AS Roma w półfinale Ligi Mistrzów: Nad Tybrem stał się cud

Piłkarze i kibice AS Roma szykowali się do rewanżowego meczu z Barceloną ze sportową i niesportową złością. Byli przekonani, że tydzień wcześniej w Katalonii holenderski sędzia Danny Makkelie ich okradł, nie przyznając dwóch karnych. Powtórki telewizyjne zdawały się te zarzuty potwierdzać.

Stadion Olimpijski był we wtorek wypełniony do ostatniego miejsca, ale fani Romy pojawili się tłumnie na trybunach głównie po to, żeby podziękować piłkarzom za zwycięstwa nad Chelsea i Szachtarem, a przy okazji obejrzeć, jak rzymianie z honorem żegnają się z Ligą Mistrzów.

Piękny sen

Co więcej, w związku z tym, że w pierwszym meczu Daniele De Rossi (dla kibiców DDR) i Kostas Manolas strzelili w Barcelonie po samobójczej bramce, niechętni Romie fani Lazio i Napoli pokpiwali: „Żeby wygrać z Romą, wystarczy wrzucić piłkę w ich pole karne. Gole strzelą sobie sami".

Trener Eusebio Di Francesco, nazwany tak przez ojca na cześć wielkiego Portugalczyka, mówił przed spotkaniem, że on i zespół pielęgnują piękny sen o wyeliminowaniu Barcelony, choć wiedzą, że trąci to magią. W przeddzień spotkania obejrzeli wspólnie jeszcze raz zwycięski październikowy mecz z Chelsea (3:0).

To, co stało się we wtorek wieczorem, przeszło najśmielsze oczekiwania marzycieli. Znakomita gra Romy – wysoki, agresywny pressing przez 80 minut, dominacja na boisku, bramka Edina Dżeko w szóstej minucie, wykorzystany przez De Rossiego karny – zaskoczyły wszystkich. A gdy Manolas strzelił trzecią bramkę głową, sprawozdawca telewizyjny przekonywał: „Moi drodzy, to się dzieje naprawdę!".

Grek zaraz po meczu podczas wywiadu łykał łzy wzruszenia: „Wyeliminowaliśmy najlepszą drużynę świata, bo wierzyliśmy. Jesteśmy mocni. Zasłużyliśmy na awans".

Stadion tańczył, śpiewał i bił brawo, także zaproszony na mecz Szkot sir Alex Fergusson. Francesco Totti i Antonio Cassano dokazywali w loży honorowej jak kilkanaście lat temu w szatni, gdy razem grali w Romie.

W mieście z balkonów i okien zagrzmiały trąby, a chwilę potem Rzym utonął w kakofonii klaksonów. Ulicami ciągnął wiwatujący i rozśpiewany tłum. Włosi potrafią się bardzo godnie smucić i jeszcze piękniej cieszyć. Świętowanie trwało niemal do białego rana. Prezes Romy James Pallotta mimo chłodu z radości wskoczył do fontanny na Piazza di Popolo.

W środę Rzym wstał niewyspany, ale szczęśliwy. Nasz kioskarz, fanatyczny kibic Lazio, po sportowemu wywiesił transparent: „Grande Roma", a o siódmej rano wokół kiosku o meczu z ogniem w oczach rozprawiało kilkunastu naszych sąsiadów.

Rzymska lekcja

Rzymski dziennik „Corriere dello Sport", nazywany też „Kurierem Trigorii" (ośrodek treningowy AS Romy), w pomeczowych cenzurkach pod tytułem „Nieziemscy" przyznał wszystkim graczom swojej drużyny maksymalną ocenę „10".

Przedtem zdarzyło się to tylko raz, w „La Gazzetta dello Sport", gdy Włosi w Berlinie sięgnęli po mistrzostwo świata. Wczoraj największy sportowy dziennik Europy zatytułował na pierwszej stronie: „IMPERIALNI", a w środku: „Romagiczna". Dziennik „Libero" podsumował: „Rzym i Roma w delirium", a wiele gazet pisało o „śnie nocy wiosennej". Cała włoska prasa nie bez satysfakcji pracowicie wcierała sól w rany Barcelony: „Jego Królewska Mość Messi na kolanach", „Rzymska lekcja futbolu dla Katalończyków" – to tylko niektóre warte zacytowania stwierdzenia.