Barcelona odzyskała tytuł. Początek złotego wieku

„La Liga jest nasza, przyszłość też” – w koszulkach z takim hasłem piłkarze Xaviego świętowali w niedzielę derbowe zwycięstwo nad Espanyolem, którym postawili pieczęć na mistrzostwie. Dla większości z nich był to pierwszy tytuł w Katalonii, od poprzedniego minęły już cztery lata.

– To ogromna wartość dla tych młodych chłopaków. Pamiętam, jak sam sięgałem po pierwsze mistrzostwo. Wiem, jakie towarzyszą temu emocje oraz jak taki triumf buduje pewność siebie i spokój na kolejne sezony – wspominał w rozmowie z Eleven Sports Robert Lewandowski.

Czytaj więcej

Piłka nożna

Barcelona mistrzem Hiszpanii, dublet Roberta Lewandowskiego

Katalończycy przypieczętowali pierwszy tytuł od 2019 roku, pokonując na wyjeździe Espanyol 4:2. 20. i 21. gol Lewandowskiego.

On sam jest już weteranem i rekordzistą. To jego 12. tytuł w 15. roku gry na najwyższym poziomie. Odkąd w 2010 roku wyjechał z Polski, tylko dwukrotnie - jeszcze w barwach Borussii Dortmund - nie zdołał wywalczyć mistrzostwa kraju. Od 2015 roku robi to regularnie. Najpierw w Bayernie Monachium, teraz w Barcelonie.

To 11. sezon, który zakończy z minimum 20 bramkami. Zmierza po dziewiąty tytuł króla strzelców (21 trafień, o cztery wyprzedza gwiazdora Realu Karima Benzemę) – szósty z rzędu. Takich liczb nie ma żaden piłkarz w Europie.

Mniej finezji, więcej wyrachowania

Polski as z nową ligą przywitał się z przytupem, ponad połowę ze swojego dorobku wypracował w pierwszych trzech miesiącach na hiszpańskich boiskach. Po mundialu w Katarze przyszedł spadek formy spowodowany zmęczeniem, kontuzjami kolegów z ofensywy i faktem, że Barcelona coraz częściej przepychała zwycięstwa. Parła do tytułu jak wytrwały maratończyk, a nie sprinter. Bez fajerwerków.

Czytaj więcej

Piłka nożna

Ekstraklasa. Śląsk Wrocław miał się modlić i zostaje w grze

Śląsk wygrał z Wisłą Płock i może jeszcze utrzymać się w Ekstraklasie. Powrót do gry klubu z Wrocławia sprawia, że dwie kolejki przed końcem sezonu spadek wciąż grozi nawet sześciu drużynom.

– Wiele spotkań wygrywaliśmy po 1:0. Skupialiśmy się na tym, żeby dowieźć wynik i nie podejmować zbędnego ryzyka. Ta konsekwencja była ważna – przyznaje Lewandowski i dodaje, że kluczowym momentem tego wyścigu było marcowe zwycięstwo nad Realem na Camp Nou, a potem nad kolejnym przeciwnikiem z Madrytu – Atletico.

Tylko 13 straconych goli to najlepszy wynik w pięciu wielkich ligach Europy. Dla porównania Napoli, które niedawno świętowało scudetto, pozwoliło sobie strzelić dotąd 25 bramek, a broniący tytułu w Niemczech Bayern Monachium – 34.

Kontuzje Pedriego, który z Lewandowskim rozumiał się niemal bez słów, oraz Ousmane’a Dembele i Frenkiego de Jonga sprawiły, że Xavi w swym pierwszym pełnym sezonie w roli trenera Barcelony musiał zmienić priorytety i wyrzec się ofensywnej, widowiskowej gry na rzecz solidnej defensywy.

„Tak, to nie była wyśmienita Barcelona, ​​​​z niezwykłą finezją i spektakularnym futbolem. Była bardziej praktyczna i wyrachowana, ale to nie odbiera jej zasług” – komentuje madrycka „Marca”.

Kapitan odchodzi

W drugiej części sezonu pierwszoplanowymi postaciami byli raczej Marc-Andre ter Stegen, pracujący na nagrodę dla najlepszego bramkarza (25 czystych kont w 34 meczach), jego kompani z obrony Ronald Araujo i Alejandro Balde oraz sprowadzeni latem Jules Kounde i Andreas Christensen.

Zadłużona Barca trafiła z transferami, które były możliwe tylko dzięki uruchomieniu tzw. dźwigni finansowych, czyli m.in. sprzedaży części przyszłych zysków z praw do transmisji. Latem znów trzeba będzie szukać oszczędności – na listę transferową mogą trafić Raphinha czy Ferran Torres, innych czekają obniżki zarobków.

Prezes Joan Laporta obiecuje jednak wzmocnienia i podkreśla, że prace już ruszyły. Zmiany są nieuniknione, bo z klubem pożegna się kolejna z ikon – Sergio Busquets, Katalończyk z krwi i kości, wychowanek oraz kapitan związany z drużyną od 18 lat.

Busquets to ostatni z tych pamiętających jeszcze wielką Barcę Pepa Guardioli, która budziła strach w całej Europie. Znalezienie dla niego następcy to jedno z najważniejszych zadań na najbliższe tygodnie. Faworytem Xaviego jest Martin Zubimendi, ale 24-letni pomocnik Realu Sociedad San Sebastian może się okazać za drogi. Kosztuje 60 mln euro. Tańszą opcją byłby Marokańczyk Sofyan Amrabat (Fiorentina), który błysnął na mundialu. Z Dumą Katalonii łączony jest też m.in. Ilkay Guendogan (Manchester City).

Odzyskać Messiego

Po odejściu Busquetsa powinna jeszcze bardziej wzrosnąć rola Lewandowskiego. Będzie najstarszym i najbardziej doświadczonym zawodnikiem Barcelony. Chyba że uda się namówić do powrotu Leo Messiego, który według AFP miał osiągnąć już porozumienie z Al-Hilal, co zdementował jego ojciec.

– Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by go odzyskać – deklaruje Laporta w wywiadzie dla TV3. – W Arabii wykonują dobrą robotę, inwestują w futbol, ale będę się upierał, że domem Messiego jest Barca. Rozmawiałem z nim, odnowiliśmy relacje.

Argentyński geniusz Camp Nou opuszczał ze łzami w oczach. Kibice podczas meczów wciąż skandują jego nazwisko, robili to także w trakcie mistrzowskiej fety. Messi od lipca będzie wolnym zawodnikiem, nie chce dłużej grać w Paryżu, ale opłacanie jego pensji może być ponad siły klubu, który cały czas jest na granicy limitu wydatków na wynagrodzenia (w przyszłym sezonie może się zmniejszyć nawet o 150–200 mln).

Z Messim na pewno łatwiej byłoby myśleć o sukcesie w Europie. W Lidze Mistrzów Barcelona nie wygrała ani jednego z czterech grupowych meczów z Bayernem oraz Interem Mediolan, a z Ligi Europy wyeliminował ją Manchester United.

Przymusowa przeprowadzka

Powrót Argentyńczyka uzależniony jest nie tylko od finansów, ale również tego, jak skończy się afera z byłym wiceszefem sędziów Jose Marią Enriquezem Negreirą. Katalończycy płacili mu przez lata za raporty o arbitrach, co wzbudziło podejrzenia o korupcję.