Rusza nowy sezon Formuły 1. Nie będzie czerwonych latarni

Stabilne przepisy zawsze sprzyjają wyrównywaniu szans. Ponadto od kilku lat jakość widowiska poprawiają takie inicjatywy, jak ograniczenie rocznych wydatków czy zależne od wyników przydziały czasu pracy w tunelach aerodynamicznych i symulacjach komputerowych.

Jasne, mniejsi wciąż nie są w stanie zagrozić najlepszym, lecz w ścisłej czołówce mamy coraz więcej ekip, w dalszej części stawki również toczy się wyrównana walka, a na torach nie ma już wyraźnych słabeuszy i czerwonych latarni, tracących do konkurentów po kilka sekund na okrążeniu.

Czytaj więcej

Formuła 1

Nowy sezon Formuły 1. Najlepsze wrażenie zrobił McLaren

Historia wyścigowych mistrzostw świata rozpoczęła się 75 lat temu, a Formule 1 zależy na tym, by...

Transfery inżynierów

Cieszmy się stabilnością, bo w sezonie 2026 dojdzie do prawdziwej rewolucji technicznej, która może namieszać w stawce. W takich okolicznościach często zdarzało się, że jeden lub garstka zespołów odskakiwały od rywali – wykorzystując pomysły, na które w nowej rzeczywistości rywale jeszcze nie wpadli. Dlatego istotne są nie tylko zmiany personalne w kokpitach, ale także na inżynieryjnym zapleczu.

Zespół Ferrari skierował nawet sprawę do sądu, aby dopilnować przestrzegania rocznego zakazu pracy u konkurencji przez jednego ze swoich dyrektorów technicznych. Enrico Cardile, bo o nim mowa, przechodzi ze Scuderii do Astona Martina, ale zgodnie z wyrokiem włoskiego trybunału rozpocznie pracę dopiero w lipcu – za późno, by mieć znaczący wpływ na przyszłoroczną konstrukcję swojego nowego pracodawcy.

Właśnie do Astona Martina trafił z Red Bulla jeden z najwybitniejszych projektantów wszech czasów Adrian Newey. Na jego geniusz liczy Fernando Alonso, najbardziej doświadczony kierowca w stawce, który bardzo chce powiększyć kolekcję mistrzowskich tytułów.

Ma „zaledwie” dwa, oba zdobyte niemal dekadę temu. Kiedy sięgał po pierwszy, jednego z tegorocznych debiutantów nie było jeszcze na świecie – 18-letni Andrea Kimi Antonelli zajmuje w Mercedesie miejsce Lewisa Hamiltona, który w jednym z najgłośniejszych transferów w historii sportu zmienił barwy na czerwień Ferrari.

Siedmiokrotny mistrz świata to także weteran – jedyny oprócz Alonso, który ma już ponad 40 lat. Ale trzydziestkę przekroczyło tylko dwóch innych zawodników – Carlos Sainz, który z Ferrari przesiada się do Williamsa, oraz Nico Hülkenberg, zmieniający barwy z Haasa na Saubera.

Kiedy Alonso debiutował w Formule 1 – w marcu 2001 roku, podczas Grand Prix Australii – aż siedmiu kierowców, czyli ponad jednej trzeciej tegorocznej stawki, nie było jeszcze na świecie.

Nowa nadzieja Włochów

Wspomniany Antonelli, w którym Toto Wolff, czyli szef Mercedesa, widzi nowego Maksa Verstappena – chyba wciąż go boli, że czterokrotny mistrz świata trafił przed laty pod skrzydła Red Bulla – niesie na młodych barkach nadzieje całej Italii.

Włosi, mimo motorsportowych tradycji, mogą pochwalić się tylko dwoma mistrzami świata, i to z zamierzchłej przeszłości. W 1950 roku pierwszym czempionem w historii został Giuseppe Farina, a w latach 1952–1953 bezkonkurencyjny był Alberto Ascari. I tyle, finito.

