Paryż 2024. Czego nie powiedziała Iga Świątek po porażce z Qinwen Zheng?

Korespondencja z Paryża
Możliwe, że Świątek nigdy nie zeszła po meczu do szatni tak szybko, jak po porażce ze Zheng (2:6, 5:7). Trzy lata temu, kiedy Polka odpadła z turnieju olimpijskiego, usiadła na ławce, schowała twarz pod ręcznikiem i długo szlochała, aż podeszła do niej Daria Abramowicz. Teraz błyskawicznie spakowała torbę i zabrała cały smutek ze sobą.

Polka trzymała się w Paryżu rutyn. Próbowała traktować ten turniej tak, jak każdy, choć zdradzała między wierszami, że próbuje i chce oddychać igrzyskami. Zamieszkała poza wioską - w przeciwieństwie chociażby do Rafaela Nadala — a wieczorami układała klocki oraz jeździła elektryczną hulajnogą do Lasku Bulońskiego. Nawet muzykę miała w słuchawkach taką samą i wcale nie zamieniła Led Zeppelin ani ACDC na olimpijsko brzmiące „Chariots of Fire” Vangelisa.

Czytaj więcej

Tenis

Paryż 2024. Dlaczego Danielle Collins uważa, że Iga Świątek jest nieszczera?

- Iga Świątek nie musi być nieszczera w sprawie mojej kontuzji. Nie potrzebuję fałszu - mówi Dani...

Wiedzieliśmy jednak, że wychowana w kulcie igrzysk przez ojca, który bez skutku starał się w Seulu (1988) o olimpijski medal — jego typowana do podium czwórka podwójna odpadła w półfinale, a w finale B osiągnęła czas, który dawałby brąz — widzi w tym turnieju nie tylko najważniejsze wydarzenie roku, ale może nawet całej swojej dotychczasowej kariery.

Paryż 2024. Dlaczego igrzyska w Paryżu były najważniejszym turniejem w karierze Igi Świątek?

Świątek jest monarchinią kortów w Paryżu. Polka to czterokrotna mistrzyni Roland Garros, która wygrała tam 25 poprzednich meczów, a w całej karierze przegrała wcześniej tylko dwa: z Simoną Halep (2019) oraz Marią Sakkari (2021). Więcej: idąc po triumfy w trzech poprzednich sezonach Polka za każdym razem traciła w stolicy Francji tylko seta. Miała więc prawo czuć - choć na pewno sama tej myśli próbowała do siebie nie dopuszczać - że staje przed życiową szansa na złoto.

Turniej olimpijski w Tokio odbywał się na kortach twardych, podobnie będzie zapewne i w Los Angeles (2028), i w Brisbane (2032). Niemal na pewno więc Polka na kortach ziemnych — to nawierzchnia, która najlepiej eksponuje jej tenisowe atuty, a zdarzało się, że podczas Roland Garros rywalki sprawiały wrażenie, jakby przegrywały z nią już przed meczem — już nigdy o medal nie zagra.

Sukces olimpijski to dla niej Święty Graal, co podczas turnieju w Paryżu stało się najwyraźniej presją nie do zniesienia. Niewykluczone, że Świątek w ten medal wierzyła i chciała go jeszcze bardziej, niż cały świat, a przecież raczej zgodnie przed igrzyskami przedstawialiśmy ją jako bodaj najpewniejszą polską kandydatkę do złota. To ciężar, z którym musiała biegać po korcie, a każde kolejne zwycięstwo — zamiast wyzwalać od presji — dorzucało zapewne na jej barki kolejny kamyczek.

Paryż 2024. Czego nie powiedziała Iga Świątek po porażce z Qinwen Zheng

Każdy sportowiec podczas igrzysk musi przejść przez strefę wywiadów, ale nie ma obowiązku rozmowy z dziennikarzami. Świątek podjęła wysiłek, stanęła przed kamerą Eurosportu. Wyjaśniała, że podczas meczu nie była najlepiej ustawiona i miała „dziurę na bekhendzie”, ale przez to, że grała dzień po dniu zabrakło czasu, aby to dopracować. Więcej nie usłyszeliśmy, emocje były zbyt duże.

Znów pojawiły się łzy, choć Polka próbowała je kryć. Zebrała się, ruszyła korytarzem jak błyskawica. Zapłakana, rzuciła tylko w sekcji prasowej: „Sorry, next time” („Przepraszam, kolejnym razem”) i przeszła przez przeszklone drzwi strefy wywiadów, aby po chwili zniknąć w wyjściu dla zawodników. Znów poczuliśmy, że traktuje ten turniej zupełnie inaczej niż większość tenisistów, którzy żyją rytmem wyznaczanym przez kalendarz touru i tam wydeptują ścieżki do bogactwa oraz wielkości.

Czytaj więcej

IGRZYSKA OLIMPIJSKIE

Sędziowie zrobili Polkom krzywdę. Kulisy medalu polskich szpadzistek

- Pierwszy raz spotkałem się z czymś takim i to zmieniło diametralnie przebieg meczu - mówi trene...