Agnieszka Radwańska znów mistrzynią turnieju w Pekinie

Wygrała w finale z Brytyjką Johanną Kontą 6:4, 6:2. Sukces był okazały, nagroda wysoka (1,1 mln dol.), wszystkie mecze Polki zakończyły się po dwóch setach, w dodatku organizatorzy, czując, co się święci, już w czwartek wręczyli Agnieszce oryginalną nagrodę dla „najbardziej energetycznej tenisistki turnieju".

Ostatnie spotkanie niewiele różniło się od poprzednich – Radwańska grała równo, dobrze, ze sporą pewnością siebie. Dość szybko zyskała przewagę gema serwisowego. W pierwszym secie trener Konty Estaban Carril już przy stanie 3:2 dla Polki biegł z poradami na kort.

Radził atakować przy siatce, wskazywał na słabości drugiego serwisu Agnieszki, ale takie pomysły ma niemal każdy, kto mierzy się z polską mistrzynią. Krótki zryw Brytyjki od stanu 2:5 do 4:5 raczej nie niepokoił, Radwańska z pokerową miną przyjęła te trudności, tak samo jak w decydującym gemie dwa wykładane smecze Johanny, może dlatego, że zakończyły się strzałami w siatkę.

Drugi set zaczął się jeszcze lepiej, choć nawet przy stanie 1:5 ambitna rywalka Polki jeszcze próbowała ryzykować, kilka piłek z pewną pomocą desperacji wygrała, ale skoro Agnieszka przedostatni punkt meczu zdobyła za pomocą firmowej kombinacji skrót-lob i ostatni po asie serwisowym, to nawet ładne akcje Brytyjki musiały pójść w niepamięć.

Było to 20. zwycięstwo Radwańskiej w cyklu WTA Tour (w 27 spotkaniach o tytuł), jak chętnie podkreślano – dziewiąte w Azji. Tylko Polka odniosła drugi sukces w Pekinie w czasach, gdy turniej awansował do prestiżowego poziomu Premier 5 (czyli od 2009 roku). Teraz mistrzyni może wybierać, czy w tej słodkiej dwudziestce lepiej smakował pekiński sukces w 2011 roku, czy może w Miami w 2012 roku albo obecny – po ubiegłorocznym zwycięstwie w turnieju mistrzyń i finale Wimbledonu 2012 to są największe tenisowe osiągnięcia Agnieszki.

W rankingu WTA Polka umocniła trzecie miejsce, do Singapuru pojedzie w przekonaniu, że formę ma stabilną. Radwańskiej pozostaje jeszcze start w Tiencinie w przyszłym tygodniu. Choć tym razem nie ma silnej konieczności gry w kolejnym chińskim turnieju, zapewne tam się pojawi, choćby dlatego, że broni tytułu, który w zeszłym roku dał jej efektowny awans do ósemki najlepszych tenisistek sezonu i późniejsze bardzo miłe skutki w Singapurze.

Tenisistka z Wielkiej Brytanii (choć dopiero od 2012 roku, urodziła się w Australii, do której jej rodzice przybyli z Węgier) miała jednak powody do satysfakcji: już po półfinale wiedziała, że awansuje do pierwszej dziesiątki rankingu światowego, jako czwarta Brytyjka w historii. Na Wyspach takie rzeczy się zauważa. Na podobną wiadomość czekano tam od 1984 roku, czasów gry Jo Durie (wcześniej w elicie ery open grały tylko Virginia Wade i Sue Barker).

Drugim poważnym zyskiem Konty jest już ósme miejsce w rankingu WTA Race, czyli duża szansa na dołączenie do uczestniczek turnieju mistrzyń. W grze o trzy wolne miejsca w zasadzie pozostała jeszcze szóstka (w kolejności rankingowej): Garbine Muguruza, Madison Keys, Konta, Dominika Cibulkova, Carla Suarez Navarro, może Swietłana Kuzniecowa.

Rozstrzygnięcia zapadną od poniedziałku w różnych częściach świata: Brytyjka gra w małym turnieju (poziom International, pula nagród 227 tys. dol.) w Hongkongu, Muguruza, Keys, Cibulkova i Suarez Navarro w takim samym w Linzu, Kuzniecowa obok Radwańskiej w nieco większym (pula 427 tys. dol.) w Tiencinie.

WTA Masters zaczyna się 23 października. Jeśli nie poznamy wszystkich uczestniczek za tydzień, to ostatnią okazją do wywalczenia awansu będzie zapewne Puchar Kremla (758 tys. dol.), od 17 października w Moskwie.

Rywalizacja w męskim turnieju w Pekinie zakończyła się zwycięstwem Andy'ego Murraya. Szkot pokonał w finale 6:4, 7:6 (7-2) Grigora Dimitrowa. Z braku Novaka Djokovicia szykowano się raczej na finał Murray – Milos Raonic, ale Bułgar wydaje się wracać do formy sprzed dwóch lat (wygrał m.in. z Rafaelem Nadalem), a Kanadyjczyk w półfinale nie wyszedł na kort z powodu kontuzji kostki.