Rannych przybywa

Korespondencja z Londynu

W środę wygrywały dla nas walkower i krecz. Janowicz uścisnął dłoń zbolałego Czecha Radka Stepanka wczesnym popołudniem prowadząc 6:2, 5:3. Łukasz Kubot dowiedział się, że Steve Darcis nie wyjdzie na kort mniej więcej o tej samej porze, choć dziennikarze belgijscy już wcześniej powiedzieli polskim o kontuzji barku ich tenisisty.

Niepełne dwa sety Janowicza z Czechem nie budziły obaw o wynik. Scenariusz był przewidywalny, jego realizacja rzetelna: krótkie, miłe dla oka gemy Polaka, wsparte płaskimi strzałami tam, gdzie rywalowi było najtrudniej złapać piłkę oraz długie gemy Stepanka, w każdym groźby przełamania serwisu, często spełnione.

Przy stanie 2:4 w pierwszym secie Czech już prosił lekarza o masaż pleców i opatrunek na lewe udo. Przy rezultacie 2:6, 3:5 poczłapał do siatki z ponurą miną i podziękował Polakowi za grę. Wśród kilku ładnych wymian, jakie zagrali, wyróżniła się piłka, którą Radek Stepanek złapał po lobie w kieszeń spodenek, niczym tenisowy magik Mansour Bahrami. Może to zapowiedź, w jakim kierunku zmierza teraz 35-letni Czech.

Janowicz po 12 miesiącach jest więc w miejscu, w którym zakończył rok temu karierę wimbledońską. Trzeciej rundy nie przekroczył jeszcze w żadnym turnieju wielkoszlemowym. Tym razem się uda, jeśli w piątek pokona Hiszpana Nicolasa Almagro (nr 15). Polak wywiesił hasło – to rewanż za Australian Open, więc w kwestii motywacji kłopotów nie będzie miał na pewno.

Gdy Janowicz ściskał dłoń Stepanka, Steve Darcis wchodził na konferencję prasową, by powiedzieć, że nie zagra następnego meczu. Zawinił prawy bark (ten z tatuażem rekina), kontuzjowany w pierwszym secie meczu z Rafaelem Nadalem. Bark zaczął boleć dopiero wieczorem po spotkaniu, Darcis był w szpitalu. Prześwietlenie wykazało stan zapalny, zastrzyki nie pomogły, trzeba było podjąć smutną decyzję. – Nie wiem co dalej. Parę dni odpocznę, jak ból minie, to pewnie wrócę na małe turnieje na kortach ziemnych w Europie. Jak nie minie, będę się leczyć – mówił Belg. Z Londynu wyjechał zaraz po konferencji, bo ma w domu 4-tygodniowe dziecko, a na czwartek zapowiadano strajk kolei belgijskiej.

W tym czasie Łukasz Kubot rozgrzewał się przed treningiem, a gdy wrócił wziąć prysznic, dowiedział się od trenera, że gra w trzeciej rundzie. – To moje szczęście, jak wygrana w Lotku, ale nie chciałbym być w skórze Darcisa, który wygrał z Nadalem i nie może grać dalej – skomentował Polak.

Rywalem Kubota będzie Benoit Paire (nr 25). Polak grał z Francuzem na wszystkich nawierzchniach. Tak jak ostatnio w Paryżu, na wszystkich przegrał. – Ma przewagę psychologiczną, to pewne, ale nie czuję się bezsilny. Jak będę miał dobry pierwszy serwis i return, to o wszystkim mogą decydować dwie–trzy piłki. Prawdę mówiąc nawet trzecia runda niewiele poprawi mój ranking, przydałoby się więcej punktów, by w US Open nie grać w eliminacjach – oceniał Polak. Ten mecz w piątek, w czwartek Kubot i Marcin Matkowski zagrają w pierwszej rundzie debla. To także ćwiczenie wariantu rezerwowego na wypadek, gdyby Mariusz Fyrstenberg nie wyzdrowiał na wrześniowe spotkanie Pucharu Davisa z Australią. Drugi wariant to para Kubot i Janowicz, obaj umówili się wstępnie na grę w dwóch, może trzech letnich turniejach w Ameryce.

Sześć zwycięstw, zero porażek (może pół porażki, bo przegrał debel Alicja Rosolska i Olga Goworcowa), bilans trzech dni turnieju niezależnie od przyczyn sukcesów wygląda znakomicie. Pomyślny ciąg dalszy nie jest wykluczony, przecież Amerykanka Alison Riske (rywalka Urszuli Radwańskiej) lub Francuzka Mathilde Johansson, z którą zagra dziś Agnieszka Radwańska, to nie są tenisistki, których Polki się przestraszą. Tylko Kevin Anderson z RPA może mieć sposób na Michała Przysiężnego.

Plaga walkowerów i kreczów miała w środę wielki zasięg: z turnieju wycofali się także Wiktoria Azarenka, Marin Cilić, Jarosława Szwedowa, po kilku gemach zrezygnował John Isner, po trzech setach Jo-Wilfried Tsonga. Teoria spiskowa, że to profilaktyka, bo w Wimbledonie będą szukać dopingu – padła szybko. Wycofujący się przechodzą obowiązkowo odpowiednie testy. Można za to przewidywać dyskusje: od oceny sformułowanej przez Białorusinkę, że to trawa była za śliska (zgodzi się z nią Maria Szarapowa pokonana przez Portugalkę Michelle Larcher De Brito 6:3, 6:4 – kolejna sensacja turnieju), po stwierdzenia, że tenisista to niezdrowy zawód.

Co z kolanem Azarenki mają wykazać kolejne badania, na razie wiadomo, że to nie zerwanie więzadła. – Boisz się teraz trawy? – pytali dziennikarze. – Nie. Boję się tylko pająków i mam lęk wysokości – odpowiedziała Wiktoria.