Tiger Woods, czyli pokuta w Auguście

Tiger przed powrotem komunikował się ze światem rzadko. Wydał dwa oświadczenia na oficjalnej stronie internetowej, w których przepraszał żonę, bliskich i współpracowników, w lutym posypał głowę popiołem przed kamerami i wybraną grupą dziennikarzy, po 13-minutowym przemówieniu z kartki tylko uściskał spłakaną matkę Kutildę i nie zgodził się na żadne pytania. Obiecał wrócić, nie mówił kiedy.

Wraca na Masters – pierwszy z czterech turniejów golfowego Wielkiego Szlema. Z marketingowego punktu widzenia to dobry wybór: oznacza ogromne zainteresowanie publiczności, liczy się także prestiż klubu, którego członkowie to biznesowa i polityczna elita kraju. Jeszcze nie tak dawno na trawniki Augusta National nie wpuszczano graczy o ciemnym kolorze skóry (pierwszy czarnoskóry golfista zagrał tam w 1975 r.), wśród członków wciąż nie ma kobiet.

W Auguście za zwycięstwo dostaje się też słynną zieloną marynarkę, która od lat jest symbolem golfowej doskonałości. Tiger Woods wkładał ją cztery razy.

Na razie powrót przebiega spokojnie. Woods przyjechał na pole Augusta National już w niedzielę. Otoczony 15 ochroniarzami porozmawiał krótko z dwoma kolegami i zagrał dziewięć treningowych dołków ze starym przyjacielem Markiem O’Mearą.

Powtórzył trening w poniedziałek, już z kibicami. Widzieli go także członkowie klubu, którzy mają prawo gry obok zawodowych mistrzów także kilka dni przed Masters. Pierwsze relacje były zgodne: Tiger nie zardzewiał, wydawał się zrelaksowany, ale trening nie jest miarą prawdziwej sportowej formy.