Paryż 2024. Bitwa olimpijska. Novak Djoković i Rafael Nadal nie godzą się na przemijanie

Korespondencja z Paryża
To było starcie gigantów, zdecydowanie zbyt wielkie jak na drugą rundę turnieju olimpijskiego. Nadal, którego karierę w dwóch ostatnich latach znaczyła walka o zdrowie, nie ma już jednak żadnej rankingowej ochrony i w Paryżu — zarówno podczas Roland Garros, jak i teraz — nie mógł liczyć na rozstawienie, choć jest przecież w stolicy Francji od lat przyjmowany niczym gwiazda rocka.

Szczęście zawiodło go już pod koniec maja, gdy w pierwszej rundzie paryskiego Wielkiego Szlema trafił na późniejszego finalistę Alexandra Zvereva. Teraz w drugiej zmierzył się zaś z Djokoviciem, jakby jakiś tenisowy bóg dawał mu do zrozumienia: „Mistrzu, już wystarczy”.

Czytaj więcej

Paryż 2024

Paryż 2024. Czy można uwieść świat tańcem w deszczu?

Deszcz mógł rozmyć zuchwały, francuski plan uwodzenia świata, ale ceremonia otwarcia igrzysk olim...

Grali ze sobą już 60 razy, 30 razy zwyciężył Serb. Żadna para w erze open nie mierzyła się częściej. Po raz pierwszy stanęli po przeciwnych stronach siatki 18 lat temu właśnie w Paryżu, a teraz chyba zagrali tam po raz ostatni. Djoković, zwycięzca 24 turniejów wielkoszlemowych i wciąż niegodzący się na detronizację monarcha tenisa, oraz Nadal, książę Paryża, który wygrał Roland Garros 14 razy.

Paryż 2024. Novak Djoković czerpie energię z hejtu i drzew

Na korcie zderzyli się mistrzowie swojego rzemiosła, a na trybunach — kultura tenisa ze stadionową fiestą. Były momenty przejmującej ciszy, okrzyki zachwytu, owacje, a nawet wyśpiewane siłą tysięcy gardeł „Sweet Caroline”. Ten mecz był radością, wypełniały go momenty nie do zapomnienia.

Czuliśmy podskórnie, że siły nie są równe. Djoković, choć miewał ostatnio problemy zdrowotne i zdradzał się nawet z myślami o życiu poza tenisem, wciąż ma swoje sposoby na to, jak oszukać naturę. Może czerpie energię z drzew, może leczy organizm adrenaliną, a może jest wampirem, który zamienia hejt w życiodajną energię, ale pozostaje w swoich gusłach skuteczny.

Nadal na korcie zużył swój organizm tak mocno, że niemożliwym wydaje się już, aby zdołał wypocić lata. Widać, że bardziej niż ktokolwiek kiedykolwiek Hiszpan próbuje niezłomnym sercem zastąpić to, co wydaje się niezastępowane.

Paryż 2024. Rafael Nadal, czyli odchodzenie mistrza

Hiszpan zaangażował w bitwę na korcie wszystkie siły, ale w pierwszym secie to Serb w kluczowych momentach był odrobinę szybszy, sprytniejszy, dokładniejszy. Wygrał 6:1, a w drugim prowadził 4:0, ale Nadal odbił się od lin i wyrównał, a my myśleliśmy: „Chwilo, trwaj". Ten epicki powrót tak rozgrzał kibiców, że kiedy Djoković doprowadził do wyniku 5:4, dostał gwizdy. To było jednak przełamanie, które rozstrzygnęło mecz.

Czuliśmy, że 15-tysięczny Philippe-Chatrier na taki mecz jest zbyt mały. Doszło do tego, że ochronę wejścia na trybunę prasową wzięli na siebie uzbrojeni policjanci, bo kilkudziesięciu niezadowolonych dziennikarzy próbowało sforsować wejście i zaludnić schody. Dało się ich zrozumieć.