Stanisław Chomski: Nie można mieć dość

Czego trener może nauczyć jeszcze trzykrotnego mistrza świata?

Takich zawodników szkoli się w wieku przedszkolnym, gdy są jeszcze adeptami. Później można jedynie sugerować pewne elementy, które mogą wpłynąć na poziom jazdy. Techniki już się raczej nie zmienia.

Kiedy stało się dla pana jasne, że Zmarzlik to materiał na mistrza świata?

Ważny jest nie tylko talent, ale też upór oraz dociekliwość w zgłębieniu tajników sportu żużlowego, a nie tylko samej techniki. Często bywa, że adepci są kierowani przez rodziców. Siadają na przygotowane maszyny i tylko jeżdżą. Bartosz natomiast sam dążył do tego, żeby nie tylko nauczyć się jak najszybciej jeździć, ale także umieć pracować przy sprzęcie. Zawsze był bardzo dociekliwy. Zdałem sobie sprawę, że jest kandydatem na wielkiego zawodnika, jak tylko zaczął jeździć.

Czytaj więcej

Moto

Mistrz Zmarzlik przyleciał z kosmosu

Bartosz Zmarzlik po raz trzeci został mistrzem świata. Nikt już się nie zastanawia, czy zostanie...

Podobno mały Bartek zakochał się w żużlu po tym, gdy na pokazie zobaczył rówieśnika kręcącego „kółka” na motorynce. Był nim Adrian Cyfer, z którym później razem stanowili juniorską formację Stali Gorzów. Dlaczego teraz Zmarzlik ma trzy tytuły mistrza świata, a Cyfer osiadł w II lidze?

Adrian może się jeszcze rozwinąć. Taki Jason Doyle, mistrz świata z 2017 roku, dopiero w wieku 30 lat zasmakował Ekstraligi. Złożyło się na to wiele czynników - miał wiele kontuzji, ale przeciwności go nie załamywały. W przypadku takich zawodników, jak Cyfer, wszystko zależy od nich. Czasami żużlowcy sami siebie oszukują. Szukają nie tam, gdzie trzeba. Jeżeli pod taśmą staje czterech zawodników i każdy ma źle spasowany z torem motocykl, to i tak któryś wygra. A jeżeli stanie czterech zawodników dobrze spasowanych, też i tak ktoś będzie ostatni. Trzeba znać przyczyny zwycięstw oraz porażek.

To cechuje Zmarzlika?

Bartosza odróżnia od innych umiejętność trafnego spojrzenia na miejsce, w którym w danym momencie jest: czy wygrał dlatego, że był dobry, czy też dlatego, że inni po prostu byli słabsi.

Na ile o sukcesach Zmarzlika decyduje on sam, jego psychika, a na ile motocykle?

To zawodnik decyduje o tym, jak jego sprzęt jedzie. To on – oczywiście w otoczeniu tunera, mechaników, trenera i innych współpracujących osób - czuje, czego brakuje motocyklowi. Pamiętam Tomasza Golloba. Pierwszy podstawiał kolegom swój motocykl, gdy ich sprzęt nie sprawował się odpowiednio, ale nie każdy umiał to wykorzystać, bo to, co jednemu pasuje, drugiemu wcale nie musi. A jednak i dziś się pożycza silniki, motocykle. Ja zawsze patrzę, czy konkretny sprzęt będzie danemu zawodnikowi pasował. Sam motocykl nie pojedzie.