Bezpośrednim powodem podjęcia zdecydowanych kroków w kwestii leczenia problemów alkoholowych przez Hope Solo było aresztowanie 31 marca na parkingu przy centrum handlowym w Winston-Salem (Karolina Płn.). Była piłkarka została znaleziona nieprzytomna w aucie z dwójką dzieci na tylnym siedzeniu.
Siedziała z nimi około godziny w samochodzie z włączonym silnikiem, ktoś dostrzegł niebezpieczeństwo i zawiadomił policję. Funkcjonariusz wyczuł u Solo alkohol, ale skoro kobieta odmówiła testu trzeźwości, od razu straciła na rok prawo jazdy, została oskarżona o prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu, stawianie oporu funkcjonariuszowi publicznemu i wykroczenie wobec dzieci. Po wytrzeźwieniu została zwolniona z aresztu.
Po tym wydarzeniu Hope Solo uznała, że powinna dobrowolnie przystąpić do stacjonarnego programu leczenia alkoholizmu, aby sprostać osobistym wyzwaniom związanym z piciem. Ponieważ w ubiegłym roku została nominowana i uzyskała akceptację osób decydujących o wprowadzeniu do Narodowej Galerii Sławy Amerykańskiej Piłki Nożnej (NSHOF – National Soccer Hall of Fame) w 2022 roku (uroczystość była planowana na 21 maja), poprosiła o odroczenie ceremonii do 2023 roku.
Działacze NSHOF zgodzili się, dodając, że w pełni popierają tę decyzję i czekają na uhonorowanie bramkarki oraz jej historycznych osiągnięć w przyszłym roku. W kwestii piłkarskich umiejętności nikt nie zaprzeczy, że Hope Solo zasłużyła na Galerię Sławy.
Zagrała 202 mecze w reprezentacji narodowej, odnosząc 153 zwycięstwa, w 102 spotkaniach obroniła wszystkie strzały rywalek. Z drużyną USA zdobyła Puchar Świata i dwa złote medale olimpijskie. Podczas mistrzostw świata w 2015 r. puściła tylko trzy gole w siedmiu meczach.
