MŚ w Pekinie: Chinki trzymają się mocno

—korespondencja z Pekinu

Po pięciu startach w mistrzostwach świata, po brązowym medalu w Daegu i srebrnym w Moskwie, pani Hong Liu (od czerwca również rekordzistka świata) została wreszcie mistrzynią chodu na dystansie 20 km.

Konkurencja zaczęła się wcześnie, z parnym pekińskim powietrzem żartów nie ma, więc już w porze śniadania było po wszystkim. Akcja była, z chińskiego punktu widzenia, emocjonująca, bo dość szybko po starcie w przodzie maszerowała trójka: Xiuzhi Lu i Hong Liu z Chin i Czeszka Anezka Drahotova.

Czeszce zapału starczyło na jakieś 4 kilometry (potem trochę go odzyskała, zajęła 8. miejsce), więc przy porannej kawie rodacy pań Liu i Lu mogli się cieszyć oglądaniem w telewizji trzymających się mocno prowadzenia swych liderek, za którymi toczył się tylko bój o brąz.

Kilkaset metrów przed metą chińskie święto chodu chcieli popsuć sędziowie, dali Hong Liu ostrzeżenie, ale przyszła mistrzyni skwitowała je tylko nerwowym machnięciem ręki. Na stadion weszły w kolejności Liu, Lu, do mety doszły w tej samej, choć pani Lu zbliżyła się nieco do koleżanki, ale nie tak, by wyprzedzać – zmierzono różnicę 0,26 s.

W kwestii brązu sędziowie mieli jednak coś do gadania, a właściwie do pokazywania, zdyskwalifikowali m. in. Włoszki Eleonorę Giorgi i Elisę Rigaudo z grupy pościgowej. Otworzyli nieco szerzej drogę do podium Ukraince Ludmile Olianowskiej, która umiała to wykorzystać.

Jedyna Polka, Agnieszka Dygacz, zajęła 38. miejsce na 42 panie, które ukończyły rywalizację i na 50 pań, które wystartowały. Chiny mają więc pierwsze złoto (duma kraju uratowana, pani Liu będzie bohaterką dzienników tv i gazet) i dzięki czterem medalom srebrnym są zauważalne w tabeli medalowej, ale na razie niżej od Polski.

Rankiem, po chodziarkach, na stadionie patrzono na eliminacje skoku wzwyż mężczyzn. Były ciekawe, choć dla Sylwestra Bednarka, brązowego medalisty z Berlina (2009) za trudne. Polak wrócił po trudnym okresie kariery na mistrzostwa świata, lecz wrócił na krótko. Skoczył sześć razy. Udanie – dwa, na wysokości 2,17 (za pierwszym razem) i 2,22 (druga próba); 2,26 to było dlań za wysoko.

Mała pociecha, że do finału nie awansowali m. in. medaliści igrzysk w Londynie — mistrz Iwan Uchow i trzeci na podium Robert Grabarz, a także Jesse Williams – mistrz świata z Daegu (2011) oraz Andrij Procenko (2,40 w ub. sezonie). Aby być w finale należało skoczyć 2,29 w pierwszej próbie, albo 2,31 w dowolnej. Ten warunek spełniło 14 skoczków.

Ruszył też dziesięciobój. Prowadzi, żadna niespodzianka, Ashton Eaton. Wygrał bieg na 100 m (10,23 s), wygrał skok w dal (7,88 m), w pchnięciu kulą zajął 9. miejsce (14,52 m). Po trzech konkurencjach ma 2830 pkt, oznacza to 83 pkt przewagi nad Damianem Warnerem (Kanada) i 100 pkt nad Niemcem Rico Freimuthem.

Kanadyjska żona Ashtona Eatona, pani Brianne Theisen Eaton zajęła drugie miejsce w siedmioboju, więc srebro to pewnie plan minimum dla męża, ale mistrz olimpijski ma znacznie wyższe ambicje. Wyznaczył też w Pekinie nowe trendy w kwestii ochrony przeciwsłonecznej, wystarczy rzucić okiem na zdjęcie. Hełm znanej firmy robi wrażenie.