Ekstraklasa: Przed nami mecze decydujące o mistrzostwie kraju

To wszystko na cztery kolejki przed zakończeniem rozgrywek, w sytuacji, gdy prowadząca w tabeli Jagiellonia ma tyle samo punktów co Lech, Legia jest o punkt za nimi, a Lechia o trzy. Mistrza Polski poznamy najpóźniej 4 czerwca.

Prawdziwe emocje dopiero się zaczynają. Rację ma Michał Probierz, jeden z głównych krytyków obowiązującego systemu rozgrywek, nazywający rundę siedmiu meczów po fazie zasadniczej Pucharem Maja.

Probierz już jest najlepszym trenerem w historii Jagiellonii, a jeśli zdobędzie z nią  tytuł, może zostać honorowym obywatelem Białegostoku. Ale ten wyrazisty człowiek o nieograniczonej ambicji byłby spełniony chyba dopiero wówczas, gdyby usłyszał, że Jose Mourinho nazywany jest w Anglii „portugalskim Probierzem".

W przedsezonowych wypowiedziach trener Jagiellonii nie wymieniał jej wśród kandydatów do tytułu. Na kolejnych etapach rozgrywek za faworytów uważał Legię, Lecha lub Lechię, a sam koncentrował się na budowaniu drużyny.

Jagiellonia to nie tylko wybitny jak na ekstraklasę Konstantin Vassiljev i strzelający dużo bramek Fedor Cernych, ale i Jacek Góralski, obrzydzający grę przeciwnikom nie gorzej niż Michał Pazdan w Legii czy Łukasz Trałka w Lechu. Tyle że w Gdańsku Góralski nie zagra, to kara za kartki.

Probierz ma nosa do piłkarzy. Sprowadzony zimą Irlandczyk Cillian Sheridan stał się odkryciem rozgrywek. Kiedy w pierwszej wiosennej kolejce Jagiellonia przegrała w Gdańsku z Lechią 0:3, Sheridana jeszcze nie było. Teraz sytuacja jest zupełnie inna. Po tamtym meczu Lechia była liderem i już poczuła się mistrzem, teraz goni czołówkę.

Jej remis z Koroną to coś takiego jak remis Legii z Wisłą – strata, na jaką na tym etapie rozgrywek nie można sobie pozwolić. Do kłopotów drużyny doszły zdrowotne problemy trenera Piotra Nowaka. Jedynie zwycięstwo przedłuży szanse Lechii na pierwszy tytuł. Z czwórki pretendentów ona i Jagiellonia nie znają jeszcze smaku mistrzostwa.

Nowak i Probierz ważą słowa i komplementują nawzajem swoje drużyny. Pomocnik Lechii Lukas Haraslin powiedział po bezbramkowym remisie z Koroną: – Za bardzo chcieliśmy wejść z piłką do bramki. Z Jagiellonią będziemy grali inaczej i cały czas wierzymy, że to jednak my zajmiemy pierwsze miejsce.

Każdy wierzy. Jacek Magiera (Legia) i Nenad Bjelica (Lech) też.  Przedmeczowe wypowiedzi nawet najbardziej błyskotliwych trenerów są nudne i przewidywalne: szanujemy przeciwnika, damy z siebie wszystko, liczymy na kibiców i inne banały. Miał jednak rację Magiera, mówiąc po zwycięstwie nad Termaliką: – Najważniejsze dopiero przed nami.

Właśnie nadeszło. Mecz na Łazienkowskiej odbywa się w szczególnym okresie. Lech imponował przez kilka wiosennych kolejek (pięć zwycięstw z rzędu, siedem gier bez porażki), ale dwa najważniejsze mecze przegrał i nie wiadomo, czy doszedł po nich do siebie.  Jeden to oczywiście finał Pucharu Polski z Arką. Drugi, a chronologicznie pierwszy, to mecz z Legią w Poznaniu. Lech przegrał 1:2 mimo prowadzenia od 84. minuty 1:0. Obydwa pojedynki tych drużyn w bieżącym sezonie zakończyły się takimi samymi wynikami, w obydwu decydujące gole padały w doliczonym czasie, a ich strzelcem był Kasper Hamalainen, co kibiców Lecha szczególnie bolało. Gwoli sprawiedliwości – zwycięska bramka w Warszawie padła ze spalonego.

W obydwu przypadkach Fin wchodził na boisko z ławki rezerwowych. Ale w niedzielnym spotkaniu z Bruk-Betem Hamalainen nie tylko wybiegł w pierwszym składzie, ale był najlepszym zawodnikiem Legii, dla której zdobył dwie z sześciu bramek. Tego samego dnia Lech miał trudniejszego przeciwnika – Pogoń, ale pokonał go bez problemów 2:0.