Iga powitała Warszawę. Jak korty ziemne, to wraca moc

Korty warszawskiej Legii pamiętają wiele interesujących spotkań, to w środę 27 lipca też będzie miało niemały walor wspomnieniowy, bo pogoda była piękna, krzesełka kortu centralnego wypełnione wreszcie do ostatniego miejsca, a gra Igi Świątek na powitanie Warszawy w roli liderki rankingu WTA niemal bez zarzutu.

Trybuny z okazji wejścia gwiazdy zyskały koloryt stołeczności, w lożach widać było rozpoznawalne postaci świata polityki i biznesu, światek estrady i telewizji też był reprezentowany, trochę jedynie szkoda, że warszawskie korty ziemne nie utrzymały międzynarodowej jakości, nakazując tenisistkom wykonywanie prac naprawczych prawie po każdej wymianie.

Czytaj więcej

Tenis

Daria Kasatkina: ten konflikt to ogromny koszmar

Najwyżej klasyfikowana w rankingu WTA Rosjanka Daria Kasatkina krytykuje napaść na Ukrainę i ujaw...

Wynik 6:1, 6:2 dla Igi trochę oszukuje. Magdalena Fręch zrobiła wiele, by wymiany były atrakcyjne dla oka, akcje niebanalne. To prawda, że siła gry najlepszej tenisistki świata była większa, korty ziemne, w pewnych obszarach nierówne i nawet grząskie, tylko podkreślały tę różnicę, ale oddajmy mistrzyni Polski, że miała różnorodne pomysły na zdobywanie punktów, męczyła Igę dobrymi skrótami, grała często slajsami, potrafiła kilka razy postawić się w wymianach zza końcowej linii kortu, tyle że energia rywalki po prostu była większa.

Wielkich zwrotów w meczu nie było, pani Magdalena na początku obu setów walczyła nadzwyczaj ambitnie, wtedy zdobywała gemy, ale ciąg dalszy był już przewidywalny: jedno, drugie przełamanie serwisu i rozpędu Świątek zatrzymać się nie dało.

Widownia była w swym poparciu elegancka – wzywała do boju obie tenisistki mniej więcej po równo, może także dlatego, żeby Fręch nie poddała się zbyt szybko i oglądanie Igi można było przedłużyć. Różnica była podczas wejścia i zejścia Igi z kortu centralnego, wtedy oklaski przechodziły w rzęsiste brawa, brawa w owację na stojąco, uzupełnione wiwatami.

Kartka z wyznaniem

Przez cały mecz mała dziewczynka wytrwale trzymała na kolanach kartkę rozmiaru A4. W czasie każdej przerwy stawała z nią jak mogła najbliżej największej gwiazdy polskiego tenisa, by zaprezentować napis: „Kocham cię Iga!”. Może Iga widziała, może nie, ale młodziutkiej miłośniczce chyba różnicy to nie sprawiało. I tak schodziła z trybun zachwycona.

Tę atmosferę święta tenisa wyczuwało się do chwili, gdy Iga wystrzeliła ostatnią piłkę w trybuny i jej śladem rzuciła kibicom ostatnią frotkę. Potem trybuny opustoszały, mecz Weroniki Falkowskiej z Petrą Martić to jednak nie to samo.

Podczas konferencji prasowej Fręch zachowała pogodę ducha, grała już z wielkimi tenisowego świata przed liczną publicznością, porażka z numerem 1 damskiego tenisa żadnej ujmy nie przynosi.

– Mam teraz nadzieję na szybki rewanż, najlepiej na szybszej nawierzchni, może na trawie – mówiła.

Zdradliwe piłki Magdy

Nie umknęło mediom, że kort centralny nazwała chyba trochę adekwatnie klepiskiem, a grę na kortach ziemnych między Wimbledonem i przygotowaniami do sezonu na amerykańskich kortach twardych określiła jako błąd, którego powtórzyć nie zechce. Ma już czas na podróż do Ameryki, turnieje poprzedzające US Open czekają.