Mistrzostwa świata w lekkiej atletyce. Dramatyczne biegi i gorzki dzień Polaków w Budapeszcie

Korespondencja z Budapesztu

Patrycja Wyciszkiewicz-Zawadzka jest weteranką biegu rozstawnego, na sztafecie zjadła zęby, ale sama przyznaje, że takiej przygody na zmianie jeszcze nie przeżyła. Wracająca do sportu na najwyższym poziomie po długiej walce z kontuzjami mistrzyni Europy (2018) oraz wicemistrzyni świata (2019) odebrała pałeczkę na ostatniej zmianie od Kajetana Duszyńskiego, ale zamiast ruszyć do sprintu, najpierw musiała porwać się na ekwilibrystyczny skok nad przeszkodą, czyli koziołkującym jej pod nogami Niemcem Jeanem Paulem Bredau.

Czytaj więcej

Lekkoatletyka

Mistrzostwa świata w lekkiej atletyce. Weterani nie składają broni

Zaczynają się mistrzostwa świata, czyli największa sportowa impreza roku. Naszą szansą na medale...

To był koniec nadziei na pościg, bo choć Wyciszkiewicz-Zawadzka miała jeszcze przed sobą blisko 400 metrów, to metę minęła ostatnia. Filip Moterski, wydelegowany przez Polski Związek Lekkiej Atletyki (PZLA) na mistrzostwa świata celem pilnowania kwestii technicznych, był jednak czujny, obejrzał powtórkę i złożył protest, wnioskując o dołączenie  sztafety do stawki finału. Minęła godzina i dla biało-czerwonego miksta wyszło słońce.

Mistrzostwa świata. Szczęście Polaków, ból Femke Bol

Polacy przystąpili do finałowego biegu z pierwszego toru - ze sportową ambicją, ale bez medalowych marzeń, choć Tokio było dla nich złote. Karol Zalewski i Duszyński nie są dziś w olimpijskiej formie, a Wyciszkiewicz-Zawadzka oraz Marika Popowicz-Drapała - to specjalistka od krótkiego sprintu, doświadczenie w sztafecie dopiero zbiera - biegają znacznie wolniej niż koleżanki przed dwoma laty. Ograniczony potencjał sprawił, że w mikście w ogóle nie pobiegła liderka kadry Natalia Kaczmarek, która ma w Budapeszcie ważniejsze starty.

Duszyński podczas biegu doznał urazu, więc podczas wieczornego finału zastąpił go Igor Bogaczyński. Trenerzy przetasowali także ustawienie zmian, ale wszystko wskazywało na to, że zajmiemy dziewiąte miejsce. Skończyło się na ósmym - to oznacza ministerialne stypendium - bo sportowy dramat przeżyła Femke Bol. Holenderka kilka metrów przed metą zgubiła krok, upadła, wypuściła pałeczkę i uderzyła twarzą o tartan. Jej sztafeta została zdyskwalifikowana.

Mistrzostwa świata. Dlaczego Polacy tylko statystują

Lista polskich sukcesów w sobotę była krótka. Kulomioci, którzy jeszcze pięć lat temu na mistrzostwach kontynentu byli postrachem Europy, w eliminacjach tylko statystowali. Konrad Bukowiecki (19.21 m, 28. miejsce) przyjechał do Budapesztu bez formy i bez zdrowia (podczas gry w siatkówką zerwał więzadła krzyżowe), a podczas rozgrzewki doznał urazu kostki. Michał Haratyk (19.51 m, 25. miejsce) przyzwoitej dyspozycji szuka od dawna, a kiedy pytamy go, co trzeba zrobić, żeby było lepiej, odpowiada bez skrępowania: - Nie wiem.

Czytaj więcej

Lekkoatletyka

Igrzyska Europejskie. Powtórki z Tokio nie będzie

Polscy lekkoatleci zajęli drugie miejsce w drużynowych mistrzostwach Europy, bo na kontynencie wc...

Nieoczekiwanie już w kwalifikacjach biegu na 1500 metrów odpadła piąta zawodniczka ubiegłorocznych mistrzostw świata Sofia Ennaoui. - Czuję się wrakiem człowieka: fizycznie i psychicznie. Pod względem wytrzymałościowym jest tragicznie, nie mogę dojść do siebie po koronawirusie. Miałam cztery zakażenia przez półtora roku, ale płuca podobno dochodzą do siebie nawet przez sześć miesięcy. Jak wyzdrowieję, to na igrzyskach w Paryżu będzie dobrze.

Ennaoui była 36. (4:06.47). Aleksandra Płocińska miała 33. czas (4:06.39), ale także powody do radości, bo pobiła rekord życiowy. 44. miejsce na tym samym dystansie zajęła Eliza Megger (4:09.22). Wszystkie Polski odpadły. Udział w mistrzostwach zakończył także rywalizujący na tym samym dystansie Michał Rozmys, który jest wprawdzie zawodnikiem doświadczonym, ale na ostatnim łuku wciskał się przy krawężniku, stracił równowagę i zakończył rywalizację na 25. miejscu (3:36.26). Protest nie pomógł. To rozczarowanie, bo rok temu był w Eugene dziesiąty.