Zawodowa zmowa milczenia. Koronawirus szalał już w szatniach podczas Roland Garros

Wimbledoński czwartek był w sumie dniem standardowym: jedni wygrywają mecze, jak Paula Badosa, Stefanos Tsitsipas lub Nick Kyrgios, inni wycofują się z powodu zakażenia Covid-19.

W tym miejscu brytyjscy dziennikarze napisaliby, że najlepsi wygrywają, jak ich Katie Boulter (118. WTA), która wyeliminowała 3:6, 7:6 (7-4), 6:4 ubiegłoroczną finalistkę, Czeszkę Karolinę Pliskovą (nr 6). Gdy Brytyjka powiedziała podczas wywiadu na korcie centralnym, że dwa dni temu pożegnała babcię, wszystkim zaszkliły się oczy. Kraj ma nowy powód, by wspierać dziewczynę z Leicester i wierzyć, że wielki tenis chociaż trochę osuszy jej łzy.

Czytaj więcej

Tenis

Wimbledon: Serena na mękach

Novak Djoković gra w Wimbledonie coraz lepiej, Serena Williams coraz gorzej. Dzisiaj mecz Igi Świątek z anonimową Holenderką Lesley Pattinama Kerkhove.

Wracając do wimbledońskiej codzienności: tym wycofanym przez koronawirusa był Roberto Bautista Agut, półfinalista z 2019 roku.

Wciąż myją ręce

Hiszpan dołączył do Marina Cilicia i Matteo Berrettiniego. Tak się składa, że wszyscy byli rozstawieni, w niezłej formie, z uzasadnionymi marzeniami o wimbledońskich sukcesach. W dodatku Cilić trenował pilnie z obrońcą tytułu Novakiem Djokoviciem, a Berrettini ćwiczył równie aktywnie z Rafaelem Nadalem.

Już dwa dni temu w All England Lawn Tennis Club podjęto decyzję, że należy przejrzeć wytyczne sanitarne obowiązujące w tegorocznym turnieju, to znaczy zastanowić się, czy wprowadzić jakiekolwiek procedury, bo obecnie hulaj dusza, z racji rządowej łagodności koronawirusa oficjalnie w tenisowej świątyni nie ma.

Rzecznik All England Club poinformował, że dzięki stałej współpracy z brytyjską Agencją Bezpieczeństwa Zdrowia Publicznego i władzami lokalnymi w turnieju nadal obowiązują zalecenia częstego mycia i dezynfekcji rąk (ku czemu stworzono odpowiednie warunki) oraz zapewnia się pełne wsparcie medyczne każdemu, kto poczuje się źle.

– Postępujemy zgodnie z brytyjskimi wytycznymi dotyczącymi wszelkich potencjalnych chorób zakaźnych. Nasz turniejowy zespół medyczny nadal nosi maski na twarzy podczas wszelkich konsultacji – przypomniał pan rzecznik.

Te działania nie uchroniły jednak Bautisty Aguta przed zakażeniem, co więcej – nowe światło na temat rzuciła Alizé Cornet (stare światło rzuca nieodmiennie Novak Djoković), która oświadczyła, że wiadomy wirus szalał już w szatniach podczas Roland Garros, ale nikt o tym nie chciał głośno powiedzieć, jako że obowiązywała zawodowa zmowa milczenia. Jak jest w szatniach Wimbledonu, nie wyjaśniła.

Na razie nie ma kolejnego komunikatu medycznego AELTC, ale tu i ówdzie widać, że maski zaczynają nosić nie tylko interweniujący na kortach przedstawiciele służby zdrowia, ale także niektórzy przedstawiciele mediów, a nawet ten i ów wśród publiczności. No i w czwartek na każde stanowiska dziennikarskie w biurze prasowym przyniesiono po butelce żelu do odkażania rąk.

W tej sprawie ciąg dalszy nieuchronnie nastąpi.

Znów szykują podbój

Jeśli chodzi o rozprzestrzenianie gry w tenisa na trawie, wimbledoński klub też ma sukcesy, choć na razie to są raczej wstępne zapowiedzi.

Pierwszym krokiem w kierunku wprowadzenia nowej globalnej mody na trawę stały się próby budowy kortów hybrydowych, trawiasto-sztucznych, podjęte na małych powierzchniach w Yorkshire przez badaczy Sports Turf Research Institute w 2016 roku.

Po czterech latach klub zbudował takie korty dwie mile od Wimbledonu, na włościach w Raynes Park. Od 2021 roku odbywają się tam regularne mecze. Testowana jest nawierzchnia składająca się w 95 procentach z trawy, reszta to wzmocnienie ze sztucznego włókna.

Ciąg dalszy ma być imponujący: wydłużenie sezonu tenisowego w całej Wielkiej Brytanii, potem ponowny podbój imperialny zawężony wprawdzie do obszaru hybrydowych kortów, ale dla podtrzymania brytyjskiej dumy może wystarczy. Realizację tych planów może ułatwić fakt, że trawiasta hybryda wykorzystywana już jest na wielu boiskach piłkarskich.

Główny wimbledoński ogrodnik, pan Neil Stubley (trzydzieści lat praktyki w zawodzie), ma nadzieję, że to odrodzenie tenisa na nowej trawie nastąpi szybko i najpewniej zacznie się w Australii, gdzie o panowaniu królowej i poszanowaniu trawników wiedzą przecież niemało.