Nie żyje Jules Bianchi

Francuz wypadł z toru w strefie podwójnych żółtych flag, które ostrzegają przed niebezpieczeństwem i nakazują zwolnienie tempa. Na poboczu samobieżny dźwig usuwał samochód, który wypadł okrążenie wcześniej. Auto Bianchiego wbiło się pod potężny pojazd z prędkością 126 km/h. Kask kierowcy uderzył bokiem o przeciwwagę dźwigu, a przeciążenia i skręt przy uderzeniu spowodowały poważne uszkodzenia mózgu.

Specjalnie powołana komisja ustaliła m.in., że w jego aucie nie zadziałał system, który w awaryjnej sytuacji przy jednoczesnym wciśnięciu hamulca i gazu odcina napęd, wspomagając hamowanie. Pojawiły się zarzuty, że sędziowie powinni byli wysłać do akcji samochód bezpieczeństwa i nie poprzestawać jedynie na wywieszeniu żółtych flag, ale komisja podkreśliła w raporcie, że takie same procedury stosowano prawie 400 razy w poprzednich ośmiu latach.

Po wypadku Bianchiego odebrano zawodnikom możliwość samodzielnego decydowania o tempie jazdy w podobnych sytuacjach, wprowadzając tak zwany wirtualny samochód bezpieczeństwa: odgórne ograniczenie prędkości do czasu usunięcia zagrożenia. Ponownie wzmocniono też ochronę kokpitu i zarządzono bardziej drobiazgowe kontrole elektronicznych systemów odpowiedzialnych za sytuacje awaryjne.

Wstrząs związany ze śmiertelnym wypadkiem w sporcie, który od lat uchodzi za dość bezpieczny, może skłonić do wprowadzenia raptownych, nie do końca przemyślanych zmian. Jedną z nich jest zamknięcie kokpitów wyścigówek F1 w celu poprawy ochrony głowy. Tyle że w tym konkretnym przypadku niewiele by to dało. Uderzenie w ważący ponad 6 ton dźwig i tak zmiażdżyło całą górną sekcję samochodu Bianchiego. – Gdybym miał wybierać, w czym chciałbym mieć wypadek, wybrałbym bolid F1, bo to najbezpieczniejszy samochód – mówi magnat F1 Bernie Ecclestone. – To, co przydarzyło się Bianchiemu, było pechowym zbiegiem okoliczności. Tego dźwigu nie powinno tam być. Nawet gdybyś uderzył w niego czołgiem, miałbyś problemy.

Formuła 1 robi wszystko, by skutki wypadków były jak najmniejsze. Dużo zależy od oceny sytuacji przez człowieka: sędziego, kierowcę, czy porządkowych. Nie da się przewidzieć każdego scenariusza i opracować rozwiązań, które będą zawsze skuteczne. Ten sport zawsze będzie niósł ryzyko, z którego koniec końców wszyscy zdają sobie sprawę – choć może na co dzień o nim nie myślą.