Nie myśleć o samolocie do Mińska

Me­czu Agniesz­ki z Serb­ką Bo­ja­ną Jo­va­no­vski wła­ści­wie nie by­ło. Naj­le­piej wy­da­rze­nia na kor­cie nr 1 pod­su­mo­wał Ro­bert Ra­dwań­ski: „Isia za­gra­ła fa­tal­nie, od­da­ła jed­ne­go ge­ma". Je­go cór­ka zwy­cię­ży­ła 6:1, 6:0. Mo­gło być jesz­cze le­piej za spra­wą Al­ber­ty Brian­ti, któ­ra mia­ła wiel­ką szan­sę na me­dal za­słu­żo­nej dla mia­sta Kra­ko­wa. Włosz­ka już w pierw­szej run­dzie tra­fi­ła na li­der­kę świa­to­we­go ran­kin­gu Wik­to­rię Aza­ren­kę, wy­gra­ła pierw­sze­go se­ta 7:6, a w dru­gim pro­wa­dzi­ła 4:0 i mia­ła oka­zję, by pro­wa­dzić 5:0.

Kuszenie losu

W tym mo­men­cie wy­da­wa­ło się, że za­czy­na dzia­łać klą­twa Ame­lie. Bia­ło­ru­sin­ka z my­ślą o psy­chicz­nym wzmoc­nie­niu w chwi­lach trud­nych za­an­ga­żo­wa­ła Ame­lie Mau­re­smo, co aku­rat przed tur­nie­jem Ro­land Gar­ros wy­glą­da­ło na ku­sze­nie lo­su, bo Fran­cuz­ka wszyst­kie suk­ce­sy od­nio­sła za gra­ni­cą, a w Pa­ry­żu za­wsze trzę­sła się ze stra­chu. Nie­ste­ty Aza­ren­ka – kosz­mar Agniesz­ki – wciąż ję­czy na pa­ry­skich kor­tach. Wy­gra­ła ten mecz, bo Włosz­ka za­cho­wa­ła się tak, jak Ame­lie przed la­ty – prze­sta­ła grać i za­czę­ła my­śleć.

Chy­ba le­piej by­ło­by dla Aza­ren­ki, gdy­by swój wpływ na jej grę za­cho­wał in­ny Fran­cuz, chłod­ny Bre­toń­czyk Sam Su­myk. Z nim na­uczy­ła się wy­gry­wać, o nim mó­wi, że jest cza­sem pra­wie bru­tal­ny, ale za­wsze spra­wie­dli­wy. A pro­pos: mecz Aza­ren­ka – Brian­ti na kor­cie cen­tral­nym sę­dzio­wa­ła Ga­brie­la Za­ło­ga z War­sza­wy i świet­nie da­ła so­bie ra­dę. Też by­ła spra­wie­dli­wa i wca­le nie bru­tal­na, choć Bia­ło­ru­sin­ka kil­ka ra­zy usi­ło­wa­ła pod­ło­żyć ogień. „Po­peł­ni­łam 60 nie­wy­mu­szo­nych błę­dów, ale wy­gra­łam mecz. Tyl­ko to się li­czy. Gdy ry­wal­ka mo­gła pro­wa­dzić 5:0 w dru­gim se­cie, za­ser­wo­wa­łam w li­nię przy dru­gim po­da­niu. Czy trze­ba mó­wić wię­cej? Jesz­cze niedaw­no w ta­kiej sy­tu­acji po­my­śla­ła­bym, że sa­mo­lot do Miń­ska jest o 13.00. Ale te­raz już umiem wal­czyć" – po­wie­dzia­ła Aza­ren­ka.

