Wyrzut sumienia

Kibiców kusi hasło „wybierzmy przyszłość”. Mieli satysfakcję ze złotego medalu i halowego rekordu Europy (6,42 sekundy) Chambersa. Wolą nie pamiętać, że dla wielu jest on symbolem tego, co w sporcie najgorsze.

Jak uznać za uczciwego człowieka, który właśnie wrócił do lekkiej atletyki po dwuletniej karze za doping i biega szybciej niż wtedy, gdy każdy dzień – jak napisał w swej książce – zaczynał od śniadania z testosteronu?

Reakcje mediów były różne. „Times” zacytował opinię szwedzkich naukowców z uniwersytetu Umea: – Morfologiczne zmiany wywołane stosowaniem testosteronu i sterydów anabolicznych są długotrwałe, a być może nawet będą się utrzymywać do końca życia.

[srodtytul]Ożywcza szczerość[/srodtytul]

Gazeta uznała jednak zwycięstwo Chambersa w Turynie za „świetne” i stwierdziła, że zrehabilitowało go to w reprezentacji. Przyznanie się do stosowania sterydowych koktajli największy z poważnych brytyjskich dzienników nazwał „ożywczą szczerością”.

„Guardian” oddał głos ludowi. Najpierw zapytał Craiga Pickeringa o to, jak ocenia wykluczenie Chambersa ze składu sztafety na letnie mistrzostwa świata w Berlinie. Brytyjski sprinter młodego pokolenia przed igrzyskami w Pekinie napisał list protestacyjny przeciwko włączeniu Chambersa do reprezentacji, a teraz próbuje się wycofać rakiem z całej sytuacji.

– Nie uniosę rąk w geście triumfu z powodu wykluczenia Dwaina ze sztafety – mówi dziś Pickering (piąty w Turynie) i przyznaje, że przed igrzyskami zbytnio się zaangażował w spór wokół kolegi z kadry.

„Guardian” był bardziej powściągliwy od „Timesa” w ocenie sukcesu w Turynie i jeden ze swoich artykułów zatytułował: „Złoto Chambersa kładzie się cieniem na lekkiej atletyce”. Gazeta pragnie jednak przerzucić odpowiedzialność za swoje stanowisko na czytelników.

Na stronie internetowej pyta, czy dać już zawodnikowi spokój i przestać mu wypominać stare grzechy, czy jeszcze nie. Rezultaty ankiety są jednoznaczne: ponad 80 procent głosujących pragnie wybaczyć sportowcowi jego dopingowe przestępstwa.

Wątpliwości miał również „Daily Telegraph”. W komentarzu redakcyjnym po dekoracji halowego mistrza Europy dziennik pytał: – Co mieliśmy myśleć, gdy widzieliśmy Chambersa stojącego na najwyższym stopniu podium ze swoim złotym uśmiechem: jeden z najbardziej niezwykłych powrotów w historii brytyjskiej lekkiej atletyki czy nasz wyrzut sumienia?

[srodtytul]Zła wiadomość[/srodtytul]

Niespodziewany sukces Chambersa wydaje się peszyć nawet jego reprezentacyjnego trenera Charlesa van Commenee, który zastanawia się, jak tłumaczyć to zwycięstwo: – Dwain ma wielką ochotę na bieganie. Może dlatego, że czuje się teraz jak zwierzę przez dwa lata zamknięte w klatce i nagle wypuszczone na wolność.

Jest jeszcze jeden powód, dla którego złoty medal Chambersa odbija się coraz mocniejszą czkawką. Brytyjski Związek Lekkiej Atletyki i trener van Commenee chcą się spotkać z biegaczem po tym, jak wyszło na jaw, że dalej współpracuje on z Victorem Conte, jednym z głównych bohaterów afery dopingowej Balco.

– Jesteśmy bardzo rozczarowani tymi nowinami. To zła wiadomość. Trener van Commenee będzie się chciał spotkać z zawodnikiem, żeby zapytać go o powody tej decyzji i wyrazić nasze wątpliwości – powiedziała rzeczniczka związku.

[srodtytul]Zaproszą, nie zaproszą[/srodtytul]

Kluczowe znaczenie dla dalszej kariery Chambersa będzie miało to, jak zareagują organizatorzy prestiżowych mityngów.

Gerhard Janetzky, dyrektor mityngu Złotej Ligi w Berlinie, jeszcze niedawno nie widział problemu w zaproszeniu mistrza Europy na zawody.