Chłodna zemsta

Eddie Hearn, promotor Anglika, dzięki tej wygranej znów może rozdawać karty w wadze ciężkiej. 30-letni Joshua ponownie jest w posiadaniu pasów WBA, IBF i WBO. Ma też ten mniej znaczący – organizacji IBO. W Ad-Dirijji pierwszy raz od 2016 roku wchodził do ringu bez nich. Wtedy w drugiej rundzie znokautował Charlesa Martina i zabrał mu tytuł organizacji IBF. Kolejne, pasy WBA oraz IBO, zdobył rok później, wygrywając przed czasem z Władimirem Kliczką. Pas WBO odebrał w 2018 roku Josephowi Parkerowi.

Ale sześć miesięcy temu wszystkie je stracił, przegrywając w Madison Square Garden z niedocenianym Andym Ruizem Jr., który jest jego rówieśnikiem. To była największa bokserska sensacja tego roku. W rewanżu mierzący prawie dwa metry Anglik był znacznie lżejszy niż w Nowym Jorku, ważył najmniej od pięciu lat (107,5 kg), a jego znacznie niższy rywal aż 128,7 kg, czyli dużo więcej niż 1 czerwca, gdy nokautował Joshuę.

Gładkie zwycięstwo

Faworytem sobotniej wojny na pustyni w notowaniach bukmacherów był Joshua, choć wielu ekspertów stawiało na Ruiza Jr., przekonując, że znów wygra przez nokaut i to będzie koniec wspaniałej kariery syna nigeryjskich emigrantów.

Z Ad-Dirijji, gdzie w ekspresowym tempie wybudowano mieszczący 15 tysięcy stadion, napływały wieści o smutnych oczach byłego mistrza, braku uśmiechu, co miało sugerować, że Joshua obawia się Ruiza Jr. i nie wierzy w udany rewanż. Tym bardziej że broniący po raz pierwszy mistrzowskich pasów jego pogromca tryskał energią, uśmiechał się od ucha do ucha i obiecywał powtórkę czerwcowych wydarzeń.

Zdaniem fachowców Joshuę mogła uratować tylko żelazna taktyka. Miał walczyć tak jak Muhammad Ali w rewanżu z Leonem Spinksem w Nowym Orleanie w 1978 roku lub jak Lennox Lewis z Davidem Tuą 22 lata później w Las Vegas. Dużo lewych prostych i unikanie jak ognia wymian w półdystansie miało być najlepszą receptą na słodką zemstę.

I Joshua tak właśnie zrobił, a w pierwszym starciu mocnym prawym rozbił jeszcze Amerykaninowi meksykańskiego pochodzenia lewy łuk brwiowy. W czerwcu w trzecim starciu rzucił Ruiza Jr. na deski i zapewne sądził, że szybko wygra przed czasem, co było błędem. Rywal wykorzystał wtedy luki w obronie Joshui, odpowiedział serią potężnych ciosów, po których mistrz zapoznał się z matą ringu.

Tym razem celem Anglika miało być zwycięstwo, nie nokaut. Nie uległ pokusie efektownej wygranej, tylko konsekwentnie, runda po rundzie zbierał punkty. To miała być chłodna zemsta. I cel osiągnął: dwóch sędziów punktowało 118:110 dla Joshui, trzeci 119:109. Nikt tej punktacji nie podważał. Zwycięstwo faworyta nie podlegało dyskusji, a Ruiz Jr nie miał w sobotni wieczór żadnych argumentów, by przechylić szalę na swoją korzyść. Prawdę mówiąc, nawet nie próbował, był znacznie wolniejszy od defensywnie nastawionego rywala.

W pierwszych komentarzach po walce podkreśla się to, że Ruiz Jr chyba zbyt długo celebrował czerwcową wygraną. Tak jak kiedyś James Buster Douglas po sensacyjnym znokautowaniu Mike'a Tysona w Tokio. Gdy przystępował do pierwszej obrony tytułu z Evanderem Holyfieldem amerykańscy dziennikarze pisali, że przypominał trzęsący się pudding. W taki scenariusz wpisuje się też Roberto Duran, który po pokonaniu Raya „Sugara" Leonarda balował jak szalony, mocno przytył i miał ogromne problemy z uzyskaniem limitu wagi półśredniej, gdy doszło do rewanżu. Jego legendarne słowa – No Mas! (Wystarczy!), po których się poddał, przeszły do historii boksu.

Kolejka do Joshui

Ruiz Jr nie musiał martwić się limitem, gdyż boksuje w kategorii ciężkiej, ale siedem kilogramów więcej niż w pierwszym pojedynku, przy jego „naturalnej" sporej nadwadze, wiele wyjaśnia. Sam zresztą przyznał po walce, że nie był do rewanżu dobrze przygotowany. Teraz mówi o trzeciej walce z Joshuą i nie można takiego scenariusza wykluczyć, ale stary-nowy mistrz na razie chyba nie będzie sobie nim zaprzątał głowy. Czekają go bowiem wielkie wyzwania i jeszcze większe pieniądze, które ktoś za chwilę położy na stole.

Jeśli za pojedynek z Ruizem Jr. Joshua otrzymał 85 mln dolarów, to ile dostanie za megahit, jakim będzie starcie z Deontayem Wilderem lub Tysonem Furym, w zależności od tego, który z nich wygra rewanż zaplanowany na 22 lutego? Być może jednak przyjdzie mu poczekać dłużej, niż myśli, bo Wilder podpisał przecież kontrakt na dwie walki z Furym.

W kolejce do Joshui już się ustawił Bułgar Kubrat Pulew, obowiązkowy pretendent organizacji IBF. Prawo do walki o pas WBO ma z kolei Ukrainiec Ołeksandr Usyk. Były mistrz wagi junior ciężkiej po przenosinach do najcięższej kategorii nie ukrywa, że konfrontacja z kimś takim jak Joshua jest jego marzeniem.