Ekstraklasa: Liga rośnie na trybunach

Jesienią w Ekstraklasie zostały rozegrane 162 mecze: cała pierwsza runda (17 kolejek) oraz pierwsza kolejka rundy rewanżowej. To istotne zastrzeżenie o tyle, że to właśnie podczas meczu 18. kolejki w Gliwicach między Piastem i Cracovią została przekroczona bariera dwóch milionów kibiców na stadionach Ekstraklasy w tym sezonie (w ujęciu sumarycznej frekwencji). W poprzednim sezonie „wejściówka numer 2 miliony” została wydana dwie kolejki później.

Opisywany trend wzrostowy pozwala sądzić, że Ekstraklasa znów pobije swój rekord frekwencji. Ten za sezon 2023/2024 wynosi 3,7 mln.

Jak zmieniała się średnia frekwencja na meczach Ekstraklasy w ostatnich latach? Na sezony, podczas których obowiązywały pandemiczne restrykcje, musimy wziąć poprawkę. Niemniej ten i poprzedni sezon to skok średniej frekwencji z ok. 9 tys. (2022/2023 i wcześniej lata 2015–2020) do 12,3–12,6 tys. O takim wyniku frekwencyjnym Ekstraklasa długo mogła tylko pomarzyć, nawet wybudowanie nowych dużych stadionów przy okazji Euro 2012 przyniosło wzrost średniej tylko z ok. 7,5 tys. do 8,5 tys. Początek XXI wieku to zaledwie 4–5 tys. przeciętnej frekwencji na meczach ligowych.

Moda na Lecha

W tym sezonie najwięcej kibiców przyszło na stadiony w pierwszy ligowy weekend, a więc w drugiej połowie lipca – 142 730 osób. Tylko jeden mecz zebrał więcej niż 40 tys. fanów na stadionie (Lech–Legia), ale pozostałe spotkania z top 10, z frekwencją na poziomie 26–36 tys. kibiców, też są powodem do pochwał. Czołówkę tego zestawienia zdominowała poznańska publika, która obstawiła sześć z siedmiu najwyższych frekwencji tego sezonu (drugie miejsce dla Śląska Wrocław podejmującego Legię).

Od czasu, gdy Lech wrócił do Ekstraklasy w 2002 roku, jest jednym z motorów napędowych wzrostu frekwencji na polskich stadionach. Paradoksalnie ta „moda na Lecha” zaczęła się, gdy ten był w drugiej lidze i w meczach z takimi rywalami jak Tłoki Gorzyce, Włókniarz Kietrz czy KS Myszków, starał się o powrót do elity.

Zaledwie kilka lat wcześniej, dokładnie 22 maja 1996 r., doszło do meczu zupełnie nieistotnego z perspektywy postronnych kibiców, ale pamiętnego ze względów frekwencyjnych. Lech grał z Siarką Tarnobrzeg, co na stadionie przy ul. Bułgarskiej oglądało tylko ok. 150 kibiców.

Czytaj więcej

PIŁKA NOŻNA

Dwa polskie kluby w Lidze Mistrzów? To staje się realne

Legia Warszawa i Jagiellonia Białystok udział w fazie ligowej Ligi Konferencji zaczęły od dwóch zwycięstw

Kibic Jarosław Kiliński w książce Radosława Nawrota „Najważniejsze mecze Lecha Poznań” nazywa tamtą frekwencję „obrazem nędzy i rozpaczy”: „Gdy siadałem przed meczem na sektorze nr 5, nie przypuszczałem, że będę brał udział w wyznaczaniu poziomu frekwencyjnego dna Kolejorza. Ale mecz się rozpoczął, a trybuny nadal były puste. I wtedy stało się jasne, że przechodzimy do historii. Na stadionie było stu kilkudziesięciu kibiców i kilkunastu więcej policjantów (według „Gazety Wyborczej” – 186 funkcjonariuszy – red.)”.

Dziś Lech to frekwencyjna solidna europejska półka. W tym sezonie jego średnia widzów na domowych meczach ligowych skoczyła do 29,1 tys. (z 24,8 tys. za cały rozczarowujący poprzedni sezon). Według danych serwisu Transfermarkt daje to Lechowi 109. miejsce na świecie w tym sezonie oraz 95., jeśli weźmiemy pod uwagę tylko kluby z najwyższego szczebla. Zawężenie do najwyższych lig naszego kontynentu winduje poznaniaków do top 60.