Małysz jak kiedyś

Takiego Małysza nie widzieliśmy od dawna. Pewny siebie, spokojny na belce startowej i szczęśliwy po wylądowaniu, z ręką uniesioną wysoko. Do pierwszego w tym sezonie zwycięstwa zabrakło mu niewiele, ale drugie miejsce i tak jest najlepsze. Wcześniej tylko raz (w Lillehammer) był trzeci.

Seria treningowa bardzo wyraźnie wskazała faworytów tego konkursu. Gregor Schlierenzauer skoczył aż 142 m, Ammann, który wyprzedza Austriaka w klasyfikacji Pucharu Świata, lądował półtora metra bliżej, a Małysz (133) był trzeci.

W konkursie cała trójka skakała w zbliżonych warunkach, szybkości na progu też mieli podobne. Najdalej poleciał Ammann (133) i prowadził przed Małyszem i Schlierenzauerem. Skok Polaka był taki, jak oczekiwano od dawna. "Orzeł z Wisły" frunął nad zeskokiem jak za dawnych lat. 130,5 m dało mu drugie miejsce i znakomitą pozycję przed serią finałową.

Bardzo dobrze w pierwszej kolejce spisał się też 16-letni Grzegorz Miętus, długo był liderem po skoku na odległość 125,5 m. Wyprzedził go dopiero Niemiec Martin Schmitt, choć wylądował bliżej (123,5), ale konkurs w Klingenthal, tak jak kilka dni temu w Oberstdorfie, punktowany jest według nowych zasad uwzględniających kierunek i siłę wiatru oraz wysokość platformy startowej.

Młodziutki polski skoczek wyprzedził kilku asów, m.in. Norwega Bjoerna Einara Romoerena. Nieobliczalny Fin Harri Olli, zwycięzca kwalifikacji, pogrzebał się sam, psując skok.

Finałowa kolejka potwierdziła, że spokój i pewność siebie Małysza nie biorą się z niczego. Czterokrotny mistrz świata od pewnego czasu powtarza, że jest dobrze, że znów czuje próg, a zostało jeszcze tylko kilka detali do wyszlifowania. To samo mówi jego fiński trener Hannu Lepistoe. A gdy w Zakopanem dziennikarze przypominali im, że w 2007 roku po piątym miejscu na Wielkiej Krokwi Małysz wygrał mistrzostwa świata w Sapporo, tylko się uśmiechali.

A przecież w tym roku Małysz był w Zakopanem piąty i czwarty. Porównania więc nasuwają się same.

Bardzo ładne skoki w drugiej serii oddali Austriacy Wolfgang Loitzl i Andreas Kofler (130), pół metra krócej lądował niezadowolony z siebie Schlierenzauer. Na tle tego, co zrobił Małysz, wypadli rzeczywiście blado. 134 m w pięknym stylu dawało nadzieję na zwycięstwo Polaka, ale na górze został jeszcze lider PŚ Ammann. Szwajcar nie zwalnia tempa, bije rekordy kolejnych skoczni i ma nadzieję, że dowiezie tę formę do Vancouver. W Klingenthal pokazał charakter i klasę. Nie zadrżały mu nogi, gdy wychodził z progu, walcząc z Małyszem. Wylądował w tym samym miejscu (134) i wyprzedził Polaka o 6,7 punktu.

Później długo i serdecznie rozmawiali, wcześniej Schlierenzauer serdecznie gratulował naszemu skoczkowi, jakby chciał powiedzieć: do zobaczenia w Whistler, tam się policzymy. Za dziesięć dni pierwszy konkurs na igrzyskach.

W sobotę w Willingen jeszcze jedne zawody PŚ, ale już bez Małysza i wielu innych czołowych zawodników, którzy mają w głowach najważniejszą imprezę w tym sezonie – igrzyska olimpijskie.

Nie zobaczymy w Vancouver Rosjanina Dmitrija Wasiliewa, który podczas treningów w Lillehammer doznał groźnej kontuzji kolana.