Stefan Szczepłek: Ku chwale Francji, igrzysk i świata

Francuzi zrobili coś takiego, jak Anglicy także w lipcu, ale w roku 1717 w Londynie. Wtedy to, z okazji przejażdżki łodzią po Tamizie króla Jerzego I Hanowerskiego wykonano pierwszy raz kompozycję Georga Friedricha Haendla „Muzyka na wodzie”, która stała się przebojem muzyki barokowej.

Teraz bohaterką była Sekwana. Czterogodzinne widowisko przypominało historię Francji, jej bohaterów, którzy często stawali się bohaterami całego świata. Nie było tam niczego przypadkowego. Apoteoza miłości, solidarności, tolerancji, przypomnienie haseł rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo. Oglądało się to z zapartym tchem i nadzieją, że deszcz lub jakieś nieszczęście nie zakłócą przebiegu tego, nad czym sztaby ludzi pracowały ponad dwa lata.

Czytaj więcej

Kultura

Jacek Cieślak: Olimpijski Paryż znowu stolicą świata. Artystyczny kankan o wielu znaczeniach

Nawet Przemysław Babiarz, który nazwał „Imagine” komunistyczną piosenką, nie popsuł otwarcia igrz...

Ceremonia otwarcia igrzysk w Paryżu jak dobra książka

Kilka godzin wcześniej w Eurosporcie można było zobaczyć film dokumentalny o przygotowaniach. To wystarczyło, żeby dla tych wszystkich ludzi mieć ogromny szacunek za wizję, pomysły, wykonanie (a deszcz czasami jednak nie ułatwiał zadania), branie pod uwagę wszystkiego, o czym przeciętny telewidz nie ma zielonego pojęcia.

To była gigantyczna, niewyobrażalna praca i dlatego, patrząc w ekran trzymało się za nich kciuki, żeby nie zaatakowali terroryści lub nie stało się coś nieprzewidywalnego, bo jest przecież dość złych ludzi, czerpiących przyjemność z burzenia tego, co inni budują.

Chyba się wszystko udało i tylko organizatorzy wiedzą, co poszło nie tak. Jeśli czytam potem w internecie, że to katastrofa, bo przewrócił się tancerz z grupy Lady Gagi, Przemysław Babiarz powiedział coś kontrowersyjnego i takie rzeczy wybijają się jako najważniejsze, to z niektórymi ludźmi jest kiepsko.

Czytaj więcej

Paryż 2024

TVP zawiesza Przemysława Babiarza. Nie skomentuje igrzysk w Paryżu

Telewizja Polska poinformowała o zawieszeniu w obowiązkach służbowych Przemysława Babiarza. To ko...

Widowisko robiło wrażenie i było jak dobra książka. Każdy widział w nim coś innego. Do mnie przemawiały symbole, które ktoś może uznać za infantylne lub nazbyt patetyczne. Kawalkada rozmaitych łodzi, na których prezentowały się ekipy poszczególnych krajów kojarzyły mi się z innymi łodziami - spod Dunkierki. Tamte uciekały z żołnierzami przed śmiercią, te wiozły roześmianych sportowców po zwycięstwo.

„Marsylianka”, śpiewana z dachu Grand Palais przez Axelle Saint - Cirel przypominała mi inną, z filmu „Casablanka”. Tam, w barze u Ricka francuscy patrioci wykonywali ją tak, żeby zagłuszyć marsz niemieckich żołnierzy, którzy ostatecznie rezygnują, widząc, że na zwycięstwo w tej walce nie mają szans. Tej nie zagłuszy nikt.

Paryż 2024: Francuzi stworzyli widowisko z gustem

Kiedy Hitler zdobył Paryż, stanął na Trocadero, skąd jest najlepszy widok na wieżę Eiffla. To słynne zdjęcia. Teraz w tym miejscu ustawiono trybunę, na której zasiedli monarchowie, prezydenci i premierzy z całego świata i gdzie sportowcy składali przysięgę olimpijską.

Pierwszy złoty medal przyznaję Celine Dion. Wiadomo, że artystka zmaga się z chorobą i zawiesiła koncerty. Wykonała jednak słynny „L’Hymne a l’amour” Edith Piaf tak fantastycznie, że teraz to jej występ będzie wyświetlany miliony razy.