Max Verstappen: To był niesamowity rok i trudno będzie to przebić

Na szczęście za plecami 26-letniego Holendra całkiem sporo się działo i kibice mogli emocjonować się różnymi wątkami – walką Ferrari z Mercedesem, odrodzeniem McLarena czy załamaniem formy Astona Martina, który na początku zmagań marzył o walce z Red Bullem.

Marzenia wiosną miał także Sergio Pérez, zespołowy kolega Verstappena, który wygrał dwie z pierwszych czterech rund i zapowiadał, że włączy się do walki o tytuł. Drugie z tych zwycięstw – w stolicy Azerbejdżanu – okazało się jednak brzemienne w skutkach. Lider Red Bulla zdradził po kilku miesiącach, że właśnie wtedy, jadąc na drugiej pozycji, eksperymentował z różnymi rzeczami za kierownicą i odkrył coś, co przydało mu się w kolejnych startach. Cokolwiek by to było – zarządzanie oponami, dobór ustawień w ramach dostępnych z kokpitu narzędzi – przyniosło piorunujące efekty, bo Verstappen wygrał kolejne dziesięć wyścigów z rzędu, bijąc jeden z rekordów F1.

Czytaj więcej

Formuła 1

Formuła 1 w Las Vegas. Amerykański sen królowej motorsportu

Powrotowi na ulice Las Vegas towarzyszyły oczekiwania podsycane przez samych właścicieli Formuły 1, którzy zainwestowali w niego ponad pół miliarda dolarów.

Lista tych osiągnięć wygląda zresztą imponująco: najwięcej zwycięstw w sezonie, najwięcej punktów na koncie, największa przewaga nad drugim kierowcą w klasyfikacji, ponad tysiąc okrążeń na prowadzeniu, procentowo najwięcej triumfów w sezonie – kombinację hymnów Holandii i Austrii odgrywano w 2023 roku aż 19 na 22 możliwe razy.

Red Bullowi nie przeszkadzały nawet przepisy ograniczające możliwości rozwojowe najlepszym zespołom. Od sezonu 2021 obowiązuje proporcjonalna skala ograniczeń – im wyższe miejsce w klasyfikacji konstruktorów, tym mniej czasu ma ekipa na pracę w tunelu aerodynamicznym i przy komputerowych symulacjach. Dodatkowo Red Bull przez prawie cały rok, do października, miał jeszcze bardziej zaostrzony limit – to była kara za przekroczenie dozwolonego budżetu w zeszłym sezonie. Jednak koncepcja ich samochodu była na tyle dobra, że nawet mimo niewielu wprowadzanych w trakcie sezonu poprawek nikt nie był w stanie im dorównać. Genialny projektant Adrian Newey może dopisać sobie kolejne pozycje do długiej listy sukcesów, odnoszonych przez lata nie tylko z Red Bullem, ale także z Williamsem czy McLarenem.

Niesamowity rok Red Bulla

Niewątpliwie sprzęt czy praca zespołowa odgrywają kluczową rolę w F1, ale bez Verstappena w kokpicie kolejnego arcydzieła Neweya i jego ludzi nie byłoby tylu rekordów, a rywalizacja w stawce wyglądałaby zupełnie inaczej. Pérez może i wygrał dwa wyścigi, ale skutecznością do pięt nie dorastał zespołowemu koledze. Kiedy mistrz świata nabierał tempa i dorzucał kolejne zwycięstwa, Meksykanin zaczynał się gubić. Popełniał błędy, zwłaszcza w kwalifikacjach, a odrabianie strat po startach z dalszych pozycji nieszczególnie mu wychodziło – podczas gdy Verstappen był w stanie zwyciężać z dziewiątego pola (Miami) czy szóstego (Belgia, Austin).

Czytaj więcej

Formuła 1

Grand Prix USA: Nocna zmiana na podium. Dlaczego Hamilton został zdyskwalifikowany

Max Verstappen wygrał wyścig o Grand Prix USA, ale kolejność na podium za jego plecami zmieniła się już po zakończeniu wyścigu. Lewis Hamilton oraz Charles Leclerc zostali zdyskwalifikowani.

Gdy Red Bull miał już przypieczętowane obydwa mistrzowskie tytuły – wśród kierowców oraz konstruktorów – Pérez nie był jeszcze pewny drugiej lokaty. Uratował go fakt, że żaden z konkurencyjnych zespołów nie prezentował odpowiedniej regularności i skuteczności. Za plecami Red Bulla układ sił zmieniał się czasami z wyścigu na wyścig, zatem na przestrzeni całego sezonu nikt nie był w stanie przedzielić duetu mistrzowskiej ekipy. To także pierwsze tego rodzaju osiągnięcie zespołu z Milton Keynes – wszak za czasów ich poprzedniej dominacji i czterech tytułów Sebastiana Vettela w latach 2010–2013 drugi kierowca ekipy, Mark Webber, bywał co najwyżej trzeci.

– To był niesamowity rok i trudno będzie to przebić – skwitował Verstappen osiągnięcia swoje i zespołu po ostatniej, oczywiście wygranej przez niego rundzie w Abu Zabi. Niewykluczone jednak, że Red Bull utrzyma swoją przewagę tempa, zwłaszcza wyścigowego. Przez drugą połowę sezonu nieszczególnie rozwijali swój samochód, także z powodu wspomnianych ograniczeń, skupiając się na przygotowaniu przyszłorocznej konstrukcji.

Sezon 2024 nie przynosi znaczących zmian w regulaminach technicznych, co z jednej strony sprzyja zacieśnianiu stawki, ale z drugiej stawia w lepszej sytuacji te ekipy – czy raczej ekipę – które przygotowały najlepsze, najbardziej wszechstronne maszyny, na których można oprzeć przyszłoroczne wersje.

Premie motywowały

Nie ulega wątpliwości, że to właśnie Red Bull i ludzie Neweya najlepiej odnaleźli się w obowiązujących od sezonu 2022 przepisach, kładących decydujący nacisk na aerodynamicznej skuteczności podłogi. Pomysły innych zespołów – różniące się także wizualnie – okazały się mniej wydajne, mniej perspektywiczne. W Ferrari, Mercedesie czy Astonie Martinie trzeba było diametralne zmienić filozofię konstrukcyjną, tracąc cenny czas na zrozumienie i rozwój swoich konstrukcji. O znaczeniu odpowiedniej koncepcji technicznej najlepiej przekonuje przykład McLarena – ten zasłużony zespół rozpoczął sezon w ogonie stawki, ale już wtedy pracowano nad nowymi pomysłami, wdrożonymi w trakcie zmagań.