Javier Milei zmienia Argentynę. Czy ruszy na futbol z piłą łańcuchową

Nie ma prawdopodobnie na świecie drugiego miejsca tak przesiąkniętego piłką, choć jednocześnie uznawany przez wielu za najwybitniejszego argentyńskiego pisarza Luis Borges futbolu nienawidził. Mówił, że jest popularny dlatego, bo popularna jest głupota, a jeden ze swoich wykładów zaplanował tak, by kolidował z meczem Argentyńczyków na mundialu.

Nie cierpiał fanatyzmu oraz nacjonalizmu i uważał, że obie te skrajności są nierozerwalnie związane z futbolem. Piłkę nazywał „estetycznie brzydką” i określił „największą zbrodnią Anglii”, choć mówił to w czasach, gdy jego ojczyzna biła się z Brytyjczykami o Falklandy. Jest pewnym chichotem losu, że zmarł podczas mundialu w Meksyku, gdzie jego rodacy zdobyli później mistrzostwo świata.

Piłka nożna w Argentynie. Myśleli tylko o wojnie

Polityka już wówczas - to był 1986 roku - mniej lub bardziej harmonijnie współżyła w Argentynie z futbolem. Generał Jorge Rafael Videla już w 1978 roku wykorzystał organizację mundialu do polerowania wizerunku. Chciał, aby świat zapomniał o jego zbrodniach i tym, że rządzi krajem „Desaparecidos”, czyli „znikniętych”, jak nazywano dziesiątki tysięcy zaginionych przeciwników jego reżimu.

Czytaj więcej

Piłka nożna

Michał Probierz: Nie buduję oblężonej twierdzy

– Nie muszę być lubiany, wolę być sobą. Każdy trener jest zazwyczaj samotnikiem i ma jedną przyjaciółkę: porażkę – mówi „Rz” selekcjoner reprezentacji Polski Michał Probierz.

Osiem lat później, kiedy ręka Diego Maradony wyrzuciła Anglików z mundialu, wielu widziało w zwycięstwie rewanż za wojnę o Falklandy. - Wiedzieliśmy, że wielu młodych Argentyńczyków tam straciło życie, że zabijali ich jak kaczki. Wszyscy mówiliśmy przed meczem, że nie należy mieszać rzeczy, ale to było kłamstwo. Myśleliśmy tylko o tym - pisał później w swojej biografii „El Diego”.

Jedna z najpopularniejszych przyśpiewek argentyńskich kibiców, „Soy Argentina” Anglików obraża wprost. Rok temu, w drodze po trzeci tytuł mistrzów świata w Katarze, zaśpiewali ją w szatni, tuż po półfinałowym - wygranym 3:0 - spotkaniu z Chorwatami. Wideo trafiło wówczas do mediów społecznościowych i wywołało niemały szum. Anglicy poczuli się urażeni.

Javier Milei. Prezydent z La Bombonery

Piłki w argentyńskiej polityce oraz polityki w argentyńskiej piłce nigdy nie brakowało i to się nie zmieni, zwłaszcza że wybory prezydenckie wygrał Milei. Ten libertarianin oraz populista z piłą łańcuchową był w młodości, jak niemal każdy w jego kraju, związany z futbolem. Grał jako bramkarz w niewielkim Chicharita Juniors z przedmieść Buenos Aires, a sympatyzował z sąsiadem-gigantem, czyli Boca Juniors.

Przestał chodzić na stadion La Bombonera, gdy karierę zakończył jego idol Martin Palermo. Ten sam, który zmarnował niegdyś trzy rzuty karne w meczu Argentyny z Kolumbią podczas Copa America (1999). Śmiertelnie obraził się na klub w 2013 roku, gdy ten za - jego zdaniem - zbyt duże pieniądze zatrudnił Juana Romana Riquelme, który do dziś pozostaje dla wielu jego rodaków piłkarzem ikonicznym. Głosów kibiców jednak nie stracił.

