turnieju i zabrać ze sobą punkty, ważne w dalszej rywalizacji.

Reprezentacja kobiet w piłce ręcznej. Są powody do optymizmu

– Uważam, że udział 32 drużyn trochę rozwadnia turniej. Zwolennicy takiego formatu mówią, że dla popularyzacji dyscypliny trzeba zapraszać jak najwięcej reprezentacji, ale jestem przeciwnego zdania. Mistrzostwa świata to jest po igrzyskach olimpijskich najbardziej prestiżowa impreza i powinna się w niej znaleźć elita. Zawodnicy europejskich klubów narzekają na kalendarz, na to, że jest za dużo meczów i nie patrzy się na zdrowie zawodników – mówi „Rz” Iwona Niedźwiedź, była reprezentantka Polski, komentująca piłkę ręczną w telewizji.

Oczywiście, faworytkami grupy F, a nawet i całego turnieju są Francuzki, ale Polki mogą mieć swoje marzenia, zwłaszcza że w roku poolimpijskim mistrzynie świata i wicemistrzynie olimpijskie przechodzą przebudowę, a trzy ważne zawodniczki (Estelle Nze Minko, Chloe Valentini i Laura Flippes) zdecydowały się na macierzyństwo.

Czytaj więcej

Piłka ręczna

Mistrzostwa świata piłkarek ręcznych. Wysokie zwycięstwo Polek na dobry początek

Polskie piłkarki ręczne zaczęły mistrzostwa świata od wygranej z Chinkami 36:20 i już po pierwszy...

– Gdyby nam się udało pokonać Francję, to bardzo mocno otworzymy sobie drzwi z napisem „ćwierćfinał”. Francuzki są faworytkami do wygrania grupy. Polki mają tego świadomość, a wtedy często gra się na dużym luzie, nie ma presji i nieraz historia pokazała, że w takich sytuacjach sprawia się niespodzianki. Gdyby się to spełniło, to zabrałyby sporo punktów do fazy zasadniczej i scenariusz, w którym wychodzimy do ćwierćfinału stałby się bardziej prawdopodobny – zauważa Iwona Niedźwiedź.

Polki, po dwóch świetnych występach w mistrzostwach świata za kadencji Kima Rasmussena (dwa razy czwarte miejsce), przechodziły kryzys, podobnie jak męska reprezentacja. Teraz jednak znów są powody do optymizmu i można zacząć oczekiwać sukcesów, chociaż drabinka nie jest łatwa, bo oprócz Francuzek Polki po drodze do ćwierćfinału będą się musiały zmierzyć z silną reprezentacją Holandii.

– Dziewczyny są ze sobą dosyć długo, kadra nie jest bez przerwy zmieniana. Muszą powalczyć, bo kiedy odnieść sukces jak nie teraz? Atmosfera jest, umiejętności są, doświadczenie też już zebrały. Ładne porażki już były. Po cichu liczymy, że zdobędziemy punkty z Francją. W drugiej fazie trafiamy m.in. na Holenderki, a zawsze gra z gospodarzami turnieju jest trudniejsza – mówi „Rz” Patrycja Szarmacher, była reprezentantka Polski.

Jak trener Arne Senstad odmienił reprezentację Polski w piłce ręcznej

O dobrej atmosferze w drużynie prowadzonej przez Arne Senstada słychać ze wszystkich stron, a to jest zawsze podstawa do odniesienia sukcesu w sportach drużynowych. Jeśli doda się do tego umiejętności indywidualne i dobrą taktykę, to można być groźnym dla każdego.

– Bardzo się cieszę, że przedłużono z nim umowę. Za jego kadencji panuje bardzo dobra atmosfera, a każda dziewczyna chce przyjeżdżać na zgrupowania. Dziewiąte miejsce w mistrzostwach Europy jest drugim najlepszym w historii naszych występów i to jest też jego zasługa. Wycisnął potencjał z tej drużyny – zauważa Iwona Niedźwiedź.