Za podwójną gardą

To najlepiej wymyślona i poukładana reprezentacja spośród wszystkich drużyn w PZPN – takie opinie można usłyszeć o młodzieżówce. Pech chciał, że zespół złożony z piłkarzy, z których wielu ma za sobą bardzo dobry sezon, trafił do wyjątkowo silnej grupy. Rywalami młodych Polaków będą Belgowie, Hiszpanie i Włosi.

Mistrzostwa Europy piłkarzy do lat 21

Wbrew tendencji panującej w nowoczesnym futbolu Euro U-21 nie rozrosło się (jeszcze?) do niebotycznych rozmiarów. To kompaktowy turniej: trzy czterozespołowe grupy, z których od razu do półfinałów awansują zwycięzcy i jeden najlepszy zespół z drugich miejsc. Wyjście z grupy oznacza kwalifikację do igrzysk Tokio 2020. Naszych piłkarzy nie było na olimpiadzie od 1992 roku, gdy w Barcelonie wywalczyli srebro. Awans na igrzyska będzie celem młodzieżówki – bardzo trudnym do osiągnięcia.

Są jednak tacy, którzy twierdzą, że mocna grupa to może być atut. Drużyny Czesława Michniewicza nigdy nie słynęły z porywającego stylu. To trener pragmatyczny, w kadrze do lat 21 jego pragmatyzm poszedł jeszcze dalej. To zespół, który nie stara się prowadzić gry, umie bardzo dobrze bronić, a sposób na zdobywanie goli to długie podania na kontrę do kapitana Dawida Kownackiego.

W meczach z tak silnymi rywalami zespół Michniewicza będzie mógł się schować za podwójną gardą i czekać na szybkie ataki. Tak jak miało to miejsce w barażach o awans na Euro z Portugalią. Skazywana na pożarcie młodzieżówka w pierwszym meczu w Zabrzu przegrała 0:1 i wydawało się, że rewanż w Chaves będzie dla Portugalczyków formalnością. Tymczasem po golach Krystiana Bielika i Kownackiego Polska w ósmej minucie prowadziła 2:0, a trzeciego gola Sebastian Szymański zdobył przed upływem pół godziny gry.

Biało-czerwoni dobrze się bronili i przede wszystkim byli znacznie bardziej skuteczni i konkretniejsi. Portugalczycy oddali 15 strzałów, a zespół Michniewicza tylko siedem. A jednak sześć z nich to były strzały celne, trzy zakończyły się golami.

Gdy przychodziło do meczów, w których młodzieżowcy musieli prowadzić grę i to przeciwnik się bronił, już tak kolorowo nie było. Przecież mało kto wierzył, że piłkarze Michniewicza pojadą do Włoch na małe Euro po dwóch remisach z Wyspami Owczymi w eliminacjach.

Zwycięstw z Włochami czy Hiszpanami nikt nie będzie od młodych Polaków wymagał, presji nie ma żadnej, atmosfera w zespole ponoć doskonała, nic tylko ustawić się za linią piłki i czekać na kontrę.

Za nietracenie bramek w pierwszej kolejności odpowiadają bramkarz i obrona. Między słupkami kibice zobaczą enfant terrible polskiego futbolu Kamila Grabarę. Słynący z wojenek twitterowych i niewyparzonego języka bramkarz Liverpoolu ostatnie pół roku spędził na wypożyczeniu do duńskiego Aarhus, z którym obronił się przed spadkiem z ligi. Trzech środkowych obrońców to były duet z Górnika Zabrze Paweł Bochniewicz – Mateusz Wieteska (ten ostatni wrócił w poprzednim sezonie do Legii).

Tercet stoperów uzupełnia Krystian Bielik z Charltonu, z którym wywalczył awans do Championship. Bielik wciąż jest zawodnikiem Arsenalu, ale wątpliwe, by dostał w przyszłym sezonie szansę u Kanonierów. Dwa lata temu już brał udział w młodzieżowych mistrzostwach Europy rozgrywanych w Polsce. Po pierwszym meczu i porażce ze Słowacją, gdy nie wyszedł na boisko, publicznie krytykował trenera, mówiąc, że zajęcia nie były na najwyższym poziomie i że drużyna „gra, jak trenuje".

Zdobywanie bramek spoczywa na barkach Kownackiego, a napastnik, który prawdopodobnie zostanie wykupiony przez Fortunę Duesseldorf, do której był wypożyczony z Sampdorii Genua, ten ciężar potrafi unieść. Kownacki został królem strzelców eliminacji – zdobył dziesięć bramek (sześć z rzutów karnych), a jednego gola dołożył w barażu z Portugalią.

W ofensywie piłki do Kownackiego dogrywać ma przede wszystkim Sebastian Szymański, który właśnie zamienia Legię na Dynamo Moskwa za ponad 5 milionów euro. Kownacki brał udział w zeszłorocznym mundialu, Szymański także był powoływany do dorosłej reprezentacji.