Łu­kasz Ku­bot zro­bił w po­nie­dzia­łek to, co nie uda­ło mu się w nie­dzie­lę. Je­go mecz ze Sło­wa­kiem Ka­ro­lem Bec­kiem prze­rwa­no z po­wo­du ciem­no­ści przy pro­wa­dze­niu Po­la­ka 7:5, 6:2 i re­mi­sie 4:4 w se­cie trze­cim. Na szczę­ście Ku­bot w ogrom­nym upa­le grał wczo­raj naj­kró­cej jak moż­na – wy­grał se­ta 7:5. Je­go ko­lej­nym ry­wa­lem nie bę­dzie Hisz­pan Fe­li­cia­no Lo­pez (wy­co­fał się z po­wo­du kon­tu­zji mię­śni brzu­cha) lecz Fran­cuz Flo­rent Ser­ra (155 ATP), któ­ry awan­so­wał do tur­nie­ju głów­ne­go po kwa­li­fi­ka­cjach. Ku­bot (48) grał z nim czte­ry ra­zy – dwa me­cze na kor­tach twar­dych w ha­li wy­grał, dwa na ce­gla­nej mącz­ce prze­grał.

Kubot na igrzyska?

— Wo­lał­bym w dru­giej run­dzie spo­tkać się z Lo­pe­zem niż z Ser­rą, bo gra tu­taj prze­ciw­ko Fran­cu­zo­wi za­wsze jest trud­na. Po­ko­na­łem Ser­rę w Pa­ry­żu dwu­krot­nie, ale by­ło to w eli­mi­na­cjach w ha­li Ber­cy. Cie­szę się z te­go, że zwy­cię­stwo w pierw­szej run­dzie chy­ba za­pew­ni­ło mi pra­wo gry w sin­glu na igrzy­skach w Lon­dy­nie – mó­wił Ku­bot.

Ro­land Gar­ros – przy­kład kwit­ną­ce­go ka­pi­ta­li­zmu, prze­kształ­co­ny przez ostat­nie ćwierć wie­ku w jed­ną z naj­bar­dziej roz­po­zna­wal­nych fran­cu­skich ma­rek – da­je w tym ro­ku dowód, że rozumie, w którą stro­nę wie­je wiatr hi­sto­rii. Pu­la na­gród zno­wu wzro­sła, ale znacz­nie po­waż­niej dla sza­racz­ków niż gwiaz­do­rów. Więk­sze są wy­pła­ty w eli­mi­na­cjach i pierw­szych run­dach tur­nie­ju głów­ne­go (prze­gry­wa­ją­cy pierw­szy mecz do­sta­je 18 000 eu­ro), bo po­li­czo­no, że przez ca­ły rok 30 pro­cent z ogól­no­świa­to­wej pu­li na­gród zgar­nia czte­rech gra­czy – Djo­ko­vić, Na­dal, Fe­de­rer i Mur­ray. Or­ga­ni­za­to­rzy od­rzu­ca­ją jed­nak po­są­dze­nia o ko­niunk­tu­ra­lizm, bo de­cy­zje za­pa­dły za­nim wy­bo­ry we Fran­cji wy­grał Fran­co­is Hol­lan­de i zgło­sił po­mysł, że bo­ga­tym trze­ba tro­chę za­brać.

Dziś pierw­szy mecz Ur­szu­li Ra­dwań­skiej, któ­ra zmie­rzy się z Fran­cuz­ką Pau­li­ne Par­men­tier. Agniesz­ka ko­lej­ny mecz ro­ze­gra w śro­dę – z Ve­nus Wil­liams. W pro­gra­mie tur­nie­jo­wym Po­lkę przed­sta­wio­no ja­ko ano­ni­mo­wą gwiaz­dę, któ­ra bez ha­ła­su ro­bi swo­je i wspi­na się w gó­rę ran­kin­gu. Naj­wyż­szy czas na ha­łas.

Ciekawsze wyniki I rundy: Kobiety:

A. Radwańska (Polska, 3) – B. Jovanovski (Serbia) 6:1, 6:0; W. Azarenka (Białoruś, 1)

– A. Brianti (Włochy) 6:7 (6-8), 6:4, 6:2; N. Li (Chiny, 7)

– S. Cirstea (Rumunia) 6:2, 6:1, B. Mattek-Sands (USA)

– S. Lisicki (Niemcy, 12) 6:4, 6:3;

P. Cetkovska (Czechy, 24)

– S. Halep (Rumunia) 6:1, 6:3.

Mężczyźni:

Ł. Kubot (Polska)