Fernando Santos od dzisiaj jest Polakiem

– Dzień dobry – przywitał się po polsku Santos i przeprosił dziennikarzy, że będzie mówił po portugalsku. Nie cytował Jana Pawła II jak jego poprzednik i rodak Paulo Sousa. Stwierdził natomiast, że Polska to wielki kraj o bogatej historii i kulturze, a polski futbol naznaczył jego pokolenie.

Podczas pierwszej konferencji na PGE Narodowym Santos zrobił pozytywne wrażenie. Dał się poznać jako miły i rozważny człowiek, który ma pomysł na nasz zespół. Choć prezes PZPN Cezary Kulesza przekręcił jego imię w trakcie prezentacji („Felipe”), przekonywał, że dokonał wyboru najlepszego z możliwych.

– Zależało nam na tym, by trener miał doświadczenie, charyzmę i sukcesy w CV. Zadeklarował, że chce uczestniczyć w udoskonalaniu programu szkolenia młodzieży. To nie będzie rewolucja, lecz pewne modyfikacje. Będzie jeździł na mecze, rozmawiał z trenerami kadr juniorskich. Wierzę, że wniesie dużo dobrego do całej naszej piłki – opowiadał prezes Kulesza. Potem wręczył nowemu selekcjonerowi koszulkę reprezentacji z jego imieniem i nazwiskiem.

Przeprowadzka do Warszawy

– Od dzisiaj jestem Polakiem, jednym z was. Będziemy ciężko pracować, by dać wam wiele radości. Wierzę, że wspólnie osiągniemy cel – podkreślił Santos. Ma jeszcze trochę spraw do załatwienia w ojczyźnie, ale od lutego będzie już w Polsce. Przeprowadzi się wraz z rodziną do Warszawy. – Chcę poznać ludzi i wasz sposób myślenia. Proszę się przyzwyczaić do tego, że będziecie mnie tu widzieć często – mówił z uśmiechem.

Czytaj więcej

Piłka nożna

Stefan Szczepłek: Nowy trener, powrót nadziei

Pierwsze wrażenie jest dobre. Po dwóch selekcjonerach, którzy zawiedli nasze oczekiwania Fernando Santos wydaje się wreszcie pierwszym prawdziwym trenerem od dwóch lat, jakiego zatrudnił PZPN.

To miła odmiana po Sousie, który na meczach Ekstraklasy pojawiał się rzadko. Santos nie chciał komentować pracy swoich poprzedników. Woli rozmawiać o przyszłości. Nie ukrywa, że nie zna dobrze naszej ligi – poza drużynami, które występują w europejskich pucharach. Obiecał, że będzie starał się to nadrobić i zobaczyć jak najwięcej meczów, także w telewizji.

Rozbawiło go pytanie o styl gry. – To tajemnica państwowa – żartował. Przyznał, że oglądał występy Polaków na mundialu w Katarze, ale nie chciał się odnosić do postawy naszego zespołu. Na spokojnie przeanalizuje mecze i wyciągnie wnioski.

Jak pod jego ręką będzie grała Polska? – Nie lubię mówić o systemach i ustawieniach. To tylko liczby. Gra musi być dynamiczna – zaznaczył i przypomniał, że do reprezentacji, które trenował, wprowadził wielu młodych zawodników. To samo chce zrobić w Polsce. – Nie zaglądam zawodnikom w dowody. Liczy się talent i umiejętności – twierdzi.

Gwiazdy tylko na niebie

Portugalczyk uważa, że nasza drużyna spełnia wszystkie warunki, by rywalizować jak równy z każdym zespołem na świecie. A jego filozofia zawiera się w dwóch słowach: my i zwycięstwo. My, bo nie uznaje świętych krów („Gwiazdy są na niebie. Ja potrzebuję drużyny gwiazd”), zwycięstwo – bo nie lubi słowa porażka i go nie akceptuje („nie przyjechałem tu przegrywać”).

– Do przeciwników musimy podchodzić z szacunkiem, ale bez strachu. Futbol to prosta gra. Najważniejsze to strzelać gole i ich nie tracić. Musimy być solidni w defensywie. Jeśli nie postawimy dobrych fundamentów, to budynek się zawali – wykładał swoją wizję Santos i dodawał, że nie rozumie opinii, iż jest przywiązany do defensywy. – Z Portugalią zdobyliśmy chyba ponad 230 bramek. Bez równowagi w ataku i obronie nikt nie wygrywa. Jeśli zwyciężanie jest pragmatyczne, to tak – jestem pragmatyczny – mówił.

Z Polską mierzył się pięciokrotnie i ani razu nie przegrał. Zaznacza jednak, że wszystkie te mecze były trudne. Najbardziej chyba ćwierćfinał Euro 2016, wygrany przez Portugalię po karnych w drodze po tytuł mistrzów Europy. – Ale pamiętam też mecz otwarcia Euro 2012, gdy trenowałem Grecję, i niestrzelony karny na tym stadionie – wspomina.