Oscar Piastri podczas prób przed nowym sezonem F1

Foto: REUTERS/Hamad I Mohammed

Wśród nowicjuszy jest także Gabriel Bortoleto, mistrz Formuły 2 i Formuły 3 – a te tytuły zdobywał w debiutanckich sezonach. Brazylijczyk ma niewielkie szanse na zabłyśnięcie w słabym Sauberze, ale wielu przyszłych mistrzów zaczynało w ogonie stawki – Alonso w Minardi, a wielki rodak Bortoleto, Ayrton Senna, w Tolemanie.

Isack Hadjar, Francuz o algierskich korzeniach, stworzy w Racing Bulls ciekawy duet z Yukim Tsunodą. Nie dość, że są najniżsi w stawce, to jeszcze mają ognisty temperament i często wdają się w radiowe awantury – a na to trzeba uważać, bo w tym roku sędziowie mogą karać zawodników za nieelegancki język i niewłaściwe wypowiedzi. W Rajdowych Mistrzostwach Świata już zresztą mandat wlepiono: Adrien Fourmaux z Hyundaia musiał zapłacić 10 tysięcy euro za słowo na „F” w wywiadzie na mecie odcinka specjalnego podczas Rajdu Szwecji.

George Russell (Mercedes)

Foto: REUTERS/Edgar Su

W Formule 1 kary mogą sięgać 40 tysięcy euro, a w przypadku recydywy grozi nawet miesięczne zawieszenie i odjęcie punktów w mistrzostwach.

Liam Lawson i Oliver Bearman mają już na swoich kontach starty w Grand Prix i nawet punkty, lecz dla nich będzie to pierwszy pełny sezon w królowej motorsportu. Ten pierwszy, Nowozelandczyk, dołącza do Verstappena w Red Bullu, więc będzie musiał utrzymać na barkach sporą presję. Czuje ją też ostatni z szóstki świeżaków, Jack Doohan. Syn pięciokrotnego motocyklowego mistrza świata Micka jeździ w Alpine, gdzie kierowcą rezerwowym został Franco Colapinto – Argentyńczyk w drugiej połowie zeszłego sezonu świetnie zadebiutował w barwach Williamsa i teraz czai się na rolę etatowego zawodnika.

Czytaj więcej

Formuła 1

Nowy sezon Formuły 1. W przeddzień rewolucji

Formuła 1 hucznie rozpoczyna obchody 75-lecia mistrzostw świata. Na inaugurację sezonu 2025 zorga...

McLaren był najszybszy

Po zimowych testach nie sposób przewidzieć, jak będzie wyglądał układ sił w stawce. Broniący tytułu Verstappen podkreśla, że Red Bull nie będzie bił się o zwycięstwa. Kierowcy McLarena, Lando Norris i Oscar Piastri, niby trochę narzekają na charakterystykę swoich maszyn, ale podczas przygotowań w Bahrajnie zaprezentowali się z najlepszej strony.

Tutaj ciekawie rysuje się rywalizacja wewnątrz ekipy, bo naturalnym liderem powinien być bardziej doświadczony Norris, który w zeszłym roku próbował dotrzymywać kroku Verstappenowi, ale Piastri wielokrotnie pokazał, że potrafi być szybszy i nie daje sobie w kaszę dmuchać. Tuż przed rozpoczęciem weekendu w Melbourne zespół poinformował o „wieloletnim” przedłużeniu kontraktu z Australijczykiem.

W Ferrari czują ożywienie po przyjściu Hamiltona, ale w Scuderii również wiele zależy od relacji pomiędzy kierowcami. Wszak to Charles Leclerc miał być liderem, a tu do towarzystwa dostaje siedmiokrotnego mistrza świata, chcącego puścić w niepamięć mniej udane poprzednie sezony w Mercedesie. Tam też mogą pojawić się napięcia: jeśli komuś wydaje się, że teraz pierwsze skrzypce będzie grał George Russell, to najwyraźniej nie bierze pod uwagę możliwości i talentu Antonellego.