Adam Hrycaniuk: Musimy być jak jedna pięść

Macie świadomość, że w Polsce wasze zwycięstwa wywołały wielkie poruszenie wśród kibiców i zrobiliście coś dużego?

Adam Hrycaniuk: Dochodzą do nas takie głosy, każdy śledzi media społecznościowe, czyta portale, ale szczerze mówiąc, to jesteśmy skupieni na tym co tu i teraz. Nie odczuwamy tego poruszenia w 100 procentach. Myślę, że takie podejście drużyny jest prawidłowe, bo za wczesna euforia nie pomaga. Oczywiście fakt, że dużo ludzi śledzi nasze występy, sprawia przyjemność, ale jesteśmy w trakcie turnieju. Jeszcze niczego nie wygraliśmy, a przed nami bardzo ważne mecze. Cieszę się, że mogę być na takim turnieju, z ludźmi, sztabem. Każda minuta na boisku w hotelu to nagroda za wszystkie lata ciężkich treningów.

Tylko, że radość jest wielka, bo przed wyjazdem chyba tylko prezes PZKosz Radosław Piesiewicz mówił o awansie do ćwierćfinału, a po wynikach grupowych to się wydaje realne.

Rzeczywiście tak było. Ćwierćfinał to byłoby coś wspaniałego, ale a razie awansowaliśmy dopiero najlepszej "16" turnieju i tutaj już mamy przeciwników z wyższej półki. Trzeba z nimi wygrać, żeby pójść dalej. Turniej jest długi i musimy znaleźć siły, serce, zdrowie, aby ten cel osiągnąć. Mamy marzenia, ale też wiemy, że mamy świetną sytuację wyjściową z trzema wygranymi na koncie.

Jak fizycznie wytrzymujecie turniej? Zagraliście dogrywkę z Chinami, a ten mecz niósł spory ładunek emocjonalny.

Na razie nie jest najgorzej. Im dalej w turniej, tym będzie ciężej, ale z drugiej strony psychika działa pozytywnie na ciało i samopoczucie. Jesteśmy zmęczeni, ale podekscytowani tym, że gramy dobrze. Po każdym spotkaniu mamy dzień przerwy i możemy odpocząć. Przeciwnicy grają tyle samo meczów, więc startujemy z tego samego pułapu. Jesteśmy dobrze przygotowani fizycznie.

Ważne było zwycięstwo w pierwszym meczu. Początek turnieju to najtrudniejszy moment?

Pierwsze minuty to zawsze niewiadoma. Przeciwnicy się badają między sobą, poznajemy się, zwłaszcza że z Wenezuelą nie graliśmy. Zagraliśmy dobre pierwsze spotkanie. Potem byli gospodarze, a więc podekscytowanie, adrenalina. To nas dużo sił kosztowało, bo graliśmy też dogrywkę. Dużo satysfakcji, że udało się pokonać gospodarzy. Z Wybrzeżem Kości Słoniowej też nie było łatwo.

Z Chinami wyszarpaliście zwycięstwo w końcówce. Kiedyś takie starcia kończyły się wygranymi przeciwników. Co się zmieniło od porażki z Finlandią na ostatnim EuroBaskecie?

Mecz z Finlandią i z Chinami to rzeczywiście dwie różne historie. Na EuroBaskecie straciliśmy przewagę, a jeszcze w końcówce przechwyt zaliczył Lauri Markkanen. Tutaj było dokładnie odwrotnie i w podobnej sytuacji piłkę zabrał Mateusz Ponitka. Po drodze były jeszcze trudne mecze w eliminacjach z Chorwacją i Włochami, które rozstrzygnęliśmy na swoją korzyść. Czasem rozstrzyga jeden rzut, jedna zebrana piłka więcej. Tym razem wierzyliśmy, że możemy to przeciągnąć na swoją korzyść. Teraz albo nigdy - to był taki mecz. Na szczęście daliśmy radę, fenomenalne zawody rozegrał Mateusz Ponitka i mieliśmy trochę szczęścia.

W sieci można znaleźć przemowę Mike'a Taylora przed tym spotkaniem. Robi wrażenie.