Czekając na puchar

Liverpool zaczął sezon jak na najlepszą drużynę Europy przystało. Wygrał wszystkie pięć meczów w Premier League, zdobył w Stambule Superpuchar Europy i najchętniej wróciłby tam w maju – na finał Ligi Mistrzów.

Dla zespołu z Anfield to wciąż miejsce magiczne. Wygrana z Milanem w 2005 roku po odrobieniu trzybramkowej straty i tańcach Jerzego Dudka w serii rzutów karnych, przeszła do legendy, a wielu piłkarzom tamtej ekipy zapewniła nieśmiertelność. Ale zawodnicy Jürgena Kloppa chcą pisać własną historię. Zaczną to robić już we wtorek – na gorącym terenie w Neapolu.

Przed rokiem to właśnie Napoli o mało nie stanęło im na drodze do szczęścia. Gdyby w doliczonym czasie meczu na Anfield Arkadiusz Milik trafił do bramki, a nie wprost w Alissona, Liverpool odpadłby już po fazie grupowej.

Polak od początku sezonu leczy kontuzję. Nie przyjechał na zgrupowanie reprezentacji. W czwartek po raz pierwszy trenował z kolegami, ale w kadrze na sobotnie spotkanie z Sampdorią jeszcze się nie znalazł. Do dyspozycji Carlo Ancelottiego będzie prawdopodobnie dopiero w najbliższy weekend.

Pogba jak Lewandowski

Obrona tytułu w Champions League udała się dotąd tylko jednej drużynie – Realowi Zinedine'a Zidane'a. Po trzecim zdobytym trofeum Francuz powiedział dość i zrobił sobie wolne, ale wezwany na ratunek przez Florentino Pereza odmówić nie potrafił. Choćby ten fakt powinien stawiać Królewskich w gronie faworytów rozgrywek.

Zapowiadana letnia ofensywa wyszła w połowie. Na Santiago Bernabeu przybyli Eden Hazard czy Luka Jović, ale galaktycznego transferu, jakim byłoby kupno Paula Pogby, przeprowadzić się nie udało. – Przez kilka lat staraliśmy się pozyskać Roberta Lewandowskiego, ale ta transakcja nie doszła do skutku, bo nie miał żadnej klauzuli, a Bayern nie zamierzał się go pozbywać. Podobnie było w przypadku Pogby i Manchesteru United. Są piłkarze, których się nie sprzedaje – tłumaczy Perez.

Na co stać Guardiolę

Real flirtował też z Neymarem, ale dobre relacje Pereza z katarskimi właścicielami PSG okazały się niewystarczające. Los chciał, że działacze z Madrytu będą mieli już w środę okazję sprawdzić, czy jest czego żałować. Królewscy trafili do jednej grupy z mistrzem Francji i już w pierwszej kolejce przylatują do Paryża.

Neymar przeprosił się z trenerem, wrócił do składu PSG, strzelił nawet zwycięskiego gola w meczu ze Strasbourgiem (i to w doliczonym czasie), ale zaufania kibiców nie odzyskał. Przez 90 minut był obrażany i wygwizdywany.

– Rozumiem, że cała ta sytuacja jest dla nich trudna. Zdaję sobie sprawę, że teraz wszystkie spotkania będę rozgrywał na wyjeździe. Jeśli chcą na mnie gwizdać, nie mam z tym problemu. Niech wspierają zespół – apeluje Brazylijczyk.

W Paryżu ambicje i oczekiwania są jak zwykle wysokie, ale nic nie wskazuje na to, żeby akurat w tym sezonie zostały spełnione. Bukmacherzy większe szanse na sukces dają innemu klubowi sponsorowanemu przez szejków – Manchesterowi City. Pep Guardiola od trzech lat udoskonala maszynę, ale gdy wyjeżdża nią w europejskie trasy, niespodziewanie traci ona moc. Rywale, z którymi radzi sobie na krajowym podwórku (Liverpool, Tottenham), w Lidze Mistrzów okazują się za silni.

Guardiola, uznawany nadal za trenerskiego guru, nie triumfował w tych prestiżowych rozgrywkach od 2011 roku. Po odejściu z Barcelony ani razu nie awansował do finału. Złośliwi wypominają, że bez Leo Messiego czar pryska. Gra Barcy bez Argentyńczyka też mocno cierpi, choć rezultat ostatniego meczu z Valencią (5:2) może błędnie sugerować, że problem nie istnieje.