Paryż 2024. Polskie szpadzistki zdobyły brąz! Renesans polskiej szkoły fechtunku (WIDEO)

Korespondencja z Paryża
Bartłomiej Język zagrał z losem w pokera, ale wiedział, że ma w ręku niezłe karty. Klasik w turnieju indywidualnym jako jedyna z Polek awansowała do 1/8 finału, ale w rywalizacji drużyn wyszła tylko do pierwszej walki. Później zmieniła ją Jarecka, a więc trener młodość wymienił na doświadczenie. Taki był plan, choć wiedział, że reguły nie pozwalają na zmianę powrotną.

Niewykluczone, że właśnie ten manewr zapewnił Polkom awans do półfinału, skoro Jarecka w obu swoich walkach zdobyła więcej punktów niż Amerykanki. Decydujące ciosy zadała jednak Swatowska-Wenglarczyk — podobnie, jak rok temu na mistrzostwach świata w Mediolanie.

Czytaj więcej

Paryż 2024

Paryż 2024. Bitwa olimpijska. Novak Djoković i Rafael Nadal nie godzą się na przemijanie

Novak Djoković pokonał Rafaela Nadala 6:1, 6:4 i może zrobił to po raz ostatni, bo to był mecz gigantów, których dogania cień. Serb na mecie kariery wciąż marzy o olimpijskim złocie, a Hiszpan nie umie powiedzieć Paryżowi: "Żegnaj".

Dwie godziny później z Francuzkami Jarecka walczyła już jako ostatnia i nawet odrobiła straty, bo było 33:33, ale miała po drugiej stronie srebrną medalistką turnieju indywidualnego Aurane Mallo-Breton, którą jak na skrzydłach niósł żywiołowy doping kilku tysięcy rozkochanych w szermierce kibiców, Polkom została więc rywalizacja o trzecie miejsce z Chinkami, czyli piątą drużyną świata.

Paryż 2024. Polskie szpadzistki jak na pokazie mody

Nasze zawodniczki zeszły po schodach Grand Palais jak na pokazie mody, choć okoliczności rywalizacji pod neobarokową kopułą i tak były podniosłe. Stawką był przecież olimpijski medal, którego nasza szermierka wyczekuje od 2008 roku, gdy w Pekinie srebro zdobyli szpadziści.

Czytaj więcej

Paryż 2024

Paryż 2024. Angelika Szymańska rozbiła nos, uszkodziła łokieć i zalała się łzami

Angelika Szymańska zalała się łzami, bo jako wicemistrzyni świata zakończyła turniej olimpijski na drugiej walce. Igrzyska są raz na cztery lata i dla niej miały wyjątkowo gorzki smak.

Ten mecz był świętem cierpliwości, jakby otoczenie skłaniało do pewnej ostrożności i rezerwy. Nie było szaleńczych ataków, dominowało wyczekiwanie na błąd. Zaczęło się dobrze, bo prowadzenie wypracowała Jarecka (2:0). Kryzys przyszedł w czwartej walce, którą Swatowska-Wenglarczyk przegrała czterema punktami (12:14), ale kiedy schodziła z planszy po siódmej, był remis (20:20).

Knapik-Miazga, która jest w tej drużynie jak woda, utrzymała wynik (25:25), więc przyszedł czas na ogień, czyli Jarecką. Temperatura podskoczyła, puls przyspieszył. Pogubili się sędziowie, którzy źle policzyli punkty. Chinka myślała, że przegrywa, więc ruszyła do ataku, choć był remis.

Trafiła cztery sekundy przed końcem i to mógł być punkt na wagę brązu, ale Jarecka — kiedy sędziowie uporali się już z problemami i skorygowali wynik — szaleńczym wypadem zdołała wyrównać. Doszło do dogrywki, w której decydujące trafienie zadała Polka.

Paryż 2024. Bogate zasoby wśród polskich szpadzistek

Szpadzistki kandydatkami do medalu, a wtedy może wręcz faworytkami rywalizacji olimpijskiej, były już w Tokio, ale tam skończyło się łzami, bo Polki przegrały z w ćwierćfinale z Estonkami, które później nieoczekiwanie sięgnęły po złoto. - To była duża lekcja: nie tylko dla zawodniczek, także dla trenerów oraz działaczy. Dziś mamy chłodniejsze głowy - mówiła „Rz” Swatowska-Wenglarczyk.