Skoki narciarskie w Wiśle: Moc jest z Kamilem

Już w sobotę Stoch zrobił to, czego kibicowska Polska po nim oczekiwała: pięknie zwyciężył i został liderem Pucharu Świata. W drugim konkursie wzmocnił pozycję najlepszego skoczka tej zimy, dodał 19. zwycięstwo pucharowe w karierze, już czwarte w tym roku.

Największe wrażenie w skokach polskiego mistrza robiły nie tylko dynamika odbicia, elegancja w locie, ale też łatwość, z jaką Kamil Stoch radzi sobie w najtrudniejszych warunkach, i to pod presją, jaką daje prowadzenie. Scenariusz był przez dwa dni taki sam: orzeł z Zębu skacze za zieloną linię, uśmiecha się do kamer i cieszy z sukcesu, a z nim wszyscy obecni w Wiśle i przed telewizorami.

Dwa konkursy na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle-Malince nieco się różniły, choć głównie dotyczy to tego, co działo się za plecami mistrza Stocha. W sobotę nieco więcej zamieszania wprowadzał też wiatr, zmiana jego kierunku w drugiej serii spowodowała nagłe spadki i wzloty, na podium znaleźli się Stefan Kraft i Andreas Wellinger.

Dzień później podmuchy dokuczały mniej, śnieg nie padał, kolejność pierwszej piątki była zaś dokładnie taka, jaką pokazuje obecna klasyfikacja pucharowa: za Stochem byli kolejno: Daniel Andre Tande, Domen Prevc, Kraft i Maciej Kot. Oznacza to, że główni konkurenci Polaków pozostają wciąż ci sami.

Zachwyty nad mocą Kamila Stocha są w pełni uzasadnione, choć w tej wielkiej beczce miodu jest może nie łyżka, ale kropla dziegciu: mistrzowi czasem dokucza prawe kolano. Kontuzja nie jest nowa, wróciła kilka tygodni temu w Lillehammer.

W sprawie kolana specjalnej troski są dwie grupy opinii. Trener Stefan Horngacher, Adam Małysz i sam Stoch mówią, że sprawa nie jest bardzo poważna, tylko na pełne wyleczenie czasu brak, bo napięty kalendarz i obecna forma nie skłaniają do przerw w startach.

Służba zdrowia, konkretnie dr Aleksander Winiarski, lekarz ekipy, woli jednak dmuchać na zimne i zaleca dokładny ogląd problemu, dlatego po konkurach w Wiśle zrobi kolanu rezonans magnetyczny.

Reszta Polaków też wypadła nieźle, choć sugestie niektórych mediów, że w wiślańskich konkursach PŚ gościnności nie będzie, bo Stoch i koledzy zajmą całe podium, były przedwczesne. Fakty są takie, że obok mistrza z Zębu mamy w kadrze jeszcze dwóch uskrzydlonych skoczków: Piotra Żyłę i Macieja Kota.

Żyła w sobotę był siódmy, w niedzielę 11. Kiedyś to było nie do pomyślenia, dziś można napisać, że to sportowiec stabilny, przewidywalny i skuteczny. Konkursy w Wiśle wzmocniły jego pozycję w pierwszej pucharowej dziesiątce, oczywiste, że pan Piotr jest też ostoją drużyny.

Maciej Kot, tak bliski podium Turnieju Czterech Skoczni, w sobotę w Wiśle szukał ideału, był dość blisko (zajął dziewiąte miejsce), ale to pełnej satysfakcji mu nie dało. Dopiero w niedzielę po pierwszej próbie ucieszył się jak należy – miejsce na podium wydawało się bliskie. Drugi skok już tak dobry nie był, ale końcowe piąte miejsce to powrót do wysokiej normy z początku sezonu. Poprawka w Zakopanem niewykluczona.

Trochę mniej powodów do radości dali pozostali polscy skoczkowie, lecz strachu nie ma, mocną czwórkę do drużyny da się wybrać. Przy okazji warto wspomnieć, że sprawozdawcy z Wisły mieli miły obowiązek informować, iż w klasyfikacji Pucharu Narodów przewaga Polski nad Austrią po niedzieli wzrosła do 168 punktów, nad Niemcami do 368.

Powrót do akcji Gregora Schlierenzauera wypadł w sobotę tak, jak przewidywał w „Rz" Adam Małysz: spektakularnych prób Austriaka nie oglądano, było ostrożne oswajanie się z rywalizacją i rozpoznawanie własnych możliwości. Oznaczało to 31. miejsce. Schlierenzauer nie wyglądał na zmartwionego.

– Najważniejsze, że mam motywację do treningu i skoków, cieszę się z samego udziału w konkursie, także z tego, że oddaję dość poprawne skoki. Stać mnie na więcej, ale wszystko w swoim czasie... – mówił do kamery telewizyjnej.

Przypominanie sobie dawnych możliwości poszło Austriakowi zaskakująco szybko – w niedzielę błysnął już w kwalifikacjach – wygrał je zdecydowanie. Pierwsza seria konkursowa była jeszcze bardziej efektowna – 135,5 m, ten skok (przy sprzyjającym wietrze i po dłuższym rozbiegu niż liderzy PŚ) spowodował, że długo czekaliśmy na lepszych. Była to trójka: Stoch, Domen Prevc i Maciej Kot. Gdy przyszło do rywalizacji bardziej bezpośredniej, skok Gregora nie był już tak ładny, ale na zasłużone siódme miejsce i pierwsze punkty pucharowe po długiej przerwie – wystarczył.

Z konkursów w Wiśle zapamiętamy także nieoczekiwaną atrakcję, jaką zapewniła widzom narta Cene Prevca, która w sobotę na górze rozbiegu wymknęła się skoczkowi spod kontroli. Wylądowała samotnie na buli, krzywdy nikomu nie zrobiła, ale suspens był.

Walter Hofer, dyrektor ds. skoków w Międzynarodowej Federacji Narciarskiej, okazał się łaskawy – złapał uciekinierkę, sam zawiózł Prevcovi na górę i pozwolił skakać poza kolejką. Mimo tej życzliwości słoweński skoczek wiele nie osiągnął.

Kolejne atrakcje zimy ze Stochem i kompanią już w kolejny weekend w Zakopanem. Program wydarzeń jest niemal taki sam jak w Wiśle-Malince: w piątek o 18 kwalifikacje, w sobotę o 16 konkurs drużynowy (pytanie dnia: kto będzie czwartym w polskiej czwórce?), w niedzielę indywidualny, o tej samej porze.