Sztafeta 4x5 km: tym razem Justyna Kowalczyk nie pomogła

– To nie była jakaś specjalnie dobra piątka. Powiedziałabym nawet, że słaba. Nie poczułam się dobrze z nartami dzisiaj. Nie wiem, czy to kwestia smarowania, czy to kwestia gorszego dnia. Myślałam, że wyjdzie troszkę lepiej, wyszło troszkę gorzej. Nie ma miejsca w ósemce, ale do niego trzeba coś więcej. Jeden raz w życiu ja zawaliłam, myślałam, że może tym razem dziewczyny powalczą o tę ósemkę. Nie znam szczegółów ich startu, byłam skoncentrowana na swoim, wiadziałam tylko, że trochę przede mną jest Niemka, za nami Włoszki. Różnic czasu nie pamiętam. Muszę iść, trener kazał mi szybko się ogrzać – rzekła za metą Justyna Kowalczyk.

Najlepsza polska biegaczka starała się trzymać fason, nawet trochę się uśmiechnąć, ale oczy miała smutne. Jeden z dziennikarzy powiedział, że miała w nich „Potargano chałpę", jak śpiewa góralski zespół De Press i było trafne stwierdzenie. Poszła, wróci w środę, bo pozostały Kowalczyk starty w sztafecie sprinterskiej z Sylwią Jaśkowiec (21 lutego) i ostatniego dnia igrzysk na 30 km stylem klasycznym.

Wygrały Norweżki, Ragnhild Haga przyspieszyła jak pociąg ekspresowy KTX z Seulu do Pjongczangu, zrobiła świetną robotę dla kończącej sztafetę Marit Bjoergen, która dopełniła dzieła. Trzynasty medal olimpijski na szyi – to jest wyczyn. Polska sztafeta cicho zeszła ze sceny, dosłownie i w przenośni. – Porozmawiajmy o tym wszystkim po sezonie – mówiła Sylwia Jaśkowiec.

Sztafeta kobiet 4x5 km: 1. Norwegia (I. F. Oestberg, A. U. Jacobsen, R. Haga, M. Bjoergen) 51.24,3; 2. Szwecja (A. Haag, C. Kalla, E. Andresson, S. Nilsson) 2,0 s straty; 3. OAR (N. Niepriajewa, J. Biełorukowa, A. Siedowa, A. Niechaczewska) 43,3; 4. Finlandia (A. K. Saarinen, K. Niiskanen, R. L. Roponen, K. Parmakoski) 1.02,6; 5. USA (S. Caldwell, S. Bjornsen, K. Randall, J. Diggins) 1.20,5;...10. Polska (E. Marcisz, J. Kowalczyk, M. Galewicz, S. Jaśkowiec) 3.06,6.