Mam grzechy na sumieniu

[b]RZ: Dobrze pan śpi przed walką?[/b]

[b]Krzysztof Włodarczyk:[/b] Skłamałbym mówiąc, że o Fragomenim nie myślę. Śpię w miarę spokojnie, ale coraz częściej walczę z nim w snach.

[b]To groźny rywal?[/b]

Na pewno doświadczony. Silny fizycznie, szybki, szczególnie w pierwszych rundach. Nie wygląda, że ma już 40 lat. Potrafi jedną ręką uderzyć kilka razy, ale co ważne w ringu jest uczciwy. Nie fauluje. Tak jak ja.

[b]Trochę się pan go boi?[/b]

Jak ktoś mówi, że się nie boi, to sobie myślę, że ten facet nie ma po kolei w głowie. W ringu nie ma żartów, chwila nieuwagi i może być naprawdę źle. Statystyki nie kłamią, wielu pięściarzy straciło w walce życie. A więc nie zgrywam twardziela i przyznaję, że czasami się boję, ale ten strach o którym teraz mówię, nie wiążę mi rąk.

[b]W rewanżowej walce ze Stevem Cunninghamem w Katowicach wyglądał pan jednak, jakby ktoś jednak je panu związał...[/b]

Sam nie wiem co się wtedy stało. Nie pamiętam pierwszych sześciu rund, kiedy próbuję je odtworzyć wszystko jest we mgle. Nokautowałem sparingpartnerów i myślałem, że w walce też tak będzie. Ale emocje widać były za duże, głowa nie sprostała zadaniu.

[b]A teraz sprosta?[/b]

Mam nadzieję, że tak. Dużo nad tym pracowaliśmy z trenerem Fiodorem Łapinem, pomaga mi psycholog, ja też chyba już dojrzałem do takich wyzwań.

[b]Był pan już mistrzem świata, później stracił pan tytuł. Jak to jest być mistrzem i byłym mistrzem?[/b]

Długo do mnie docierało, że jestem mistrzem świata. Koledzy mi jednak mówili, że dziwnie się zachowywałem. Nie byłem tym samym człowiekiem co wcześniej. To oni mi tak naprawdę uświadomili zmianę.

[b]A jak było, gdy stracił pan tytuł?[/b]

Źle, bardzo bolało. Naprawdę trudno żyć ze świadomością, że jesteś już tylko byłym mistrzem. Dlatego tak bardzo chcę ten tytuł odzyskać.

[b]Łatwo nie będzie. Fragomeni walczy u siebie, sędziowie mogą być po jego stronie...[/b]

Nie myślę o tym. Wierzę, że wygram przed czasem i będę mistrzem. Decydująca będzie druga faza pojedynku. Myślę, że Fragomeni nie wytrzyma mojego tempa.

[b]Żona będzie przy ringu? [/b]

Tak, ale ja będę skoncentrowany tylko na Fragomenim. Wiem jak walczy, znam jego słabsze i dobre strony i postaram się to wykorzystać.

[b]Trener Fiodor Łapin mówi: Daj szanse swoim rękom. Co to oznacza? [/b]

Żeby pozwolić im walczyć tak jak potrafią. Nie szukać za wszelką cenę nokautu, bo to nic nie da. W walce o taką stawkę decydującą rolę odegra głowę. Na początku, i on i ja będziemy spięci, o tym jestem przekonany. Wygra ten, który pierwszy się rozluźni.

[b]Jaki jest trener Łapin, potrafi do pana dotrzeć, kiedy jest źle i sytuacja wymyka się spod kontroli?[/b]

Jest zasadniczy i trzyma się swoich zasad. Bywało tak, że miałem go dość i sądziłem, że dłużej już z nim nie wytrzymam. Ale wiem, że to dzięki niemu jestem w tym miejscu i znów walczę o mistrzostwo świata. Nie zapominam jednak o pierwszym trenerze, Zbigniewie Raubie któremu tak wiele zawdzięczam. To on pozwolił mi uwierzyć, że mogę tyle zdziałać.

[b]Jakim chłopcem był pan w dzieciństwie. Łobuziakiem, który rozbija kolegom nosy?[/b]

Nic z tych rzeczy, nie biłem kolegów, to raczej mnie uprzykrzano życie. Ale nie ukrywam, że tym, którzy mnie gnębili później oddałem.

[b]Nokaut poza ringiem?[/b]

Tylko ich przestraszyłem, szczególnie jednego. Na innego tylko groźnie spojrzałem, trzeci uciekł.

[b]Tylko tyle? Dzieciństwo jednego z najlepszych na świecie zawodowych pięściarzy wagi junior ciężkiej nie kryje więcej tajemnic?[/b]

Nie wiem, czy jest sens do tego wracać, ale przyznaję, że mam kilka grzechów na sumieniu. W podstawówce kradłem ojcu pieniądze. Gdyby ich nie chował prawdopodobnie nie kusiłoby mnie to tak bardzo, ale jak wiadomo owoc zakazany... więc je podbierałem. 100 - 200 dolarów dziennie.

[b]I co pan z nimi robił?[/b]

Braliśmy z kolegami taksówkę, jechaliśmy z Piaseczna do Warszawy na Plac Konstytucji do Burger Kinga i balowaliśmy.

[b]Ile miał pan wtedy lat? [/b]

10 - 11, dokładnie już nie pamiętam. Ale lanie, które mi sprawił ojciec, gdy już się zorientował, będę pamiętał do końca życia.