Widzieliśmy nowy hit Netflixa. To nie jest rozrywka dla każdego

„Sprint” to perła w koronie lekkoatletycznej federacji World Athletics, bo dzięki niej królowa sportu podąża dziś śladem Formuły 1 („Jazda o życie”), kolarstwa („W sercu peletonu”) oraz tenisa („Break Point”), trafiając z historią swoich bohaterów na najpopularniejszy serwis streamingowy. Marzeniem jest oczywiście powtórka sukcesu pierwszej z tych produkcji, która doprowadziła do rozkwitu popularności F1 – zwłaszcza w USA – i jest dziś wzorcem z Sevres dla dokumentów sportowych.

Producenci „Sprintu”, którzy stali również za „Jazdą o życie”, korzystają ze sprawdzonego zestawu metod. Śledzimy więc w dynamicznym montażu zawody oraz codzienność gwiazd, oglądamy archiwa, a także rozmowy z obecnymi i dawnymi mistrzami. Różne są nazwiska, a bliźniacza nie tylko narracja, ale także wypowiedzi bohaterów, sprawiające wrażenie wyjętych z tego samego skryptu.

Czytaj więcej

Lekkoatletyka

Lekkoatletyka. Najgorsze mistrzostwa Europy od 12 lat

Sześć medali zdobyli Polacy na mistrzostwach Europy w Rzymie. To rozczarowujący wynik. Ostatniego...

Netflix. Czy warto obejrzeć serial „Sprint”?

Gwiazdami są sprinterzy, głównie Amerykanie. Twórcy z kamerą śledzą Noaha Lylesa, Sha’Carri Richardson, Włocha Marcella Jacobsa czy Jamajkę Sherikę Jackson. To globalne gwiazdy dyscypliny. Najszybszy Europejczyk ostatnich mistrzostw świata Zharnel Hughes czy najszybsza Europejka Ewa Swoboda są dla nich tłem, a polskiemu widzowi ciepło na serce spływa jedynie podczas drugiego odcinka, gdy lekkoatleci – przy okazji mityngu Diamentowej Ligi – odwiedzają Stadion Śląski.

„Sprint” nie jest produkcją dla miłośników królowej sportu. Ma zbudować zainteresowanie sportem wśród kibiców, którzy na co dzień go nie śledzą. Zadeklarowanych fanów lekkoatletyki będą irytowały uproszczenia i nieścisłości w faktach (jak przedstawianie mistrzostw świata jako zwieńczenia sezonu Diamentowej Ligi, która ma przecież własny finał), a także polskim tłumaczeniu.

Czytaj więcej

Lekkoatletyka

Rekord Polski Natalii Kaczmarek. Nastała nowa epoka w polskiej lekkoatletyce

W fenomenalnym finale mistrzostw Europy w Rzymie Natalia Kaczmarek pobiła 48-letni rekord Ireny S...

Sercem lekkoatletycznego świata sprinterzy są według twórców do tego stopnia, że w jednej z otwierających produkcję sentencji słyszymy nawet z offu, że rok temu w Budapeszcie odbyły się „mistrzostwa świata w biegu na 100 metrów”. Pozostałe konkurencje to didaskalia. Chyba trudno, aby było inaczej, skoro to właśnie sprinterzy – jak słyszymy wielokrotnie ust samych zawodników bądź narratora – rywalizują o „dziedzictwo”, „miejsce w historii” oraz „podziw świata”.

Netflix. Czego nie dowiemy się z serialu „Sprint”?

Widzimy sport mocno fabularyzowany, ze starannie wykreowaną historią, która zabija przekonanie, że faktycznie zaglądamy w dusze bohaterów. Obserwując i słuchając Lylesa bądź Richardson – ona sama mówi o sobie, że jest jak Bentley: „szybka i kosztowna”, co sugeruje, że więcej w tym wszystkim pozy niż życia – trudno stwierdzić: człowiek to czy jednak jego obliczony na tanie lajki awatar? 

Każdy mityng urasta do wydarzeni sezonu, a każdy sprinter jest herosem. Może nie da się inaczej, bo potrzeba czegoś więcej, aby w czasach, gdy młodzież patrzy na świat przez pryzmat rzeczywistości na sterydach mediów społecznościowych, znaleźć następców Usaina Bolta, którzy dadzą lekkoatletyce twarz. Lyles oraz Richardson to kandydaci naturalni, bo porywają tłumy, a – czego nie dowiadujemy się akurat ze „Sprintu” – pod kilogramami mięśni i pewności siebie kryją czułe dusze.

Czytaj więcej

Plus Minus

Lekkoatleci jak gwiazdy rocka. Noah Lyles i Sha’Carri Richardson

Noah Lyles i Sha’Carri Richardson mogą odmienić lekkoatletyczny świat. Mają charyzmę oraz histori...

On trafił niedawno na okładkę „Timesa”, ona patrzy właśnie na czytelników z czołówki amerykańskiego „Vogue’a”. Walczą o uwagę dla siebie oraz dla dyscypliny, a wspiera ich w tym World Athletics, który kampanię wokół serialu prowadził od kilku tygodni. Na jego stronie „Sprintowi” poświęcono specjalną sekcję, a zwiastuny produkcji można było zobaczyć nawet na Times Square.