Lepiej niż miało być

Co myśleć o piłkarzach, którzy w sobotę po katastrofalnym meczu przegrywają 2:3 z Irlandią Płn., a w środę biją rekord skuteczności reprezentacji Polski, ustanowiony przed 46 laty przez drużynę, w której debiutował Włodzimierz Lubański (9:0 z Norwegią w Szczecinie).

Publikacja: 02.04.2009 00:46

[link=http://blog.rp.pl/szczeplek/2009/04/01/lepiej-niz-mialo-byc][b]Skomentuj na blogu[/b][/link]

Wprawdzie chłopcy z San Marino w dniu meczu pojechali zwiedzać Kraków i mieli w nogach kilka kilometrów z Rynku Głównego na Wawel, ale nawet gdyby siedzieli w hotelu, niewiele by im to pomogło.

Polacy zachowali się jak trzeba, nie okazali miłosierdzia, zgodnie z zasadą – jak już złapałeś przeciwnika, który niewiele potrafi, a w dodatku trzęsą mu się nogi, musisz to wykorzystać. Tak powinno być, ale w wykonaniu naszych graczy nieczęsto się zdarza.

Można mówić o zdecydowanej woli odkupienia win. Piłkarze mieli świadomość, że w Belfaście zagrali źle, sprawili zawód nam i trenerowi. Przeczytali na swój temat wiele krytycznych komentarzy i postanowili pokazać, że nie można ich całkiem skreślać. W sobotę zachowali się jak amatorzy, a wczoraj jak profesjonaliści.

Ale ten mecz, choć łatwy, też miał podteksty. Nim się rozpoczął, zdenerwowani byli zawodnicy, trener i ci, którzy z nim współpracują. Wszyscy zdawali sobie sprawę, że atmosfera jest podła, że wielu kibiców straciło cierpliwość, a grupa działaczy wcale by się nie zmartwiła, gdyby Leo Beenhakkerowi znowu powinęła się noga. Poparcie, jakiego piłkarze udzielili trenerowi po porażce w Belfaście, miało ciąg dalszy.

Kiedy Rafał Boguski strzelił pierwszą bramkę, zawodnicy podbiegli najpierw do niego, a potem wspólnie do trenera. Żeby cała Polska widziała. Wiele można też było dowiedzieć się z reakcji kibiców. Za bramką zajmowaną zwyczajowo przez najaktywniejszych zwolenników Korony przez cały mecz wisiał transparent: „Kazimierz Górski 1921 – 2006”.

Na początku meczu rozwinięto tam wielką flagę, tzw. sektorówkę, z napisem „Niech prowadzi nas Orzeł Biały”. Potem rozległo się powtarzane wielokrotnie hasło wzywające do obscenicznej czynności wobec PZPN, a zaraz po nim przeciągłe – „Leeeoo, Leeeoo”.

Następnie skandowano „Artur Boruc, Artur Boruc”, a żeby Łukasz Fabiański nie pomyślał sobie, że kibice coś do niego mają – usłyszał i swoje nazwisko. Naliczyłem 53 biało-czerwone transparenty z nazwami miasteczek i miast. Zgoda, ci ludzie kupili bilety przed meczem w Belfaście, ale teraz nie żałują. Kibicem jest się na dobre i na złe.

[link=http://blog.rp.pl/szczeplek/2009/04/01/lepiej-niz-mialo-byc][b]Skomentuj na blogu[/b][/link]

Wprawdzie chłopcy z San Marino w dniu meczu pojechali zwiedzać Kraków i mieli w nogach kilka kilometrów z Rynku Głównego na Wawel, ale nawet gdyby siedzieli w hotelu, niewiele by im to pomogło.

Pozostało jeszcze 87% artykułu
Sport
Witold Bańka dla "Rzeczpospolitej": Iga Świątek i Jannik Sinner? Te sprawy dały nam do myślenia
Sport
Kiedy powrót Rosji na igrzyska olimpijskie? Kandydaci na szefa MKOl podzieleni
Sport
W Chinach roboty wystartują w półmaratonie
Sport
Maciej Petruczenko nie żyje. Znał wszystkich i wszyscy jego znali
Sport
Czy igrzyska staną w ogniu?