Złota Piłka wraca do Anglii

Kiedy kończy się plebiscyt, zaczynają się dyskusje, czy tytuł króla piłki trafił we właściwe ręce. Tym razem będą wyjątkowo zacięte, to Cristiano to jeden z tych piłkarzy, których się albo kocha, albo nienawidzi. Jego geniusz jest bezdyskusyjny, arogancja na boisku, skłonność do popisów i oszukiwania sędziów – również.

Poprzedni zwycięzca Kaka dostał nagrodę m.in. za to, że piłkarze tacy jak on pomagają kolegom z drużyny grać lepiej. Cristiano to inny typ. Ktoś musi pracować za dwóch, by on miał czas i miejsce na swoje rajdy i by nie bał się ryzykować.

Kaka to misjonarz w koszulce piłkarza, syn zamożnego inżyniera opowiadający o Bogu, ślubach czystości, nawracaniu itp. Cristiano nic co ludzkie nie jest obce. Urodził się na Maderze w rodzinie – mówiąc delikatnie – dysfunkcyjnej, narzeczone zmienia w kilkutygodniowych odstępach, bywał już przyłapywany na zapraszaniu do swojej posiadłości pań lekkich obyczajów.

Cristiano ma za sobą najwspanialszy sezon w karierze. Został mistrzem Premiership i zwycięzcą Ligi Mistrzów, w obu tych turniejach zdobył tytuł króla strzelców, a w całym sezonie 2007 – 2008 strzelił dla Manchesteru United ponad 40 goli. Zabrakło mu tylko sukcesów z reprezentacją. Z Euro Portugalia odpadła w ćwierćfinale, a Ronaldo nie był nawet najlepszy w swojej drużynie, nie mówiąc o całym turnieju.

Ta nagroda jest też potwierdzeniem sportowej i marketingowej potęgi Premiership, bo dzięki niej Ronaldo – wychowany w szkółce Sportingu Lizbona w Alchochete, fabryce skrzydłowych – stał się nową ikoną sportu. Ostatni raz Złota Piłka była w Anglii siedem lat temu. Wtedy plebiscyt wygrał Michael Owen.