Raz na dole, raz na górze

Rz: Grywa pan w pokera?

Marco Bonitta: Wiem, do czego pan zmierza. Czasami nie ma innego wyjścia. Robisz zmianę, bo wiesz, że musisz zrobić cokolwiek. Ryzyko jest ogromne. Zastanawiasz się, co będzie, gdy się pomylisz. Ale nie ma już na nic czasu, więc ją podejmujesz.

Wprowadzenie Anny Podolec było szczęśliwym zagraniem. Po prostu wyciągnął pan asa z rękawa. Widział pan kiedyś coś podobnego, cztery tak mistrzowskie serwisy w tie-breaku?

Po raz pierwszy przeżyłem coś podobnego. To było niesamowite.

Dlaczego zdjął pan z boiska Annę Barańską?

Niemki atakowały przez jej blok. A Podolec ma 193 cm wzrostu i z nią trudniej sobie poradzić.

Jaki to był mecz?

Trudny dla obu drużyn. Zacięty, nerwowy, z dużą ilością błędów. Było jak na huśtawce. Raz na dole, raz na górze.

Szybko wprowadził pan Marię Liktoras, która zastąpiła już w pierwszym secie Katarzynę Gajgał...

Przegrywaliśmy. Wiedziałem też, że Niemki się Maszy boją. Myślę, że to był dobry ruch. W tym przełomowym, czwartym secie była znakomita. Przy tym ona wnosi tyle spokoju.

W takich meczach potrzebna jest raczej agresja.

Ale spokój też. Zimna krew decyduje o wygranych. Niemki nie wytrzymały nerwowo, a Polki raz jeszcze pokazały, że mentalnie są bardzo mocne. Nie można ich złamać. Nawet jak grają słabiej i przegrywają, potrafią się podnieść i zadać ostatni cios.

Bał się pan o wynik?

Miałem obawy, to normalne. Dawno nie widziałem tak dobrze grających Niemek, szczególnie w obronie.

Giovanni Guidetti narzekał na sędziego. Jego zdaniem jego błędne decyzje miały wpływ na wynik czwartego seta.

Być może dwie decyzje były wątpliwe. Nie wiem. Czasami tak się zdarza, ale w tym meczu nie to było najważniejsze. Giovanni słusznie też zauważył, że mamy bardziej wyrównany skład. Powiedział, że dawno nie widział, by te, które wchodzą z ławki, zadecydowały o losach spotkaniach. Miał na myśli Maszę i Anię Podolec.

Awans do półfinału wydaje się przesądzony. Pytanie tylko, z którego miejsca. Z pierwszego?