Mistrzostwa Europy. Katarzyna Zdziebło: Nigdy nie szłam z takim bólem

Każdy medal to inna historia. Nie ukrywam, że miałam dużo wątpliwości i towarzyszyło mi olbrzymie zmęczenie, a jednak zdobyłam kolejne srebro na imprezie rangi mistrzowskiej. To dowód, że nawet gdy jest trudno, to zawsze trzeba wierzyć do końca. Wyścig mi się dłużył, ale na szczęście zachowałam chłodną głowę.

Dlaczego od razu na mecie poprosiła pani o środki przeciwbólowe?

Trzy dni temu zaczęło się coś dziać. Poczułam lekki ból, chyba przez odcinek szyjny albo piersiowy kręgosłupa. Rósł, a dzień przed startem myślałam, że osiągnął apogeum. Teraz jest jednak jeszcze gorzej. Trudno mi w ogóle mówić. Nie mogę rozluźnić ręki, pociągnąć jej do przodu. W trakcie wyścigu było źle. Szukałam pozycji, garbiłam się. Nigdy w życiu nie szłam z takim bólem.

Miała pani wątpliwości czy wystartować w Monachium?

Powiedziałam jeszcze w Ameryce, że do żadnego Monachium nie jadę, ale po kilku dniach mi przeszło. Wracając do treningów zrobiłam badania. Sprawdziłam krew, parametry stanu zapalnego, uszkodzenie mięśni i to wszystko pokazało, że jestem po prostu zmęczona. Nie ma co się oszukiwać: przeżyłam w Eugene dwa trudne wyścigi oraz ciężką podróż. A jednak się udało.