Zwonariowa zaczęła płakać przy stanie 1:3 w trzecim secie finału, ale uspokoiła się na tyle, by ładnie wygrać jeszcze kilka piłek. Przegrała 7:6 (7-5), 0:6, 2:6, ale nie może mieć do siebie pretensji – mogła być rezerwową, a skończyła na meczu o tytuł.
Venus Williams trochę za późno wzięła się do odrabiania wstępnych strat, lecz nie było po niej widać żadnej niepewności. Gdy poprawiła serwis i skróciła wymiany (w grze na przerzut nie mogła mierzyć się z Rosjanką), stało się jasne, że zdobędzie 39. tytuł w karierze.
Amerykanka zasłużyła na sukces i związany z nim czek na 1,34 mln dol. W półfinale pokonała Jelenę Janković, rankingowy numer jeden, wcześniej wygrała z młodszą siostrą i dwiema innymi Rosjankami. Można tylko wzdychać, że liderką rankingu pewnie nie będzie, bo nie zechce jeździć po świecie tak często jak inne. W tym roku (razem z Masters) zagrała tylko w 14 turniejach (Agnieszka Radwańska w 24).
Porażka w finale nie zmienia opinii, że był to także turniej Zwonariowej. Tenisistka z Moskwy tłumaczyła swe sukcesy w Dausze brakiem stresów. – Jako najniżej rozstawiona nie miałam wielkich oczekiwań. Chciałam tylko dobrze zagrać, zwłaszcza w pierwszych meczach, by nie było wstydu – mówiła.
W tle jej zwycięstw jest jednak wielka praca, jaką wykonała po ubiegłorocznej kontuzji. Przed turniejem wypowiedziała zdanie charakterystyczne dla większości rosyjskich tenisistek: – Ja lubię się zmęczyć na treningu.