Czytaj więcej

Piłka nożna

Klubowe Mistrzostwa Świata z Polakami. Ostatni taki turniej

W przyszłym tygodniu w Arabii Saudyjskiej rozpoczyna się turniej, w którym nie zabraknie polskich akcentów. Sędziować będzie Szymon Marciniak, a na trenerskiej ławce Urawa Red Diamonds usiądzie Maciej Skorża.

Trudno się dziwić, Boca Juniors to bowiem wspierany nawet przez 40 proc. Argentyńczyków klub klasy pracującej, czyli grupy, która znacznie chętniej głosowała na Mileiego niż Sergio Massę - prywatnie także fana futbolu, kibica oraz działacze Tigre, a więc klubu sympatyzującego z River Plate, czyli zespołem wyższych sfer, któremu kibicuje nawet 30 proc. argentyńskich sympatyków futbolu.

Milei podczas kampanii prezydenckiej dostał szerokie wsparcie. Wśród jego zwolenników był m. in. Mauricio Macri, czyli głowa państwa z okresu 2015-19, a wcześniej wieloletni prezes Boca Juniors. Właśnie w roli szefa klubu budował zaufanie oraz rozpoznawalność, które pomogły mu później wygrać wybory na burmistrza Buenos Aires. Kolejnym krokiem była już elekcja prezydencka.

Kluby kontra Javier Milei. Wierni tradycji nie chcą zmian

Nowa głowa państwa piłkę zna, ale nie wszystkie jej pomysły ludziom futbolu się podobają. Milei jest chociażby zwolennikiem masowej prywatyzacji, a kluby nad La Platą należą do kibiców i nie funkcjonują jako spółki akcyjne. Prezydent chciałby to zmienić. - Dlaczego arabski kapitał nie mógłby kupić Boca? A francuski - River? Wolimy kontynuować niedolę klubów niż się rozwijać? - pyta, chyba retorycznie.

To byłaby rewolucja w kraju, gdzie przynależność do grona kibiców danej drużyny bywa wręcz kwestią życia i śmierci. Jeden z fanów futbolu, 23-letni policjant Marcelo Morales, po porażce Boca Juniors w finale Copa Libertadores popełnił samobójstwo. Napisał w liście pożegnalnym, że jego życie straciło sens, a według matki wcześniej niejednokrotnie groził śmiercią w przypadku, gdy jego klub ulegnie Fluminense. Doszło do tego miesiąc temu.

Pomysł prezydenta zjednoczył w oporze największe kluby, co nie jest w Argentynie częste. River Plate, Boca Juniors, Racing, CA Independiente czy San Lorenzo wciąż chcą działać jako obywatelskie organizacje non-profit. Przedstawiciele tego pierwszego uważają, że „kluby odegrały i odgrywają kluczową rolę w społeczeństwie argentyńskim, zapewniając także działalność społeczną, obywatelską oraz kulturalną”.

Czytaj więcej

Plus Minus

Tylko taki szaleniec jak Javier Milei uratuje Argentynę

Wysadzenie w powietrze banku centralnego, likwidacja edukacji publicznej, zamknięcie większości ministerstw… Nie wiadomo, który z pomysłów Javiera Milei jest najbardziej szalony. Ale prawdziwa tragedia zdarzy się, jeśli żaden nie zostanie wprowadzony w życie.

„Wierni swoim korzeniom, tradycji i zasadom, których bronimy przez prawie 120 lat, potwierdzamy charakter naszej działalności. Klub należy do naszych ludzi, którzy sprawiają, że każdego dnia jest wspaniale. Stanowczo odrzucamy jakąkolwiek inicjatywę zakładającą jego sprzedaż lub prywatyzację” - czytamy w oświadczeniu przygotowanym przez Boca Juniors, którego stanowisko powinno prezydentowi szczególnie leżeć na sercu.

Kluby nie widzą problemy w tym, że nie przynoszą zysku. - Bilans zerowy dla organizacji non-profit nie jest zły. Oznacza to, że jest prawidłowo zarządzana. Nadwyżkę rozdziela się na świadczenia i usługi dla członków, czyli dla tych, do których klub należy - przekonują przedstawiciele River Plate. Ich stanowisko podzielają także kibice Tigre, czyli klub Massy, który przez kilka lat był merem prowincji, z której pochodzi klub.