Klub został założony 105 lat temu przez polską młodzież. Podczas II Zlotu Sokolego rozegrano pierwszy na ziemiach polskich mecz piłkarski między drużynami z Krakowa i Lwowa, a historyczną pierwszą bramkę zdobył 16-letni Włodzimierz Chomicki.

Pogoń była klubem wielosekcyjnym, którego reprezentanci zdobywali tytuły mistrzów Polski w wielu różnych konkurencjach. Jej piłkarze od swojego debiutu nie spadli z ekstraklasy. Od 1913 roku grali na własnym stadionie, któremu później nadano imię marszałka Rydza-Śmigłego.

Z Pogonią Lwów kojarzy się również nazwisko rodziny Kucharów, bogatej, mieszczańskiej rodziny, posiadającej kina w Krakowie i Lwowie, którzy przez wiele lat byli sponsorami klubu. Najbardziej znany z braci Kucharów (a było ich w Pogoni sześciu), Wacław, przed wojną uchodził za najwszechstronniejszego polskiego sportowca.

Reaktywacja tego zasłużonego klubu nie byłaby możliwa bez wsparcia polskich władz, a szczególnie konsulów Grzegorza Opalińskiego i Marcina Zieniewicza, którzy pomogli przełamać niechęć miejscowych władz. Drużyna zgłosiła się nawet do rozgrywek lokalnej, lwowskiej ligi. Tak jak na początku istnienia Pogoni gra w niej lwowska młodzież polskiego pochodzenia (głównie absolwenci polskojęzycznych szkół nr 10 i 24). Trenerem jest Włodzimierz Mandziak, pracujący na co dzień w Karpatach Lwów (kiedyś w Sandecji Nowy Sącz). Barwy tak jak przed wojną są biało-czerwono-niebieskie.

Niedawno Pogoń wzięła udział w halowym Mikołajkowym Turnieju Piłki Nożnej im. Tomka Godlewskiego i w ten sposób pierwszy raz od 70 lat jej piłkarze zagrali na terytorium Polski.