Lubi kobiety, wino i śpiew

W tym sezonie na 100 m Jamajczyk wystartował tylko raz. W kwietniu na hipodromie w Rio de Janeiro pobiegł w czasie 10,12. To 56. wynik w 2015 roku. Rekordzista świata (9,58) miał prawo szukać usprawiedliwienia w deszczu, specyficznych warunkach panujących w Jockey Clubie, tłumaczyć się, że to powrót do biegania po zmarnowanym ubiegłym roku, ale później wcale nie było lepiej.

Czując własną słabość, Bolt przestał biegać na 100 m i skupił się na dystansie dwukrotnie dłuższym, który lubi bardziej. Ale trzy starty nic nie zmieniły. W Ostrawie w arktycznych warunkach (10 stopni) poszło mu przeciętnie, pobiegł w czasie 20,13, potem w Kingston było tylko 20,20 i w czerwcu w Nowym Jorku zaledwie 20,29.

W ubiegłym tygodniu Bolt zrezygnował z udziału w mistrzostwach kraju, które były kwalifikacją do mistrzostw świata. Już po występie w Nowym Jorku skarżył się na ból uda i kolana.

Dolegliwość uniemożliwiała mu treningi. Niemiecki lekarz Hans Wilhelm Muller-Wohlfart (troszczy się również o piłkarzy Bayernu Monachium), od kilku lat jego medyczny konsultant, zabronił mu startów. Zdiagnozował, że dolegliwości związane są z blokadą stawu krzyżowo-biodrowego.

22 sierpnia w Pekinie rozpoczną się mistrzostwa świata. To tam w 2008 roku Bolt zdobył trzy pierwsze złote medale olimpijskie – w obu sprintach i sztafecie 4 x 100 m i każdy z tych występów przypieczętował rekordem świata.

Lekkoatleta i jego sztab rozpoczęli wyścig z czasem, by zdążyć przygotować się na najważniejszą imprezę sezonu, do tego budzącą zrozumiały sentyment, bo odbywającą się na tym samym stadionie (słynne Ptasie Gniazdo) co siedem lat temu zawody lekkoatletyczne na igrzyskach.

Menedżer Bolta Ricky Simms podkreśla, że nie widzi zagrożenia dla MŚ. – Nie borykamy się z dużym problemem, to jest jeden uraz, który uniemożliwia bieganie z pełną szybkością – tłumaczy. Wierzy, że zabiegi, którym Bolt poddaje się obecnie w Niemczech, przyniosą skutek już w najbliższym czasie i nawet w tym tygodniu Jamajczyk będzie mógł wrócić do treningów z pełnym obciążeniem.

Ale jeśli nawet się wyleczy, czy będzie biegał na najwyższym poziomie? Poważnych mityngów, których organizatorzy są w stanie zapłacić jamajskiemu sprinterowi za sam udział 250 tysięcy euro (taka była stawka w Paryżu), zostało niewiele. W lipcu odbędą się zawody w Monte Carlo i Sztokholmie.

W Monako wystartuje wielki przeciwnik Bolta – Justin Gatlin, z którym Jamajczyk nie chce bezpośrednio konkurować przed mistrzostwami świata, w Szwecji może być zimno, a Bolt takich warunków nie lubi. Przede wszystkim jednak start i obciążenia wiążą się z dodatkowym ryzykiem kontuzji.

Kariera 28-letniego Jamajczyka od młodości naznaczona jest urazami, a z wiekiem kłopoty ze zdrowiem się pogłębiają, nie pomaga mu też mało higieniczny tryb życia. W autobiografii „Szybszy od światła" przyznał, że chętnie korzysta z uroków życia, znakomicie się czuje w towarzystwie kobiet, lubi dobry alkohol i ekskluzywne kluby nocne. Może więc nieprzypadkowo od igrzysk w Pekinie Bolt nie miał sezonu, w którym nie zrezygnowałby z poważnych zawodów, bo coś go zabolało.

Tylko w 2009 roku stało się tak w wyniku wypadku samochodowego. Ale potem cierpiał na zapalenie ścięgna Achillesa i uraz pleców (2010/2011), zapalenie ścięgna w udzie i bóle mięśniowe (2012 i 2013). Na początku ubiegłego roku przeszedł operację stopy.