Kiedy terroryści wtargnęli do redakcji „Charlie Hebdo”, gdzie zabili 12 osób, mer Anne Hidalgo mówiła, że miasto jest złamane. Stolica potrzebowała nowego, jednoczącego dzieła, które ona dostrzegła wtedy właśnie w igrzyskach. Minęło dziewięć lat i dziś Paryż zaprasza do siebie świat – z może największą w dziejach imprezy dbałością o bezpieczeństwo, ale także otwartymi ramionami.
Igrzyska w Tokio (2021) oraz Pekinie (2022) organizowano w cieniu pandemii, a przed Rio de Janeiro (2016) kibiców straszono wirusem Zika. Teraz wracają do Europy.
Czytaj więcej
Reprezentacja Izraela jest na igrzyskach nie tylko najlepiej strzeżoną, ale może także najbardziej nielubianą z delegacji olimpijskich, co potwierdził wieczór na Parc de Princes.
Mają być bardziej otwarte niż kiedykolwiek i dać nadzieję, że w niespokojnej codzienności wciąż możliwa jest organizacja imprez o globalnym wymiarze, które w dodatku – jako pierwsze przygotowywane zgodnie z „Agendą 2020” – są tańsze oraz bardziej zielone, równe i zrównoważone.
Igrzyska w Paryżu. Co z wojną w Ukrainie i Strefie Gazy?
Udział wezmą w nich Rosjanie i Białorusini, choć ich kraje prowadzą wojnę w Ukrainie. Wystąpią jako sportowcy neutralni, a specjalna komisja Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl) – mniej lub bardziej skutecznie – sprawdziła, czy w przeszłości nie popierali wojny i nie mają związków z resortami siłowymi, co nie przeszkodzi tamtejszym reżimom świętować każdego sukcesu.
