Dopingowa akademia Salazara

Film o przypuszczalnych winach Salazara ukazał się w środę w programie telewizyjnym BBC Panorama. Oskarżenie są surowe: amerykański trener, były doskonały maratończyk, prowadzący od 2011 roku karierę ikony brytyjskiego biegania, właściciel ośrodka szkoleniowego Nike Oregon Project, jest, wedle zeznań kolegów i sportowców, przede wszystkim ekspertem od stosowania dopingu w biegach długich i sposobów oszukiwania kontrolerów organizacji walczących z dopingiem.

Główny zarzut to podawanie Galenowi Ruppowi, amerykańskiemu partnerowi treningowemu Mo Faraha, sterydów anabolicznych przed igrzyskami w Londynie (Rupp był tam drugi na dystansie 10 000 m za Brytyjczykiem).

Dziennikarze programu BBC Panorama twierdzą także, że Rupp regularnie przyjmował leki na astmę (zabronione w rywalizacji sportowej) i był zachęcany do stosowania częstych kroplówek w celu ominięcia skutków kontroli antydopingowych.

W filmie nie było sugestii, że Farah łamał jakiekolwiek przepisy antydopingowe i przyjmował zabronione środki. Sam mistrz olimpijski z Londynu na 5 000 i 10 000 m wystawił trenerowi świadectwo absolutnej uczciwości.

Salazar i Rupp stanowczo zaprzeczyli zarzutom. Amerykański trener powiedział, że oskarżenia oparte są na fałszywych założeniach i półprawdach, stanowią próbę załatwienia osobistych animozji. Salazar pracował jako konsultant brytyjskiego związku lekkoatletycznego od 2013 roku i od lat ma renomę jednego z najlepszych fachowców w dziedzinie biegów długich.

Film BBC cytuje przede wszystkim wypowiedzi Steve'a Magnessa, byłego asystenta trenera w Nike Oregon Project, który twierdził, że widział raporty opisujące wyniki badań krwi wszystkich sportowców Salazara, w nich miały być m. in. sugestie, że Rupp brał testosteron już w 2002 roku, w wieku 16 lat.

Oskarżenia dziennikarskie dotyczą także eksperymentowania ze wspomaganiem biegaczy, podawanie im znanych środków, takich jak testosteron, ale i takich, które nie mają wpływu na wyniki sportowe. Kara Goucher, była podopieczna Salazara (brązowa medalistka na 10 000 m z MŚ w Osace w 2007 roku) mówiła, że trener szukał w ten sposób zwycięstw kosztem ludzkim, za wszelką cenę.

Inny, anonimowy biegacz twierdził w Panoramie, że był zachęcany do brania dopingu przez naukowca z firmy Nike, bo „... Alberto tak robi", zwłaszcza do stosowania rozwijanej przez Salazara dopingowej metody mikrodawek.

Kolejny zarzut dla trenera to wykorzystywanie syna Aleksa jako testera środków dopingowych i dawek, których przyjmowanie pozwalało oszukiwać kontrole antydopingowe. Magness twierdził, że Alex opowiadał mu m. in. jak eksperymentował w tym celu z żelem testosteronowym.

Alberto Salazar odpowiedział, że takie testy przeprowadzał, by stwierdzić, czy możliwe jest wywołanie pozytywnego wyniku kontroli antydopingowej, jeśli jego zawodnik zostanie poddany takim zabiegom przez spisek rywali.

Steve Magness opuścił Nike Oregon Project dwa miesiące po igrzyskach w Londynie i dodał, że podzielił się swą wiedzą z USADA (Amerykańską Agencją Antydopingową). Co najmniej szóstka innych lekkoatletów i pracowników Nike Oregon Project rozmawiała na ten sam temat z działaczami organizacji antydopingowych.