Rz: Czy ten turniej to dla pani szczególna impreza?
Agnieszka Radwańska: Z wielkoszlemowych turniejów Paryża najbardziej nie lubię. W pomieszczeniach dla zawodników i w restauracji jest zawsze za mało miejsca, kręci się tam wielu ludzi. Czasem trudno powiedzieć, kim oni są. Często nie ma gdzie usiąść, trzeba wychodzić... Kortów do treningu też jest za mało, wożą nas gdzieś daleko, a transport ciągle się spóźnia. W sumie – to zdecydowanie nie jest moje ulubione miejsce.
Jak ocenia pani losowanie?
Mogło być lepsze. Moja pierwsza rywalka Ukrainka Maria Korytcewa gra dobrze na kortach ziemnych. Dalej w przyszłość nie wybiegam, to jest dobre dla tych, którzy nie grają.
A jak pani czuje się na korcie ziemnym w porównaniu z innymi wielkoszlemowymi nawierzchniami?
